< Ayuba 30 >
1 “Amma yanzu suna yi mini ba’a waɗanda na girme su, waɗanda iyayensu maza ba su isa su zama karnukan kiwon garken tumakina ba.
Maar nu lachen over mij minderen dan ik van dagen, welker vaderen ik versmaad zou hebben, om bij de honden mijner kudde te stellen.
2 Ina amfani ƙarfin hannuwansu gare ni, tun da ba su da sauran kuzari?
Waartoe zou mij ook geweest zijn de krachten hunner handen? Zij was door ouderdom in hen vergaan.
3 Duk sun rame don rashi da yunwa, suna yawo a gaigayar ƙasa a kufai da dare.
Die door gebrek en honger eenzaam waren, vliedende naar dorre plaatsen, in het donkere, woeste en verwoeste.
4 A cikin jeji suna tsinkar ganyaye marasa daɗi, jijiyoyin itacen kwakwa ne abincinsu.
Die ziltige kruiden plukten bij de struiken, en welker spijze was de wortel der jeneveren.
5 An kore su daga cikin mutanensu, aka yi musu ihu kamar ɓarayi.
Zij werden uit het midden uitgedreven; (men jouwde over hen, als over een dief),
6 An sa dole su zauna a kwazazzabai da kuma cikin kogunan duwatsu da kuma cikin ramummuka cikin ƙasa.
Opdat zij wonen zouden in de kloven der dalen, de holen des stofs en der steenrotsen.
7 Suka yi ta kuka kamar dabbobi a jeji, suka taru a ƙarƙashin sarƙaƙƙiya.
Zij schreeuwden tussen de struiken; onder de netelen vergaderden zij zich.
8 Mutane marasa hankali marasa suna, an kore su daga ƙasar.
Zij waren kinderen der dwazen, en kinderen van geen naam; zij waren geslagen uit den lande.
9 “Yanzu kuma’ya’yansu maza su suke yi mini ba’a cikin waƙa na zama abin banza a gare su.
Maar nu ben ik hun een snarenspel geworden, en ik ben hun tot een klapwoord.
10 Suna ƙyamata suna guduna; suna tofa mini miyau a fuska.
Zij hebben een gruwel aan mij, zij maken zich verre van mij, ja, zij onthouden het speeksel niet van mijn aangezicht.
11 Yanzu da Allah ya kunce bakana ya ba ni wahala sun raba ni da mutuncina.
Want Hij heeft mijn zeel losgemaakt, en mij bedrukt; daarom hebben zij den breidel voor mijn aangezicht afgeworpen.
12 A hannun damana’yan tā-da-na-zaune-tsaye sun tayar; sun sa tarko a ƙafafuna, sun yi shirin hallaka ni.
Ter rechterhand staat de jeugd op, stoten mijn voeten uit, en banen tegen mij hun verderfelijke wegen.
13 Sun ɓata mini hanyata; sun yi nasara cikin hallaka ni, ba tare da wani ya taimake su ba.
Zij breken mijn pad af, zij bevorderen mijn ellende; zij hebben geen helper van doen.
14 Suka nufo ni daga kowane gefe; suka auko mini da dukan ƙarfinsu.
Zij komen aan, als door een wijde breuk; onder de verwoesting rollen zij zich aan.
15 Tsoro ya rufe ni; an kawar mini mutuncina kamar da iska, dukiyata ta watse kamar girgije.
Men is met verschrikkingen tegen mij gekeerd; elk een vervolgt als een wind mijn edele ziel, en mijn heil is als een wolk voorbijgegaan.
16 “Yanzu raina yana ƙarewa; kwanakin wahala sun kama ni.
Daarom stort zich nu mijn ziel in mij uit; de dagen des druks grijpen mij aan.
17 Dare ya huda ƙasusuwana; ina ta shan azaba ba hutawa.
Des nachts doorboort Hij mijn beenderen in mij, en mijn polsaderen rusten niet.
18 A cikin girman ikonsa Allah ya zama kamar riga a jikina; ya shaƙe ni kamar wuyan rigata.
Door de veelheid der kracht is mijn kleed veranderd; Hij omgordt mij als de kraag mijns roks.
19 Ya jefa ni cikin laka, na zama ba kome ba sai ƙura da toka.
Hij heeft mij in het slijk geworpen, en ik ben gelijk geworden als stof en as.
20 “Na yi kuka gare ka ya Allah, amma ba ka amsa mini ba. Na tashi tsaye, amma sai ka dube ni kawai.
Ik schrei tot U, maar Gij antwoordt mij niet; ik sta, maar Gij acht niet op mij.
21 Ka dube ni ba tausayi; Ka kai mini hari da ƙarfin hannunka.
Gij zijt veranderd in een wrede tegen mij; door de sterkte Uwer hand wederstaat Gij mij hatelijk.
22 Ka ɗaga ni sama ka ɗora ni a kan iska; ka jujjuya ni cikin hadari.
Gij heft mij op in den wind; Gij doet mij daarop rijden, en Gij versmelt mij het wezen.
23 Na san za ka sauko da ni ga mutuwa zuwa wurin da kowane mai rai zai je.
Want ik weet, dat Gij mij ter dood brengen zult, en tot het huis der samenkomst aller levenden.
24 “Ba shakka ba mai ɗora hannu a kan mutumin da yake cikin wahala. Lokacin da ya yi kukan neman taimako a cikin wahalarsa.
Maar Hij zal tot den aardhoop de hand niet uitsteken; is er bij henlieden geschrei in zijn verdrukking?
25 Ashe ban yi kuka domin waɗanda suke cikin damuwa ba? Ko zuciyata ba tă yi baƙin ciki domin matalauta ba?
Weende ik niet over hem, die harde dagen had? Was mijn ziel niet beangst over den nooddruftige?
26 Duk da haka sa’ad da nake begen abu mai kyau, mugun abu ne ya zo; Sa’ad da nake neman haske, sai duhu ya zo.
Nochtans toen ik het goede verwachtte, zo kwam het kwade; toen ik hoopte naar het licht, zo kwam de donkerheid.
27 Zuciyata ba tă daina ƙuna ba; ina fuskantar kwanakin wahala.
Mijn ingewand ziedt, en is niet stil; de dagen der verdrukking zijn mij voorgekomen.
28 Na yi baƙi ƙirin, amma ba rana ce ta ƙona ni ba. Na tsaya a cikin mutane, na kuma yi kuka don taimako.
Ik ga zwart daarheen, niet van de zon; opstaande schreeuw ik in de gemeente.
29 Na zama ɗan’uwan diloli, na zama abokan mujiyoyi.
Ik ben den draken een broeder geworden, en een metgezel der jonge struisen.
30 Fatar jikina ta yi baƙi tana ɓarewa; jikina yana ƙuna da zazzaɓi.
Mijn huid is zwart geworden over mij, en mijn gebeente is ontstoken van dorrigheid.
31 Garayata ta zama ta makoki, sarewata kuma ta zama ta kuka.
Hierom is mijn harp tot een rouwklage geworden, en mijn orgel tot een stem der wenenden.