Ayuba 10
1 “Na gaji da rayuwa; saboda haka bari in faɗi zuciyata gabagadi yadda raina yake jin ba daɗi.
Dodijao je duši mojoj život moj; pustiæu od sebe tužnjavu svoju, govoriæu u jadu duše svoje.
2 Zan ce wa Allah, kada ka hukunta ni, amma ka gaya mini laifin da na yi maka.
Reæi æu Bogu: nemoj me osuditi; kaži mi zašto se preš sa mnom.
3 Kana jin daɗin ba ni wahala, don me ka yashe ni, abin da ka halitta da hannunka, yayinda kake murmushi game da shirye-shiryen mugaye?
Je li ti milo da èiniš silu, da odbacuješ djelo ruku svojih i savjet bezbožnièki obasjavaš?
4 Idanunka irin na mutum ne? Kana gani yadda mutum yake gani ne?
Jesu li u tebe oèi tjelesne? vidiš li kao što vidi èovjek?
5 Kwanakinka kamar na mutane ne, ko shekarunka kamar na mutane ne
Jesu li dani tvoji kao dani èovjeèji, i godine tvoje kao vijek ljudski,
6 da za ka neme ni da laifi ka hukunta ni?
Te istražuješ moje bezakonje i za grijeh moj razbiraš?
7 Ko da yake ka san ba ni da laifi, kuma ba wanda zai iya cetona daga hannunka.
Ti znaš da nijesam kriv, i nema nikoga ko bi izbavio iz tvoje ruke.
8 “Da hannuwanka ka ƙera ni, kai ka halicce ni. Yanzu kuma kai za ka juya ka hallaka ni?
Tvoje su me ruke stvorile i naèinile, i ti me otsvuda potireš.
9 Ka tuna cewa ka mulmula ni kamar yumɓu. Yanzu za ka mai da ni in zama ƙura kuma?
Opomeni se da si me kao od kala naèinio, i opet æeš me u prah obratiti.
10 Ba kai ka zuba ni kamar madara ba, na daskare kamar cuku.
Nijesi li me kao mlijeko slio i kao sir usirio me?
11 Ka rufe ni da tsoka da fata, ka harhaɗa ni da ƙasusuwa da jijiyoyi?
Navukao si na me kožu i meso, i kostima i žilama spleo si me.
12 Ka ba ni rai ka kuma yi mini alheri, kuma cikin tanadinka ka kula da ruhuna.
Životom i milošæu darivao si me; i staranje tvoje èuvalo je duh moj.
13 “Amma wannan shi ne abin da ka ɓoye a zuciyarka, na kuma san abin da yake cikin zuciyarka ke nan.
I sakrio si to u srcu svojem; ali znam da je u tebe.
14 In na yi zunubi kana kallo na kuma ba za ka fasa ba ni horo ba don laifin da na yi.
Ako sam zgriješio, opazio si me, i nijesi me oprostio bezakonja mojega.
15 Idan ina da laifi, kaitona! Ko da ba ni da laifi, ba zan iya ɗaga fuskata ba, gama kunya ta ishe ni duk ɓacin rai ya ishe ni.
Ako sam skrivio, teško meni! ako li sam prav, ne mogu podignuti glave, pun sramote i videæi muku svoju.
16 In na ɗaga kaina, za ka neme ni kamar zaki ka sāke nuna al’ajabin ikonka a kaina.
I ako se podigne, goniš me kao lav, i opet èiniš èudesa na meni.
17 Kana sāke kawo sababbin waɗanda za su ba da shaida a kaina kana ƙara haushinka a kaina; kana ƙara kawo mini hari.
Ponavljaš svjedoèanstva svoja protiv mene, i umnožavaš gnjev svoj na me; vojske jedna za drugom izlaze na me.
18 “Me ya sa ka fito da ni daga cikin uwata? Da ma na mutu kafin a haife ni.
Zašto si me izvadio iz utrobe? o da umrijeh! da me ni oko ne vidje!
19 Da ma ba a halicce ni ba, da na mutu tun daga cikin cikin uwata na wuce zuwa kabari!
Bio bih kao da nigda nijesam bio; iz utrobe u grob bio bih odnesen.
20 ’Yan kwanakina ba su kusa ƙarewa ba ne? Ka rabu da ni don in ɗan samu sukuni na ɗan lokaci
Nije li malo dana mojih? prestani dakle i okani me se da se malo oporavim,
21 kafin in koma inda na fito, ƙasa mai duhu da inuwa sosai,
Prije nego otidem odakle se neæu vratiti, u zemlju tamnu i u sjen smrtni,
22 zuwa ƙasa mai duhun gaske, da inuwa da hargitsi, inda haske yake kamar duhu.”
U zemlju tamnu kao mrak i u sjen smrtni, gdje nema promjene i gdje je vidjelo kao tama.
