Ayuba 29
1 Ayuba ya ci gaba da jawabinsa,
Addidit quoque Iob, assumens parabolam suam, et dixit:
2 “Da ma ina nan lokacin da ya wuce baya can, kwanakin da Allah yake lura da ni,
Quis mihi tribuat, ut sim iuxta menses pristinos secundum dies, quibus Deus custodiebat me?
3 lokacin da fitilarsa take haske a kaina na yi tafiya cikin duhu tare da haskensa.
Quando splendebat lucerna eius super caput meum, et ad lumen eius ambulabam in tenebris?
4 Kwanakin da nake tasowa, lokacin da abokantakar Allah ta sa wa gidana albarka,
Sicut fui in diebus adolescentiæ meæ, quando secreto Deus erat in tabernaculo meo?
5 lokacin da Maɗaukaki yana tare da ni, kuma’ya’yana suna kewaye da ni,
Quando erat Omnipotens mecum: et in circuitu meo pueri mei?
6 lokacin da ake zuba madara a inda nake takawa, duwatsu kuma suna ɓulɓulo mini man zaitun.
Quando lavabam pedes meos butyro, et petra fundebat mihi rivos olei?
7 “Sa’ad da na je ƙofar birni na zauna a bainin jama’a,
Quando procedebam ad portam civitatis, et in platea parabant cathedram mihi?
8 matasan da suka gan ni sukan ja gefe tsofaffi kuma suka tashi tsaye;
Videbant me iuvenes, et abscondebantur: et senes assurgentes stabant.
9 sarakuna suka yi shiru suka rufe bakunansu da hannuwansu;
Principes cessabant loqui, et digitum superponebant ori suo.
10 Muryar manya ta yi tsit harshensu ya manne a rufin bakunansu.
Vocem suam cohibebant duces, et lingua eorum gutturi suo adhærebat.
11 Duk wanda ya ji ni ya yaba mini waɗanda suka gan ni kuma sun amince da ni,
Auris audiens beatificabat me, et oculus videns testimonium reddebat mihi.
12 domin na ceci matalauta waɗanda suka nemi taimako, da marasa mahaifi waɗanda ba su da wanda zai taimake su.
Eo quod liberassem pauperem vociferantem, et pupillum, cui non esset adiutor.
13 Mutumin da yake bakin mutuwa ya sa mini albarka. Na faranta wa gwauruwa zuciya.
Benedictio perituri super me veniebat, et cor viduæ consolatus sum.
14 Na yafa adalci ya zama suturata; gaskiya ita ce rigata da rawanina.
Iustitia indutus sum: et vestivi me, sicut vestimento et diademate, iudicio meo.
15 Ni ne idon makafi kuma ƙafa ga guragu.
Oculus fui cæco, et pes claudo.
16 Ni mahaifi ne ga masu bukata; na tsaya wa baƙo.
Pater eram pauperum: et causam quam nesciebam, diligentissime investigabam.
17 Na karya ƙarfin mugaye na ƙwato waɗanda suke riƙe da haƙoransu.
Conterebam molas iniqui, et de dentibus illius auferebam prædam.
18 “Na yi tunani cewa, ‘Zan mutu a cikin gidana, kwanakina da yawa kamar turɓayar ƙasa.
Dicebamque: In nidulo meo moriar, et sicut palma multiplicabo dies.
19 Jijiyoyina za su kai cikin ruwa, kuma raɓa za tă kwanta a rassana dukan dare.
Radix mea aperta est secus aquas, et ros morabitur in messione mea.
20 Ɗaukakata za tă kasance tare da ni garau, bakana koyaushe sabo ne a hannuna.’
Gloria mea semper innovabitur, et arcus meus in manu mea instaurabitur.
21 “Mutane suna mai da hankali su saurare ni, suna yin shiru don su ji shawarata.
Qui me audiebant, expectabant sententiam, et intenti tacebant ad consilium meum.
22 Bayan da na yi magana, ba su ƙara ce kome ba. Maganata ta shige su.
Verbis meis addere nihil audebant, et super illos stillabat eloquium meum.
23 Sukan jira ni kamar yadda ake jiran ruwan sama. Sukan sha daga cikin maganganuna kamar mai shan ruwan bazara.
Expectabant me sicut pluviam, et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum.
24 Sa’ad da na yi musu murmushi da ƙyar sukan yarda; hasken fuskata yana da daraja a gare su.
Siquando ridebam ad eos, non credebant, et lux vultus mei non cadebat in terram.
25 Na zaɓar masu inda za su bi na kuma zauna kamar sarkinsu; na zauna kamar sarki a cikin rundunansu; ina nan kamar mai yi wa masu makoki ta’aziyya.
Si voluissem ire ad eos, sedebam primus: cumque sederem quasi rex, circumstante exercitu, eram tamen mœrentium consolator.
