Irmiya 42
1 Sa’an nan dukan shugabannin sojoji, haɗe da Yohanan ɗan Kareya da Yezaniya ɗan Hoshahiya, da dukan mutane daga ƙarami zuwa babba, suka zo wurin
To naah kathoeg koek hoi kalen koek khoek to, Kariah capa Hohanan hoi Hosaiah capa Jezaniah, misatuh angraengnawk to caeh o boih moe,
2 Irmiya annabi suka ce masa, “Muna roƙonka ka ji kukanmu ka kuma yi addu’a ga Ubangiji Allahnka saboda dukan wannan raguwar mutane. Gama kamar yadda kake gani yanzu, ko da yake dā muna da yawa, yanzu ɗan kaɗan muka rage.
tahmaa Jeremiah khaeah, Kaicae tahmen hnikhaih hae tahngai pae ah loe, Hae ah anghmat kaminawk han Angraeng na Sithaw khaeah lawk na thui pae ah; na hnuk baktih toengah, canghni ah loe ka pop o parai, toe vaihi loe kami zetta ni ka oh o boeh:
3 Ka yi addu’a cewa Ubangiji Allahnka zai faɗa mana inda za mu tafi da kuma abin da za mu yi.”
to tiah nahaeloe Angraeng na Sithaw mah, ka caeh o han ih loklam to na patuek ueloe, timaw ka sak o han, tito na hnusak tih, tiah a naa o.
4 Sai Irmiya ya amsa ya ce, “Na ji ku, tabbatacce zan yi addu’a ga Ubangiji Allahnku yadda kuka roƙa; zan faɗa muku duk abin da Ubangiji ya faɗa ba kuwa zan ɓoye muku kome ba.”
Tahmaa Jeremiah mah nihcae khaeah, Lok kang thaih pae boeh; tahmenhaih nang hnik o haih lok baktih toengah, na Angraeng Sithaw khaeah lawk ka thuih han hmang; Angraeng mah ang pathim o ih loknawk boih, maeto doeh tahmaih ai ah, kang thuih o han, tiah a naa.
5 Sa’an nan suka ce wa Irmiya, “Ubangiji ya zama shaida na gaskiya da kuma aminci a kanmu in ba mu yi bisa da duk abin da Ubangiji Allahnka ya aike ka ka faɗa mana ba.
To naah nihcae mah Jeremiah khaeah, Na Angraeng Sithaw mah kaicae khaeah thuih han ang patoeh ih baktih toengah, hmuen boih ka sah o ai nahaeloe, Angraeng loe kaicae salakah oep kaom hnukung tangtang ah om tih.
6 Ko ya gamshe mu ko bai gamshe mu ba, za mu yi biyayya da Ubangiji Allahnmu, ga wanda muke aikan ka, saboda ya zama mana da amfani, gama za mu yi biyayya da Ubangiji Allahnmu.”
Kahoih hmuen maw, to tih ai boeh loe kahoih ai hmuen maw om langlacadoeh, anih khaeah kang patoeh o baktih toengah, kaicae Angraeng Sithaw ih lok to ka tahngaih o han; kaicae Angraeng Sithaw ih lok to ka tahngaih o naah ni, khosak ka hoih o tih, tiah a naa o.
7 Bayan kwana goma sai maganar Ubangiji ta zo wa Irmiya.
Ni hato oh pacoengah, Angraeng ih lok to Jeremiah khaeah angzoh.
8 Saboda haka ya kira Yohanan ɗan Kareya da dukan shugabannin sojoji waɗanda suke tare da shi da dukan jama’a daga ƙarami zuwa babba.
To pongah anih mah Kariah capa Johanan, anih khae kaom misatuh angraengnawk boih, kathoeng koek hoi kalen koek khoek to nawnto a kawk cuu,
9 Ya ce musu, “Ga abin da Ubangiji, Allah na Isra’ila, wanda kuka aike ni gare shi don in gabatar da kukanku, yana cewa,
nihcae khaeah, Tahmen hnikhaih lawkthuih pae hanah, nang patoeh o ih Angraeng, Israel Sithaw mah, hae tiah thuih:
10 ‘In kuka zauna a wannan ƙasa, zan gina ku ba zan kuwa rushe ku ba; zan dasa ku ba kuwa zan tumɓuke ku ba, gama ina baƙin ciki a kan masifar da na aukar a kanku.
hae prae ah na oh o nahaeloe, kam timsak mak ai, kang pathawk o let han; kang thling o han, kang phongh o mak ai; nangcae nuiah ka sak ih raihaih pongah ka dawnpakhuem boeh.
11 Kada ku ji tsoron sarkin Babilon, wanda kuke tsoro a yanzu. Kada ku ji tsoronsa, in ji Ubangiji, gama ina tare da ku zan kuma cece ku daga hannuwansa.
Vaihi na zit o ih Babylon siangpahrang to zii o hmah, anih to zii o hmah; anih ih ban thung hoiah kang pahlong o moe, kang loih o sak han, tiah Angraeng mah thuih.
12 Zan nuna muku jinƙai don yă nuna muku jinƙai ya kuma maido da ku ƙasarku.’
Anih mah, Nangcae nuiah palungnathaih kam tuengsak han, nangmacae prae ah amlaem let hanah, anih mah nangcae nuiah palungnathaih to tawn tih, tiah a naa.
13 “Amma fa, in kuka ce, ‘Ba za mu zauna a wannan ƙasa ba,’ ta haka kuka kuma nuna rashin biyayya ga Ubangiji Allahnku,
Toe nangcae mah, Hae prae ah ka om o mak ai, nangmacae Angraeng Sithaw ih lok doeh, ka tahngai o mak ai, tiah na thuih o,
14 in kuma kuka ce, ‘A’a, za mu tafi mu zauna a Masar, inda ba za mu ga yaƙi ko mu ji ƙarar ƙaho ko mu ji yunwa ba,’
misatukhaih kaom ai, mongkah tuen doeh angthaih ai, zok amthlamhaih kaom ai, Izip prae ah ka caeh o moe, to ah kho ka sak o han, tiah na thuih o;
15 to, ku ji maganar Ubangiji, ya raguwar Yahuda. Ga abin da Ubangiji Maɗaukaki, Allah na Isra’ila, yana cewa, ‘In kun ƙudura ku tafi Masar kuka kuma tafi kun zauna a can,
to pongah aw kanghmat Judah kaminawk, Angraeng ih lok hae tahngai oh; Izip prae ah caeh han palung na tawnh o nahaeloe, to ah khosak hanah caeh oh:
16 takobin da kuke tsoro zai same ku a can, kuma yunwar da kuke tsoro za tă bi ku zuwa Masar, a can kuwa za ku mutu.
na zit o ih sumsen mah Izip prae ah na kae o tih, na zit o ih khokhahaih mah Izip prae khoek to na patom o ueloe, to ah na dueh o tih.
17 Tabbatacce, duk waɗanda suka ƙudura suka tafi Masar su zauna a can za su mutu ta wurin takobi, yunwa da annoba; ba ko ɗayansu zai tsira ko ya kuɓuta wa masifar da zan aukar a kansu.’
Izip prae ah caeh moe, to ah khosak hanah mikhmai angqoi kaminawk loe sumsen, khokhahaih, kasae nathaih hoiah dueh o boih tih; mi kawbaktih doeh nangcae nuiah ka phaksak han ih amrohaih hoiah loih o mak ai, anghmat doeh anghmat o mak ai, tiah misatuh kaminawk ih Angraeng, Israel Sithaw mah thuih.
18 Ga abin da Ubangiji Maɗaukaki, Allah na Isra’ila, yana cewa, ‘Kamar yadda na kwararo fushina da hasalata a kan mazaunan Urushalima, haka kuma zan kwararo fushina a kanku sa’ad da kuka tafi Masar. Za ku zama abin la’ana da abin tsoro, abin ƙyama da abin ba’a; ba za ku ƙara ganin wannan wuri ba.’
Misatuh kaminawk ih Angraeng, Israel Sithaw mah, Jerusalem ah kaom kaminawk nuiah, palungphuihaih, kanung parai palungphuihaih to ka kraih thuih baktih toengah, Izip prae na kun o naah, nangcae nuiah ka kraih han; nangcae loe angzoehhaih, dawnraihaih, tangoenghaih hoi kasaethuih ih kami ah na om o tih; hae ahmuen hae na hnu o let mak ai boeh, tiah thuih.
19 “Ya ku raguwar Yahuda, Ubangiji ya ce muku, ‘Kada ku je Masar.’ Ku tabbatar da wannan. Na gargaɗe ku yau
Aw anghmat Judah kaminawk, nangcae kawng pongah Angraeng mah, Izip prae ah caeh o hmah; vaihni ah acoehaih lok kang thuih o boeh, tito panoek oh, tiah thuih.
20 cewa in kun yi kuskure sa’ad da kuka aike ni wurin Ubangiji Allahnku kuka kuma ce, ‘Yi mana addu’a ga Ubangiji Allahnmu; ka faɗa mana duk abin da ya faɗa za mu kuwa aikata.’
Kaicae han, aicae Angraeng Sithaw khaeah lawkthui pae ah, aicae Angraeng Sithaw mah thuih ih loknawk to kaicae khae na thui boih ah, anih ih lok to ka tahngaih pae o han, tiah nangmacae Angraeng Sithaw khaeah nang patoeh o, toe poekhaih palungthin nam khraeng o ving boeh.
21 Na faɗa muku yau, amma har yanzu ba ku yi biyayya ga Ubangiji Allahnku cikin dukan abin da ya aiko ni in faɗa muku ba.
Vaihni ah lok kang thuih o boeh, kai ang patoeh moe, ang thuih o ih na Angraeng Sithaw ih loknawk doeh na tahngai o ai.
22 Saboda haka yanzu, ku tabbatar da wannan. Za ku mutu ta wurin takobi, yunwa da annoba a wurin da kuke so ku tafi ku zauna.”
To pongah vaihi na caeh o baktih toengah, khosak han na koeh o haih ahmuen ah sumsen, khokhahaih, kasae nathaih hoiah na dueh o tangtang tih boeh, tiah panoek oh, tiah a naa.
