Irmiya 16

1 Sai maganar Ubangiji ta zo mini cewa,

To pacoengah Angraeng ih lok kai khaeah angzoh moe,

2 “Kada ka yi aure ka haifi’ya’ya maza da mata a wannan wuri.”

hae ahmuen ah zu na la mak ai, caa nongpanawk hoi nongpatanawk doeh na sah mak ai.

3 Gama ga abin da Ubangiji yana cewa game da’ya’ya maza da matan da aka haifa a wannan ƙasa da kuma game da matan da suke iyayensu da suke mazan da iyayensu.

Hae ahmuen ah tapen capanawk hoi canunawk, nihcae tapen amnonawk hoi nihcae sah ampanawk kawng pongah, Angraeng mah hae tiah thuih,

4 “Za su mutu da muguwar cuta. Ba za a yi kuka dominsu ba, ba kuwa za a binne su ba, amma za a bar su a juji. Takobi da yunwa ne za su hallaka su, gawawwakinsu za su zama abincin tsuntsayen sararin sama da kuma namun jeji na duniya.”

nihcae loe kasae duekhaih hoiah dueh o tih; nihcae to qah o haih mak ai, aphum doeh aphum o mak ai; nihcae loe long nuiah aek baktiah ni om o tih; sumsen hoi khokhahaih mah nihcae to paduek tih; nihcae qoknawk loe van ih tavaanawk hoi taw ih moi kasannawk han buh ah om tih.

5 Gama ga abin da Ubangiji yana cewa, “Kada ka shiga gidan da akwai abincin makoki; kada ka tafi ka yi makoki ko ka nuna juyayi, domin na janye albarkata, ƙaunata da tausayina daga wannan mutane,” in ji Ubangiji.

Angraeng mah hae tiah thuih; hae kaminawk khae hoiah ka monghaih, amlunghaih hoi palungnathaih to ka lak ving boeh pongah, dueh kami im ah akun hmah, qah haih hmah loe, palung doeh sae haih hmah, tiah Angraeng mah thuih.

6 “Manya da ƙanana duka za su mutu a wannan ƙasa. Ba za a binne su ba, ba kuwa za a yi makokinsu ba, kuma ba wanda zai tsaga kansa ko ya aske kansa saboda su.

Kathoeng kalen tih ai nihcae loe hae prae ah dueh o boih tih; mi mah doeh nihcae to aphum mak ai, qah haih kami doeh om mak ai, nihcae pongah angmah hoi angmah ang aat kami om mak ai, sam aat kami doeh om mak ai.

7 Ba wanda zai ba da abinci don yă ta’azantar da waɗanda suke makoki saboda matattu, kai, ko saboda mahaifi ko mahaifiya ma ba kuwa wani da zai ba da abin sha don yă ta’azantar da su.

Kadueh qah haih kaminawk pathloep hanah, buh thaak pae kami mi doeh om o mak ai; ampa hoi amno to duek pongah palungsae kaminawk pathloep hanah tui boengloeng paek kami doeh om mak ai.

8 “Kada kuma ka shiga gidan da ake biki ka zauna don ci da sha.

Nang loe poihsakhaih ahmuen ah caeh hmah, nihcae hoi doeh nawnto anghnu hmah, nawnto nae hmah loe, caa hmah.

9 Gama ga abin da Ubangiji Maɗaukaki, Allah na Isra’ila, yana cewa a idanunka da kuma a kwanakinka zan kawo ƙarshen muryar farin ciki da murna da kuma muryoyin amarya da ango a wannan wuri.

Misatuh kaminawk ih Angraeng, Israel Sithaw mah, Khenah, hae ahmuen hoiah anghoehaih lok, oephaih lok, zu la thendoeng ih lok hoi sava sah tangla ih loknawk to nangcae dung hoi nangcae hmaa roe ah ka boengsak han, tiah thuih.

10 “Sa’ad da ka faɗa wa waɗannan mutane wannan duka suka kuma tambaye ka, ‘Me ya sa Ubangiji ya ƙaddara irin wannan babban masifa a kanmu? Wace mugunta muka yi? Wane zunubi muka aikata wa Ubangiji Allahnmu?’

Hae kaminawk khaeah hae loknawk hae na thuih pae naah, nihcae mah, Tipongah Angraeng mah hae baktih kalen parai amrohaih kaicae nuiah phaksak loe? Tih hmuen maw ka sakpazae o? Ka Angraeng Sithaw nuiah tih zaehaih maw ka sak o? tiah thuih o naah,

11 Sai ka ce musu, ‘Wannan ya zama haka domin kakanninku sun rabu da ni,’ in ji Ubangiji, ‘suka bi waɗansu alloli suka kuma bauta musu. Suka rabu da ni, ba su kuwa kiyaye dokata ba.

nihcae khaeah, nam panawk mah kai ang pahnawt o moe, kalah sithawnawk hnukah bang o, nihcae ih tok to a sak pae o moe, a bok o; kai ang pahnawt o moe, ka patuk ih lok to pazui o ai;

12 Amma kun yi laifi fiye da kakanninku. Duba yadda kowannenku yana bin taurin muguwar zuciyarsa a maimakon yin mini biyayya.

nangcae loe nam panawk pongah kanung kue hmuen to na sak o; khenah, ka lok tahngai han ai ah, kasae angmah ih palung mah thuih ih lok baktih toengah caeh o boih.

13 Saboda haka zan fitar da ku daga wannan ƙasa zuwa wata ƙasar da ku da kakanninku ba ku taɓa sani ba, a can kuwa za ku bauta wa waɗansu alloli dare da rana, gama ba zan nuna muku tagomashi ba.’

To pongah hae prae thung hoiah nangcae hoi nam panawk mah panoek vai ai ih prae ah kang vah o ving han; to ahmuen ah khoving khodai kalah sithawnawk ih tok to na sah o tih; to ahmuen ah kang pahnawt o sut han, tiah Angraeng mah thuih.

14 “Amma fa, kwanaki suna zuwa,” in ji Ubangiji, “da mutane ba za su ƙara cewa, ‘Muddin Ubangiji yana raye, wanda ya fitar da Isra’ilawa daga Masar,’

To pongah, khenah, Israel kaminawk Izip prae hoi zaehoikung, Angraeng loe hing, tiah thuihhaih om mak ai boeh;

15 amma za su ce, ‘Muddin Ubangiji yana raye, wanda ya fitar da Isra’ilawa daga ƙasar arewa da kuma daga dukan ƙasashe da ya kora su.’ Gama zan komo da su zuwa ƙasar da na ba wa kakanninsu.

toe kaminawk mah, Aluek bang prae thung hoi Israel caanawk loisakkung, Angraeng loe hing tangtang, tiah thui o tih; nihcae to ampanawk khaeah ka paek ih prae ah ka caeh haih let han, tiah Angraeng mah thuih.

16 “Amma yanzu zan aiko a kira masunta masu yawa su zo,” in ji Ubangiji, “za su kuma kama su. Bayan wannan zan aiko a kira mafarauta su zo, su farauce su daga kowane dutse da tudu da kuma daga kogwannin duwatsu.

Khenah, pop parai tanga naeh kaminawk to ka patoeh han, nihcae mah tanga naeh baktiah naeh o tih; moi kah kop kaminawk to ka patoeh bae han, nihcae mah moi zoep baktiah mae, maesom hoi thlungkhaw thung boih ah pakrong o tih, tiah Angraeng mah thuih.

17 Idanuna suna a kan dukan hanyoyinsu; ba a ɓoye suke daga gare ni, kuma zunubansu ba a ɓoye suke a idanuna ba.

Nihcae caehhaih loklam to ka khet boih, nihcae loe ka hmaa hoi anghawk o ving thai ai, nihcae sakpazaehaih doeh ka hnuk han ai ah anghawk thai mak ai.

18 Zan riɓaɓɓanya sakayyar da zan yi musu saboda muguntarsu da zunubinsu, domin sun ƙazantar da ƙasata da ƙazantattun gumakansu marasa rai, suka kuma cika abin gādona da gumakansu na banƙyama.”

Nihcae mah ka prae to amhnong o sak moe, qawk ah ka toep ih kaimah ih long to panuet thok kadueh qok hoi krang hoiah koi o sak pongah, a sakpazae o haih hoi a zae o haihnawk baktiah alet hnetto ka pathok han.

19 Ya Ubangiji, ƙarfina da katangana, mafakata a lokacin damuwa, gare ka al’ummai za su zo daga iyakokin duniya su ce, “Kakanninmu ba su mallaki kome ba sai allolin ƙarya, gumakan banza da ba su yi musu amfani ba.

Aw Angraeng, nang loe raihaih ka tong naah ka thacakhaih, ka buephaih kacak sipae ah na oh; long boenghaih ahmuen hoiah Gentel kaminawk nang khaeah angzo o ueloe, Kaicae ampanawk loe lok amlai, tidoeh avang ai, atho kaom ai hmuennawk ni qawk ah toep o tangtang, tiah thui o tih.

20 Mutane kan yi allolinsu ne? I, amma waɗannan ba alloli ba ne!”

Kami mah Sithaw tang ah kaom ai, sithaw rumramnawk to angmah hanah sak maw?

21 “Saboda haka zan koya musu a wannan lokaci zan koya musu ikona da ƙarfina. Sa’an nan za su sani cewa sunana Ubangiji ne.

To pongah, khenah, nihcae to ka panoeksak han, ka ban hoi ka thacakhaih to vaihi nihcae khaeah ka panoeksak han; to naah ni nihcae mah kai ih ahmin loe Angraeng ni, tiah panoek o tih.