Ayuba 30

1 “Amma yanzu suna yi mini ba’a waɗanda na girme su, waɗanda iyayensu maza ba su isa su zama karnukan kiwon garken tumakina ba.

“A sada, gle, podruguju se mnome ljudi po ljetima mlađi od mene kojih oce ne bih bio metnuo ni s ovčarskim psima stada svojega.

2 Ina amfani ƙarfin hannuwansu gare ni, tun da ba su da sauran kuzari?

Ta što će mi jakost ruku njihovih kad im muževna ponestane snaga ispijena glađu i oskudicom.

3 Duk sun rame don rashi da yunwa, suna yawo a gaigayar ƙasa a kufai da dare.

Glodali su u pustinji korijenje i čestar opustjelih ruševina.

4 A cikin jeji suna tsinkar ganyaye marasa daɗi, jijiyoyin itacen kwakwa ne abincinsu.

Lobodu su i s grmlja lišće brali, kao kruh jeli korijenje žukino.

5 An kore su daga cikin mutanensu, aka yi musu ihu kamar ɓarayi.

Od društva ljudskog oni su prognani, za njima viču k'o za lopovima.

6 An sa dole su zauna a kwazazzabai da kuma cikin kogunan duwatsu da kuma cikin ramummuka cikin ƙasa.

Živjeli su po strašnim jarugama, po spiljama i u raspuklinama.

7 Suka yi ta kuka kamar dabbobi a jeji, suka taru a ƙarƙashin sarƙaƙƙiya.

Urlik im se iz šikarja dizao; po trnjacima ležahu stisnuti.

8 Mutane marasa hankali marasa suna, an kore su daga ƙasar.

Sinovi bezvrijednih, soj bezimenih, bičevima su iz zemlje prognani.

9 “Yanzu kuma’ya’yansu maza su suke yi mini ba’a cikin waƙa na zama abin banza a gare su.

Rugalicom sam postao takvima i njima sada služim kao priča!

10 Suna ƙyamata suna guduna; suna tofa mini miyau a fuska.

Gnušaju me se i bježe od mene, ne ustežu se pljunut' mi u lice.

11 Yanzu da Allah ya kunce bakana ya ba ni wahala sun raba ni da mutuncina.

I jer On luk mi slomi i satrije me, iz usta svojih izbaciše uzdu.

12 A hannun damana’yan tā-da-na-zaune-tsaye sun tayar; sun sa tarko a ƙafafuna, sun yi shirin hallaka ni.

S desne moje strane rulja ustaje, noge moje u bijeg oni tjeraju, put propasti prema meni nasiplju.

13 Sun ɓata mini hanyata; sun yi nasara cikin hallaka ni, ba tare da wani ya taimake su ba.

Stazu mi ruše da bi me satrli, napadaju i ne brani im nitko,

14 Suka nufo ni daga kowane gefe; suka auko mini da dukan ƙarfinsu.

prolomom oni širokim naviru i kotrljaju se poput oluje.

15 Tsoro ya rufe ni; an kawar mini mutuncina kamar da iska, dukiyata ta watse kamar girgije.

Strahote sve se okreću na mene, mojeg ugleda kao vjetra nesta, poput oblaka iščeznu spasenje.

16 “Yanzu raina yana ƙarewa; kwanakin wahala sun kama ni.

Duša se moja rasipa u meni, dani nevolje na me se srušili.

17 Dare ya huda ƙasusuwana; ina ta shan azaba ba hutawa.

Noću probada bolest kosti moje, ne počivaju boli što me glođu.

18 A cikin girman ikonsa Allah ya zama kamar riga a jikina; ya shaƙe ni kamar wuyan rigata.

Muka mi je i halju nagrdila i stegla me k'o ovratnik odjeće.

19 Ya jefa ni cikin laka, na zama ba kome ba sai ƙura da toka.

U blato me je oborila dolje, gle, postao sam k'o prah i pepeo.

20 “Na yi kuka gare ka ya Allah, amma ba ka amsa mini ba. Na tashi tsaye, amma sai ka dube ni kawai.

K Tebi vičem, al' Ti ne odgovaraš; pred Tobom stojim, al' Ti i ne mariš.

21 Ka dube ni ba tausayi; Ka kai mini hari da ƙarfin hannunka.

Prema meni postao si okrutan; rukom preteškom na me se obaraš.

22 Ka ɗaga ni sama ka ɗora ni a kan iska; ka jujjuya ni cikin hadari.

U vihor me dižeš, nosiš me njime, u vrtlogu me olujnom kovitlaš.

23 Na san za ka sauko da ni ga mutuwa zuwa wurin da kowane mai rai zai je.

Da, znadem da si me smrti predao, saborištu zajedničkom svih živih.

24 “Ba shakka ba mai ɗora hannu a kan mutumin da yake cikin wahala. Lokacin da ya yi kukan neman taimako a cikin wahalarsa.

Al' ne pruža li ruku utopljenik, ne viče li kad padne u nevolju?

25 Ashe ban yi kuka domin waɗanda suke cikin damuwa ba? Ko zuciyata ba tă yi baƙin ciki domin matalauta ba?

Ne zaplakah li nad nevoljnicima, ne sažalje mi duša siromaha?

26 Duk da haka sa’ad da nake begen abu mai kyau, mugun abu ne ya zo; Sa’ad da nake neman haske, sai duhu ya zo.

Sreći se nadah, a dođe nesreća; svjetlost čekah, a gle, zavi me tama.

27 Zuciyata ba tă daina ƙuna ba; ina fuskantar kwanakin wahala.

Utroba vri u meni bez prestanka, svaki dan nove patnje mi donosi.

28 Na yi baƙi ƙirin, amma ba rana ce ta ƙona ni ba. Na tsaya a cikin mutane, na kuma yi kuka don taimako.

Smrknut idem, al' nitko me ne tješi; ustajem u zboru - da bih kriknuo.

29 Na zama ɗan’uwan diloli, na zama abokan mujiyoyi.

Sa šakalima sam se zbratimio i nojevima postao sam drugom.

30 Fatar jikina ta yi baƙi tana ɓarewa; jikina yana ƙuna da zazzaɓi.

Na meni sva je koža pocrnjela, i kosti mi je sažgala ognjica.

31 Garayata ta zama ta makoki, sarewata kuma ta zama ta kuka.

Tužaljka mi je ugodila harfu, svirala mi glas narikača ima.