< Ayuba 18 >
1 Sai Bildad mutumin Shuwa ya amsa,
Shuhi Bildad loh a doo tih,
2 “Yaushe za ka gama maganganun nan? Ka dawo da hankalinka sa’an nan za mu iya yin magana.
“Olthui kah taikhaihnah te me hil nim na khueh ve. Yakming lamtah a hnukah thui sih.
3 Don me muke kamar shanu a wurinka, ka ɗauke mu mutanen wofi?
Balae tih rhamsa bangla nan poek, na mikhmuh ah ka angvawk a?
4 Kai da ka yayyage kanka don haushi, za a yashe duniya saboda kai ne? Ko kuma duwatsu za su matsa daga wurinsu?
A thintoek ah amah hinglu pataeng a baeh ta. Diklai loh a hnoo tih lungpang te a hmuen lamloh a thoeih akhaw nang hut a?
5 “An kashe fitilar mugu; harshen wutarsa ya daina ci.
Halang rhoek kah vangnah ngawn tah thi tih a hmai te hmaihli bang lam pataeng aa pawh.
6 Wutar cikin tentinsa ta zama duhu; fitilar da take kusa da shi ta mutu.
Vangnah khaw a dap khuiah hmuep tih a hmaithoi khaw amah taengah a thih pah.
7 Ƙarfin takawarsa ya ragu; dabararsa ta ja fāɗuwarsa.
A thahuem kah khokan pataeng caek tih a cilsuep loh amah a voeih.
8 Ƙafafunsa sun kai shi cikin raga, yana ta yawo a cikin ragar.
A kho loh lawk khuila a tueih tih sahamlong khuila a pongpa sak.
9 Tarko ya kama ɗiɗɗigensa; tarko ya riƙe shi kam.
A khodil te pael loh a tuuk tih amah te kokthah dongah man.
10 An ɓoye masa igiya da za tă zarge shi a ƙasa; an sa masa tarko a kan hanyar da zai bi.
A rhuihet te diklai dongah a tung tih, a sutaeh te a hawn ah a khueh pah.
11 Tsoro duk ya kewaye shi ta kowane gefe yana bin shi duk inda ya je.
Anih te mueirhih loh a kaepvai ah a let sak tih a kho ah taekyak uh.
12 Masifa tana jiransa; bala’i yana shirye yă fāɗa masa a lokacin da zai fāɗi.
A boethae ah bungpong la om tih a cungdonah hamla rhainah khaw a sikim pah.
13 Ya cinye wani sashe na gaɓar jikinsa; ɗan fari na mutuwa ya cinye ƙafafunsa.
Dueknah caming loh a vin saa a caak pah tih a rhuhrhong a hnom pah.
14 An yage shi daga zaman lafiyar da yake yi a cikin tentinsa aka sa shi tsoro sosai.
A pangtungnah a dap lamloh a poh tih mueirhih manghai taengla a luei sak.
15 Wuta ta cinye tentinsa; farar wuta ta rufe wurin da yake zama.
Amah kah pawt long khaw anih kah dap ah kho a sak tih, a tolkhoeng te yam a phul thil.
16 Jijiyoyinsa sun bushe a ƙasa rassansa sun mutu a sama.
A yung khui ah koh tih a so duela a pae khaw ngat.
17 An manta da shi a duniya; ba wanda yake ƙara tunawa da shi.
Anih poekkoepnah te diklai lamloh paltham tih a ming te rhamvoel hmai ah om pawh.
18 An tura shi daga cikin haske zuwa cikin duhu, an kore shi daga duniya.
Anih te vangnah lamloh a hmuep la a thaek uh tih anih te lunglai lamloh a poeng sakuh.
19 Ba shi da’ya’ya ko zuriya cikin mutanensa, ba sauran wanda yake a raye a wurin da ya taɓa zama.
A taengah a ca tal tih a pilnam taengah a cadil om pawh. A lampahnah ah khaw rhaengnaeng om pawh.
20 Mutanen Yamma suna mamakin abin da ya faru da shi; tsoro ya kama mutanen gabas.
Amah tue vaengah pong tih a hnuk a hmai la hlithae loh a tuuk.
21 Ba shakka haka wurin zaman mugun mutum yake, haka wurin zaman wanda bai san Allah ba yake.”
He tah boethae kah dungtlungim tih Pathen aka ming pawt kah a hmuen khaw he tlam ni,” a ti nah.