Ayuba 15
1 Sai Elifaz mutumin Teman ya amsa,
Elifaz van Teman nam het woord en sprak:
2 “Mutum mai hikima zai amsa da surutai marasa kan gado ko yă cika cikinsa da iskar gabas?
Antwoordt een wijze met bluf, En blaast hij zich op met oostenwind;
3 Ko zai yi gardama da maganganun wofi maganganu marasa amfani?
Verdedigt hij zich met beuzelpraat En met holle frasen?
4 Amma ka ma rena Allah ka hana a yi addu’a gare shi.
Gij breekt zowaar de godsvrucht af, En verstoort de overpeinzing voor het aanschijn van God.
5 Zunubanka ne suke gaya maka abin da za ka ce; kana magana kamar mai wayo.
Daar uw schuldig geweten uw mond onderricht, En gij de taal van bedriegers kiest,
6 Bakinka zai kai ka yă baro, ba nawa ba; maganar bakinka za tă juya a kanka.
Is het uw eigen mond, die u vonnist: niet ik, Zijn het uw eigen lippen, die tegen u getuigen.
7 “Kai ne mutum na farko da aka fara haihuwa? Ko kai ne aka fara halitta kafin tuddai?
Zijt gij als eerste der mensen geboren, Nog vóór de heuvelen ter wereld gebracht;
8 Kana sauraron shawarar Allah? Ko kana gani kai kaɗai ne mai hikima?
Luistert ge toe in de raad van God, En hebt ge beslag op de Wijsheid gelegd?
9 Me ka sani da ba mu sani ba? Wane fahimi kake da shi da ba mu da shi?
Wat weet gij, wat wij niet weten, Wat begrijpt gij, wat wij niet verstaan?
10 Masu furfura da tsofaffi suna gefenmu mutanen da sun girme babanka.
Ook onder ons zijn bejaarden en grijsaards, Ouder van dagen nog dan uw vader!
11 Ta’aziyyar Allah ba tă ishe ka ba. Maganarsa mai laushi ba tă ishe ka ba?
Zijn soms voor ú de vertroostingen Gods te gering, Het woord, met zachtheid tot u gesproken?
12 Don me ka bar zuciyarka ta kwashe ka, kuma don me idanunka suke haske,
Hoe sleept uw hartstocht u mee, En hoe rollen uw ogen:
13 har kake fushi da Allah kake kuma faɗar waɗannan maganganu daga bakinka?
Dat ge uw wrevel tegen God durft keren, En zulke woorden aan uw mond laat ontglippen!
14 “Mene ne mutum, har da zai zama da tsarki, ko kuma mace ta haife shi, har yă iya zama mai adalci?
Wat is een mens, dat hij rein zou zijn, Rechtschapen, die uit een vrouw is geboren?
15 In Allah bai nuna amincewa ga tsarkakansa ba, in har sammai ba su da tsarki a idonsa,
Zie, zelfs op zijn Heiligen kan Hij niet bouwen, En de hemel is niet rein in zijn oog;
16 mutum fa, wanda yake da mugunta da lalacewa, wanda yake shan mugunta kamar ruwa!
Hoeveel minder de mens, afschuwelijk, bedorven, Die de ongerechtigheid als water drinkt!
17 “Ka saurare ni, zan kuma yi maka bayani; bari in gaya maka abin da na gani,
Ik zal het u tonen, luister naar mij; Wat ik gezien heb, u gaan vertellen.
18 abin da masu hikima suka ce, ba tare da sun ɓoye wani abu da suka samu daga wurin iyayensu ba
Het is hetzelfde, wat de wijzen verkonden, En wat hun vaderen hun niet hadden verborgen,
19 (waɗanda su ne masu ƙasar kafin baƙi su shigo ƙasar).
Aan wie alleen het land was geschonken, En bij wie nog geen vreemde was binnengedrongen
20 Dukan kwanakin ransa mugu yana shan wahala, wahala kaɗai zai yi ta sha.
De goddeloze verkeert heel zijn leven in angst, De tyran al de jaren, die voor hem zijn bedongen;
21 Ƙara mai bantsoro za tă cika kunnuwansa’yan fashi za su kai masa hari.
Schrikgeluiden treffen zijn oren, In volle vrede stormt de plunderaar op hem af.
22 Yana jin tsoron duhu domin za a kashe shi da takobi.
Hij hoopt niet eens, aan de duisternis te ontsnappen, En is bestemd voor het zwaard;
23 Yana ta yawo, abinci don ungulaye; ya san ranar duhu tana kusa.
Hij wordt als een aas voor de gieren geworpen, En weet, dat sombere dagen hem wachten.
24 Ɓacin rai da baƙin ciki sun cika shi, kamar sarkin da yake shirin yaƙi,
Benauwdheid en angst grijpt hem aan, Als een koning ten aanval gereed:
25 domin ya nuna wa Allah yatsa ya rena Allah Maɗaukaki,
Want hij heeft zijn hand tegen God opgeheven, Den Almachtige durven trotseren;
26 ya tasar masa da faɗa da garkuwa mai kauri da kuma ƙarfi.
Is met trotse nek op Hem afgestormd, Met zijn zwaar beslagen rondas!
27 “Ko da yake fuskarsa ta cika da kumatu kuma yana da tsoka ko’ina,
Omdat hij zijn gelaat met vet heeft bedekt, En een vetlaag gelegd op zijn lenden:
28 zai yi gādon garuruwan da suka lalace, da kuma gidajen da ba wanda yake zama a ciki, gidajen da sun zama tarkace.
Daarom vestigt hij zich in verwoeste steden, In onbewoonbare huizen, die tot puin zijn vervallen;
29 Ba zai sāke zama mai arziki ba, dukiyarsa ba za tă dawwama ba, abin da ya mallaka kuma ba zai bazu a ƙasar ba.
Hij blijft niet rijk, En zijn vermogen houdt geen stand;
30 Ba zai tsere wa duhu ba; wuta za tă ƙona rassansa, kuma numfashi daga bakin Allah zai hallaka shi.
Zijn schaduw breidt zich niet uit op de grond, En hij ontsnapt de duisternis niet; Het vuur zal zijn loten verschroeien, De wind zijn bloesem verwaaien!
31 Kada yă ruɗi kansa ta wurin dogara ga abin da ba shi da amfani domin ba zai samu wani abu ba daga ciki.
Laat hem niet op zijn gestalte vertrouwen, Hij komt bedrogen uit, ze is enkel schijn.
32 Kafin lokacinsa yă cika, za a gama biyansa duka, kuma rassansa ba za su ba da amfani ba.
Zijn ranken verdorren vóór de tijd, En zijn twijgen groenen niet meer;
33 Zai zama kamar itacen inabi wanda’ya’yansa suka kakkaɓe kafin su nuna, kamar itacen zaitun zai zubar da furensa.
Hij is als de wijnstok, die zijn druiven laat vallen, En als de olijf, die zijn bloesem verliest!
34 Gama marasa tsoron Allah za su zama marasa ba da’ya’ya, wuta kuma za tă ƙona tenti na masu son cin hanci.
Ja, de bent der goddelozen is onvruchtbaar, En het vuur verteert de tenten der omkoperij;
35 Suna yin cikin rikici su kuma haifi mugunta; cikinsu yana cike da ruɗami.”
Ze gaan zwanger van ellende, en baren onheil, Hun schoot draagt ontgoocheling!
