< Ishaya 62 >
1 Saboda Sihiyona ba zan yi shiru ba, saboda Urushalima ba zan huta ba, sai adalcinta ya haskaka kamar hasken safiya, cetonta kuma ya haskaka kamar fitila mai haske.
A toenghaih to akhawnbang ih ni aengh baktiah aang moe, a pahlonghaih hmaithaw baktiah aang ai karoek to, Zion kawng pongah kang hngai duem mak ai, Jerusalem kawng pongah doeh ka ngam sut mak ai.
2 Al’ummai za su ga adalcinki, sarakuna kuma za su ga ɗaukakarki; za a kira ki da sabon suna sunan da bakin Ubangiji zai ambata.
Gentel kaminawk mah na toenghaih to hnu o ueloe, siangpahrangnawk boih mah na lensawkhaih to hnu o tih; Angraeng ih pakha hoi tacawt kangtha ahmin hoiah nang to kawk o tih boeh.
3 Za ki zama rawanin daraja a hannun Ubangiji, rawanin sarauta a hannun Allahnki.
Nangcae loe Angraeng ban pong ih lensawkhaih lumuek ah na om o ueloe, na Sithaw ban pong ih siangpahrang lumuek ah na om o tih.
4 Ba za a ƙara ce da ke Yasasshiya ba, ko a kira ƙasarki Kango. Amma za a ce da ke Hefziba ƙasarki kuma Bewula; gama Ubangiji zai ji daɗinki, ƙasarki kuma za tă yi aure.
Nang to Pahnawt sut ih kami, tiah na kawk o mak ai, na prae doeh kapong sut ahmuen, tiah kawk o mak ai; nang to Hephzibah, tiah na kawk o ueloe, na prae doeh Beulah, tiah kawk o tih boeh; Angraeng mah ang palung pongah, na prae loe sava sah tih boeh.
5 Kamar yadda saurayi kan auri yarinya, haka’ya’yanki maza za su aure ki; kamar kuma yadda ango yakan yi farin ciki da amaryarsa, haka Allahnki zai yi farin ciki da ke.
Thendoeng mah tangla cuem zu haih baktih toengah, na capanawk mah nang to zu ah la tih; zu la kami mah a zu nuiah anghoehaih tawnh baktih toengah, na nuiah na Sithaw anghoehaih om tih.
6 Na sa matsara a kan katangarki, ya Urushalima; ba za su taɓa yin shiru ba, dare da rana. Ku da kuke kira bisa sunan Ubangiji, kada ku ba kanku hutu,
Aw Jerusalem, na sipae nuiah misatoep kami to ka suek boeh, nihcae loe khoving khodai om o duem mak ai; anghak ai ah Angraeng kawk kaminawk, om o duem hmah,
7 kuma kada ku ba shi hutu sai ya kafa Urushalima ya kuma mai da ita yabon duniya.
Jerusalem to caksak moe, long nuiah pakoehaih om ai karoek to anih to anghak o sak hmah.
8 Ubangiji ya rantse da hannunsa na dama ta hannunsa kuma mai iko cewa, “Ba zan ƙara ba da hatsinki ya zama abinci ga abokan gābanki ba, baƙi kuma ba za su ƙara shan ruwan inabin wanda kika sha wahala samu ba;
Angraeng loe thacak, a bantang ban hoiah lokkamhaih to sak boeh; Nang ih cang to na misanawk hanah buh ah ka paek mak ai boeh, patanghaih hoi na sak ih misurtui to prae kalah kaminawk mah nae o mak ai boeh;
9 amma waɗanda suka girbe shi za su ci shi su kuma yabi Ubangiji, waɗanda kuma suka tattara’ya’yan inabi za su sha shi a filayen wurina mai tsarki.”
toe cang aat kaminawk loe caa o ueloe, Angraeng to pakoeh o tih; misurthaih pakhrik kaminawk loe ka hmuenciim imthung ah nae o tih, tiah thuih.
10 Ku wuce, ku wuce ƙofofi! Ku shirya hanya saboda mutane. Ku gina, ku gina babbar hanya! Ku kawar da duwatsu. Ku ɗaga tuta saboda al’ummai.
Tacawt oh, khongkha thung hoi tacawt oh! Kaminawk hanah loklam to paroep pae oh; manglaih lampui to sah oh, sah oh! Thlungnawk to takhoe oh; kaminawk hanah kahni payang pae oh.
11 Ubangiji ya yi shela ga iyakokin duniya cewa, “Faɗa wa Diyar Sihiyona, ‘Ga Mai Cetonki yana zuwa! Ga ladarsa tana tare da shi, sakamakonsa yana raka shi.’”
Khenah, Angraeng mah long boenghaih ahmuen khoek to lokthuih boeh; Zion canu khaeah, Khenah, nang pahlongkung loe angzoh boeh! Khenah, tangqum to a sinh moe, sak pathok let hanah hmuen doeh a sinh.
12 Za a ce da shi Tsattsarkar Mutane, Fansassu na Ubangiji; za a kuma ce da ke Wadda Aka Nema Birnin da Ba Za a Ƙara Yashe ta ba.
Nihcae loe ciimcai kami, Angraeng mah akrang ih kami, tiah kawk o ueloe, minawk mah pahnawt sut ai ih, vangpui, tiah na kawk o tih.