Ayuba 13
1 “Idanuna sun ga waɗannan duka, kunnuwana sun ji sun kuma gane.
Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.
2 Abin da kuka sani, ni ma na sani; ba ku fi ni ba.
Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.
3 Amma ina so in yi magana da Maɗaukaki, in kai kukana wurin Allah kai tsaye.
Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.
4 Ku kuma kun ishe ni da ƙarairayi; ku likitocin wofi ne, dukanku!
Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.
5 In da za ku yi shiru gaba ɗaya! Zai zama muku hikima.
Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.
6 Ku ji gardamata yanzu; ku ji roƙon da zai fito daga bakina.
Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.
7 Za ku iya yin muguwar magana a madadin Allah? Ko za ku yi ƙarya a madadinsa?
Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?
8 Ko za ku nuna masa sonkai? Ko za ku yi gardama a madadinsa?
Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?
9 In ya bincike ku zai tarar ba ku da laifi? Ko za ku iya ruɗe shi yadda za ku ruɗi mutane?
Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?
10 Ba shakka zai kwaɓe ku in kun nuna sonkai a ɓoye.
Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.
11 Ko ikonsa ba ya ba ku tsoro? Tsoronsa ba zai auka muku ba?
Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?
12 Duk surutanku kamar toka suke; kāriyarku na yimɓu ne.
Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.
13 “Ku yi shiru zan yi magana; sa’an nan abin da zai same ni yă same ni.
Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.
14 Don me na sa kaina cikin hatsari na yi kasada da raina?
Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?
15 Ko da zai kashe ni ne, begena a cikinsa zai kasance; ba shakka zan kāre kaina a gabansa
Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.
16 lalle wannan zai kawo mini kuɓuta gama ba wani marar tsoron Allah da zai iya zuwa wurinsa!
Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.
17 Ku saurara da kyau ku ji abin da zan faɗa; bari kunnuwanku su ji abin da zan ce.
Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.
18 Yanzu da na shirya ƙarata, na san za a ce ba ni da laifi.
Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.
19 Ko wani zai ce ga laifin da na yi? In an same ni da laifi, zan yi shiru in mutu.
Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.
20 “Kai dai biya mini waɗannan bukatu biyu kawai ya Allah, ba zan kuwa ɓoye daga gare ka ba;
Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:
21 Ka janye hannunka nesa da ni, ka daina ba ni tsoro da bantsoronka.
Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.
22 Sa’an nan ka kira ni, zan kuwa amsa, ko kuma ka bar ni in yi magana sai ka amsa mini.
Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.
23 Abubuwa nawa na yi waɗanda ba daidai ba, kuma zunubi ne? Ka nuna mini laifina da zunubina.
Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.
24 Don me ka ɓoye mini fuskarka; ka kuma sa na zama kamar maƙiyinka?
Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?
25 Ko za a wahalar da ganye wanda iska take hurawa? Ko za ka bi busasshiyar ciyawa?
Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?
26 Gama ka rubuta abubuwa marasa daɗi game da ni; ka sa na yi gādon zunuban ƙuruciyata.
Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.
27 Ka daure ƙafafuna da sarƙa; kana kallon duk inda na taka ta wurin sa shaida a tafin ƙafafuna.
Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;
28 “Haka mutum yake lalacewa kamar ruɓaɓɓen abu, kamar rigar da asu ya cinye.
Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.
