Ayuba 30
1 “Amma yanzu suna yi mini ba’a waɗanda na girme su, waɗanda iyayensu maza ba su isa su zama karnukan kiwon garken tumakina ba.
“Ama şimdi, yaşı benden küçük olanlar Benimle alay etmekte, Oysa babalarını sürümün köpeklerinin Yanına koymaya tenezzül etmezdim.
2 Ina amfani ƙarfin hannuwansu gare ni, tun da ba su da sauran kuzari?
Çünkü güçleri tükenmişti, Bileklerinin gücü ne işime yarardı?
3 Duk sun rame don rashi da yunwa, suna yawo a gaigayar ƙasa a kufai da dare.
Yoksulluktan, açlıktan bitkindiler, Akşam çölde, ıssız çorak yerlerde kök kemiriyorlardı.
4 A cikin jeji suna tsinkar ganyaye marasa daɗi, jijiyoyin itacen kwakwa ne abincinsu.
Çalılıklarda karapazı topluyor, Retem kökü yiyorlardı.
5 An kore su daga cikin mutanensu, aka yi musu ihu kamar ɓarayi.
Toplumdan kovuluyorlardı, İnsanlar hırsızmışlar gibi onlara bağırıyordu.
6 An sa dole su zauna a kwazazzabai da kuma cikin kogunan duwatsu da kuma cikin ramummuka cikin ƙasa.
Korkunç vadilerde, yerdeki deliklerde, Kaya kovuklarında yaşıyorlardı.
7 Suka yi ta kuka kamar dabbobi a jeji, suka taru a ƙarƙashin sarƙaƙƙiya.
Çalıların arasında anırır, Çalı altında birbirine sokulurlardı.
8 Mutane marasa hankali marasa suna, an kore su daga ƙasar.
Aptalların, adı sanı belirsiz insanların çocuklarıydılar, Ülkeden kovulmuşlardı.
9 “Yanzu kuma’ya’yansu maza su suke yi mini ba’a cikin waƙa na zama abin banza a gare su.
“Şimdiyse destan oldum dillerine, Ağızlarına doladılar beni.
10 Suna ƙyamata suna guduna; suna tofa mini miyau a fuska.
Benden tiksiniyor, uzak duruyorlar, Yüzüme tükürmekten çekinmiyorlar.
11 Yanzu da Allah ya kunce bakana ya ba ni wahala sun raba ni da mutuncina.
Tanrı ipimi çözüp beni alçalttığı için Dizginsiz davranmaya başladılar bana.
12 A hannun damana’yan tā-da-na-zaune-tsaye sun tayar; sun sa tarko a ƙafafuna, sun yi shirin hallaka ni.
Sağımdaki ayak takımı üzerime yürüyor, Ayaklarımı kaydırıyor, Bana karşı rampalar kuruyorlar.
13 Sun ɓata mini hanyata; sun yi nasara cikin hallaka ni, ba tare da wani ya taimake su ba.
Yolumu kesiyor, Kimseden yardım görmeden Beni yok etmeye çalışıyorlar.
14 Suka nufo ni daga kowane gefe; suka auko mini da dukan ƙarfinsu.
Koca bir gedikten girer gibi ilerliyor, Yıkıntılar arasından üzerime yuvarlanıyorlar.
15 Tsoro ya rufe ni; an kawar mini mutuncina kamar da iska, dukiyata ta watse kamar girgije.
Dehşet çöktü üzerime, Onurum rüzgara kapılmış gibi uçtu, Mutluluğum bulut gibi geçip gitti.
16 “Yanzu raina yana ƙarewa; kwanakin wahala sun kama ni.
“Şimdi tükeniyorum, Acı günler beni ele geçirdi.
17 Dare ya huda ƙasusuwana; ina ta shan azaba ba hutawa.
Geceleri kemiklerim sızlıyor, Beni kemiren acılar hiç durmuyor.
18 A cikin girman ikonsa Allah ya zama kamar riga a jikina; ya shaƙe ni kamar wuyan rigata.
Tanrı'nın şiddeti Üzerimdeki giysiye dönüştü, Gömleğimin yakası gibi beni sıkıyor.
19 Ya jefa ni cikin laka, na zama ba kome ba sai ƙura da toka.
Beni çamura fırlattı, Toza, küle döndüm.
20 “Na yi kuka gare ka ya Allah, amma ba ka amsa mini ba. Na tashi tsaye, amma sai ka dube ni kawai.
“Sana yakarıyorum, ama yanıt vermiyorsun, Ayağa kalktığımda gözünü bana dikiyorsun.
21 Ka dube ni ba tausayi; Ka kai mini hari da ƙarfin hannunka.
Bana acımasız davranıyor, Bileğinin gücüyle beni eziyorsun.
22 Ka ɗaga ni sama ka ɗora ni a kan iska; ka jujjuya ni cikin hadari.
Beni kaldırıp rüzgara bindiriyorsun, Fırtınanın içinde darma duman ediyorsun.
23 Na san za ka sauko da ni ga mutuwa zuwa wurin da kowane mai rai zai je.
Biliyorum, beni ölüme, Bütün canlıların toplanacağı yere götüreceksin.
24 “Ba shakka ba mai ɗora hannu a kan mutumin da yake cikin wahala. Lokacin da ya yi kukan neman taimako a cikin wahalarsa.
“Kuşkusuz düşenin dostu olmaz, Felakete uğrayıp yardım istediğinde.
25 Ashe ban yi kuka domin waɗanda suke cikin damuwa ba? Ko zuciyata ba tă yi baƙin ciki domin matalauta ba?
Sıkıntıya düşenler için ağlamaz mıydım? Yoksullar için üzülmez miydim?
26 Duk da haka sa’ad da nake begen abu mai kyau, mugun abu ne ya zo; Sa’ad da nake neman haske, sai duhu ya zo.
Ama ben iyilik beklerken kötülük geldi, Işık umarken karanlık geldi.
27 Zuciyata ba tă daina ƙuna ba; ina fuskantar kwanakin wahala.
İçim kaynıyor, rahatım yok, Önümde acı günler var.
28 Na yi baƙi ƙirin, amma ba rana ce ta ƙona ni ba. Na tsaya a cikin mutane, na kuma yi kuka don taimako.
Yaslı yaslı dolaşıyorum, güneş yok, Topluluk içinde kalkıp feryat ediyorum.
29 Na zama ɗan’uwan diloli, na zama abokan mujiyoyi.
Çakallarla kardeş, Baykuşlarla arkadaş oldum.
30 Fatar jikina ta yi baƙi tana ɓarewa; jikina yana ƙuna da zazzaɓi.
Derim karardı, soyuluyor, Kemiklerim ateşten yanıyor.
31 Garayata ta zama ta makoki, sarewata kuma ta zama ta kuka.
Lirimin sesi yas feryadına, Neyimin sesi ağlayanların sesine döndü.
