Ayuba 30
1 “Amma yanzu suna yi mini ba’a waɗanda na girme su, waɗanda iyayensu maza ba su isa su zama karnukan kiwon garken tumakina ba.
Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.
2 Ina amfani ƙarfin hannuwansu gare ni, tun da ba su da sauran kuzari?
Acz na cóżby mi się była siła rąk ich przydała? bo przy nich starość ich zginęła.
3 Duk sun rame don rashi da yunwa, suna yawo a gaigayar ƙasa a kufai da dare.
Albowiem dla niedostatku i głodu samotni byli, i uciekali na niepłodne, ciemne, osobne, i puste miejsce;
4 A cikin jeji suna tsinkar ganyaye marasa daɗi, jijiyoyin itacen kwakwa ne abincinsu.
Którzy sobie rwali chwasty po chróstach, a korzonki jałowcowe były pokarmem ich.
5 An kore su daga cikin mutanensu, aka yi musu ihu kamar ɓarayi.
Z pośrodku ludzi wyganiano ich; wołano za nimi jako za złodziejem,
6 An sa dole su zauna a kwazazzabai da kuma cikin kogunan duwatsu da kuma cikin ramummuka cikin ƙasa.
Tak, iż w łożyskach potoków mieszkać musieli, w jamach podziemnych i w skałach.
7 Suka yi ta kuka kamar dabbobi a jeji, suka taru a ƙarƙashin sarƙaƙƙiya.
Między chróstami ryczeli, pod pokrzywy zgromadzali się.
8 Mutane marasa hankali marasa suna, an kore su daga ƙasar.
Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.
9 “Yanzu kuma’ya’yansu maza su suke yi mini ba’a cikin waƙa na zama abin banza a gare su.
Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.
10 Suna ƙyamata suna guduna; suna tofa mini miyau a fuska.
Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.
11 Yanzu da Allah ya kunce bakana ya ba ni wahala sun raba ni da mutuncina.
Bo Bóg powagę moję odjął i utrapił mię; dlatego oni wędzidło przed twarzą moją odrzucili.
12 A hannun damana’yan tā-da-na-zaune-tsaye sun tayar; sun sa tarko a ƙafafuna, sun yi shirin hallaka ni.
Po prawicy mojej młodzikowie powstawają, nogi moje potrącają, i torują na przeciwko mnie drogi zginienia swego.
13 Sun ɓata mini hanyata; sun yi nasara cikin hallaka ni, ba tare da wani ya taimake su ba.
Popsuli ścieszkę moję, i nędzy do nędzy mojej przyczynili, a nie potrzebują do tego pomocnika.
14 Suka nufo ni daga kowane gefe; suka auko mini da dukan ƙarfinsu.
Jako przerwą szeroką napadają na mię, i na spustoszenie moje walą się.
15 Tsoro ya rufe ni; an kawar mini mutuncina kamar da iska, dukiyata ta watse kamar girgije.
Obróciły się przeciwko mnie strachy, jako wiatr ściągają duszę moję; bo jako obłok przemija zdrowie moje.
16 “Yanzu raina yana ƙarewa; kwanakin wahala sun kama ni.
A teraz we mnie rozlała się dusza moja; ogarnęły mię dni utrapienia;
17 Dare ya huda ƙasusuwana; ina ta shan azaba ba hutawa.
Które w nocy wiercą kości moje we mnie, skąd żyły moje nie mają odpoczynku.
18 A cikin girman ikonsa Allah ya zama kamar riga a jikina; ya shaƙe ni kamar wuyan rigata.
Dla wielkiej boleści zmieniła się szata moja, a jako kołnierz sukni mojej ściska mię.
19 Ya jefa ni cikin laka, na zama ba kome ba sai ƙura da toka.
Wrzucił mię w błoto, a jestem podobien prochowi i popiołowi.
20 “Na yi kuka gare ka ya Allah, amma ba ka amsa mini ba. Na tashi tsaye, amma sai ka dube ni kawai.
Wołam do ciebie, a nie wysłuchujesz mię; stoję przed tobą, a nie patrzysz na mię.
21 Ka dube ni ba tausayi; Ka kai mini hari da ƙarfin hannunka.
Odmieniłeś mi się w okrutnego, a mocą ręki twej sprzeciwiasz mi się.
22 Ka ɗaga ni sama ka ɗora ni a kan iska; ka jujjuya ni cikin hadari.
Podnosisz mię na wiatr, i wsadzasz mię nań, a zdrowemu rozsądkowi rozpłynąć się dopuszczasz.
23 Na san za ka sauko da ni ga mutuwa zuwa wurin da kowane mai rai zai je.
Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.
24 “Ba shakka ba mai ɗora hannu a kan mutumin da yake cikin wahala. Lokacin da ya yi kukan neman taimako a cikin wahalarsa.
Wszakże na grób nie ściągnie ręki swej, a gdy ich niszczyć będzie, wołać nie będą.
25 Ashe ban yi kuka domin waɗanda suke cikin damuwa ba? Ko zuciyata ba tă yi baƙin ciki domin matalauta ba?
Izalim nie płakał nad dniem utrapionego? izali się nie smuciła dusza moja nad ubogim?
26 Duk da haka sa’ad da nake begen abu mai kyau, mugun abu ne ya zo; Sa’ad da nake neman haske, sai duhu ya zo.
Gdym dobrego oczekiwał, oto przyszło złe; a gdym się spodziewał światłości, przyszła ciemność.
27 Zuciyata ba tă daina ƙuna ba; ina fuskantar kwanakin wahala.
Wnętrzności moje wezwrzały, a nie uspokoiły się, i ubieżały mię dni utrapienia.
28 Na yi baƙi ƙirin, amma ba rana ce ta ƙona ni ba. Na tsaya a cikin mutane, na kuma yi kuka don taimako.
Chodzę szczerniawszy, ale nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.
29 Na zama ɗan’uwan diloli, na zama abokan mujiyoyi.
Stałem się bratem smoków, a towarzyszem strusiów młodych.
30 Fatar jikina ta yi baƙi tana ɓarewa; jikina yana ƙuna da zazzaɓi.
Skóra moja poczerniała na mnie, i kości moje wypiekły się od upalenia.
31 Garayata ta zama ta makoki, sarewata kuma ta zama ta kuka.
Obróciła się w lament harfa moja, a instrument mój w głos płaczących.
