< Ishaya 54 >

1 “Ki rera, ya ke bakararriya, ke da ba ki taɓa haihuwa ba; ki ɓarke da waƙa, ki yi sowa don farin ciki, ke da ba ki taɓa naƙuda ba; domin’ya’yan mace mai kaɗaici sun fi na mai miji yawa,” in ji Ubangiji.
Aw caa kak, nawkta tapen vai ai nang, laa to sah ah; caa tapenhaih kana panoek vai ai nang, anghoehaih hoiah laa to sah loe hang ah; sava sah nongpata pongah pahnawt sut ih nongpata mah caa pop kue ah sak boeh, tiah Angraeng mah thuih.
2 “Ki fadada wurin tentinki, ki miƙe labulen tentinki da fāɗi, kada ki janye; ƙara tsawon igiyoyinta, ki kuma ƙara ƙarfin turakunta.
Nangmah ih kahni im to kawksak ah loe, na imkhaan pakaahaih kahni to kakawk ah payueng ah; paawt hmah; quinawk to azuk ah loe komhaih tungnawk to kacakah thling ah.
3 Gama za ki fadada zuwa dama da hagu; zuriyarki za su kori al’ummai su kuma zauna a kufan biranensu.
Nang loe banqoi bantang na pung tih; na caanawk mah Gentel kaminawk to qawk ah toep o ueloe, kapong sut nihcae ih vangpuinawk ah kho na sah o tih.
4 “Kada ki ji tsoro; ba za ki sha kunya ba. Kada ki ji tsoron wulaƙanci, ba za a ƙasƙantar da ke ba. Za ki manta da kunyar ƙuruciyarki ba kuwa za ki tuna da zargin zaman gwauruwarki ba.
Zii hmah, azathaih na tong mak ai; mikhmaisethaih to zii hmah; azathaih na tongh mak ai; na qoeng li nathuem ih azathaih to na pahnet tih boeh, lamhmai ah na oh nathuem ih kasaethuihaih doeh na panoek mak ai boeh.
5 Gama Mahaliccinki shi ne mijinki, Ubangiji Maɗaukaki ne sunansa, Mai Tsarkin nan na Isra’ila ne Mai Fansarki; ana ce da shi Allahn dukan duniya.
Nang Sahkung loe na sava ah oh; anih ih ahmin loe misatuh kaminawk ih Angraeng, tiah oh; nang akrangkung loe Ciimcai Israel Sithaw ah oh moe, anih loe long pum ukkung Sithaw, tiah kawk o.
6 Ubangiji zai kira sai ka ce ke mace ce da aka yashe ta tana kuma damuwa a ranta, macen da ta yi aure a ƙuruciya, sai kawai aka ƙi ta,” in ji Allahnki.
Pahnawt sut ih thendoeng zu, pahnawt sut pacoengah palungset hoiah kaom nongpata to kawk let baktih toengah, Angraeng mah na kawk let tih, tiah na Sithaw mah thuih.
7 “Gama a ɗan ƙanƙanen lokaci na rabu da ke, amma da ƙauna mai zurfi zan sāke dawo da ke.
Nang to nawnetta thungah ni kang pahnawt, toe kalen parai tahmenhaih hoiah kang lak let han.
8 Cikin fushi mai zafi na ɓoye fuskata daga gare ki na ɗan lokaci, amma da madawwamin alheri zan ji tausayinki,” in ji Ubangiji Mai Fansarki.
Palungphui parai pongah nawnetta thung mikhmai kang hawk tak; toe na nuiah dungzan tahmenhaih hoi palungnathaih ka tawnh let han, tiah nang akrangkung Angraeng mah thuih.
9 “A gare ni wannan ya yi kamar kwanakin Nuhu, sa’ad da na rantse cewa ruwan Nuhu ba za su ƙara rufe duniya ba. Yanzu fa na rantse ba zan yi fushi da ke ba, ba zan ƙara tsawata miki kuma ba.
Hae loe kai hanah Noah dung nathuem ah kaom hmuen baktiah oh; Noah dung nathuem ih baktiah tui mah long hae uem let mak ai boeh, tiah lokkamhaih sak baktih toengah, na nuiah palungphuihaih to ka tawn mak ai, kang zoeh mak ai boeh, tiah lokkamhaih ka sak boeh.
10 Ko da duwatsu za su girgiza a kuma tumɓuke tuddai, duk da haka madawwamiyar ƙaunata da nake yi miki ba za tă jijjigu ba ba kuwa za a kawar da alkawarin salamata ba,” in ji Ubangiji, wanda ya ji tausayinki.
Maenawk to anghuenh o moe, maesomnawk angthui o langlacadoeh, nang kang palunghaih loe anghmaa mak ai, angdaeh hanah ka sak ih lokkamhaih doeh anghmaa mak ai, tiah na nuiah tahmenhaih tawnkung Angraeng mah thuih.
11 “Ya ke birni mai shan azaba, wadda hadari ya bulale ki ba a kuma ta’azantar da ke ba, zan gina ke da duwatsu turkuwoyis, zan kafa harsashenki da duwatsun saffaya.
Aw patangkhanghaih hoiah kaom Jerusalem nang, takhi sae mah ang hmuh phaeng boeh, monghaih tawn ai nang, khenah, rong congca thlung kathim hoiah kang pathoep moe, nang doethaih ahmuen to sapphire thlung hoiah ka sak let han.
12 Zan gina hasumiyarki da jan yakutu, ƙofofinki kuma da duwatsu masu haske, dukan katangarki kuma da duwatsu masu daraja.
Na imphu to thlung kathim hoiah ka sak moe, na khongkhanawk to rong kampha thlung hoiah ka sak han, tapangnawk doeh atho kana thlung hoiah kang sak pae han.
13 Ubangiji zai koya wa dukan’ya’yanki maza, da girma kuma salamar’ya’yanki zai zama.
Na caanawk loe Angraeng mah patuk ih kami ah om o boih tih, to tiah nihcae loe pop parai monghaih hoiah koi o tih boeh.
14 Da adalci za a kafa ke. Zalunci zai yi nesa da ke; ba za ki kasance da wani abin da za ki ji tsoro ba. Za a kawar da duk wani abin banrazana; ba zai yi kusa da ke ba.
Nang loe toenghaih hoiah kacakah na om tih; pacaekthlaekhaih mah na caehtaak ueloe, zithaih na tawn mak ai boeh; zitthok hmuennawk doeh na taengah angzo mak ai boeh.
15 In wani ya far miki, ba daga wurina ba ne; duk wanda ya far miki zai miƙa wuya gare ki.
Khenah, nang tuk hanah nihcae nawnto amkhueng o cadoeh, kai mah ka tuhsak ai; mi kawbaktih doeh nang tuh kami loe thazok ueloe, nang khaeah angpaek o lat tih.
16 “Duba, ni ne wanda na halicci maƙeri wanda yake zuga garwashi ya zama harshen wuta ya kuma ƙera makamin da ya dace da aikinsa. Ni ne kuma na halicci mai hallakarwa ya yi ɓarna;
Khenah, hmai amngaeh hanah hmutkung, maiphaw sakhaih sum sinkung, sumdaengkung hoi hmuenmae parokung doeh kaimah ni ka sak.
17 ba makamin da aka ƙera don yă cuce ki da zai yi nasara, za ki kuma mayar da magana ga duk wanda ya zarge ki. Wannan ne gādon bayin Ubangiji, kuma wannan ita ce nasararsu daga gare ni,” in ji Ubangiji.
Nang tuk hanah sak ih maiphaw loe azom pui ah om tih, nang lokcaek hanah zaehaih net pahninawk doeh sung o tih. Hae loe Angraeng ih tamnanawk mah toep han koi qawk ah oh, nihcae toenghaih loe kai khae hoiah ni angzo tih, tiah Angraeng mah thuih.

< Ishaya 54 >

A Dove is Sent Forth from the Ark
A Dove is Sent Forth from the Ark