< Ishaya 29 >
1 Kaitonki, Ariyel, Ariyel birnin da Dawuda ya zauna! Ƙara shekara ga shekara a kuma bar shagulgulanki su yi ta kewayewa.
Nang, Ariel, Ariel, David ohhaih vangpui, khosak na bing! Saningto pacoeng saningto thap oh loe, buhraenghaih poih doeh saningto pacoeng saningto sah o nasoe.
2 Duk da haka zan yi wa Ariyel kwanto za tă kuma yi kuka da makoki, za tă zama mini kamar bagaden jini.
Toe Ariel vangpui to kam tangsak han; anih loe palungsethaih hoiah hang tih; Ariel vangpui loe ka hmaa ah angbawnhaih hmaicam baktiah om tih.
3 Zan kafa sansani kewaye da ke duka; zan kewaye ki da hasumiyoyi in tasar miki da ayyukan kwantona na yaƙi.
Nang to naeh hanah kang takui khoep han, misa abuephaih imsang hoi kang takui khoep moe, misa anghawkhaih long khaw doeh ka sak han.
4 Za a ƙasƙantar da ke, za ki ƙi yin magana daga ƙasa; maganarki za tă yi ƙasa-ƙasa daga ƙura. Muryarki za tă zama kamar fatalwa daga ƙasa; daga ƙura maganarki zai fito ƙasa-ƙasa.
Nang loe long ah pakhrah tathuk tih, to naah long thung hoiah lok na thui tih; na thuih ih lok loe maiphu thung hoi tetta ah tacawt tih; na thuih ih lok loe pakhra kawk thaih kami mah apaeh ih lok baktiah, long thung hoiah tacawt ueloe, maiphu thung hoiah lok amzaita ah thui tih.
5 Amma abokan gābanki masu yawa za su zama kamar ƙura mai laushi, sojojinsu masu firgitarwa za su yi ta tashi kamar yayin da iska ta hura. Farat ɗaya, cikin ɗan lokaci,
Toe pop parai na misanawk loe kahoih parai maiphu baktiah om o tih, kami tahmenhaih tawn ai kaminawk loe anghaeh phang tavai baktiah om o tih; nawnetta thung to tiah om roep tih.
6 Ubangiji Maɗaukaki zai zo da tsawa da rawar ƙasa da ƙara mai girma, da hadarin iska da guguwa da harshe na wuta mai ci.
Misatuh kaminawk ih Angraeng Sithaw loe kho pazihhaih, talih hnawhhaih, kalen parai atuen, takhi sae hoi kangqong hmaipalai hoiah danpaek tih.
7 Sa’an nan sojojin dukan al’umman da suka yi yaƙi da Ariyel, da suka fāɗa mata da kagararta suka kuma yi mata kwanto, za su zama kamar yadda yake da mafarki, wahayi da dare,
Ariel vangpui tuh prae kaminawk boih, Ariel hoi kacak sipae tuh kaminawk, anih raihaih paek kaminawk loe khoving naah hnuk ih amang baktiah ni om o tih.
8 kamar sa’ad da mai yunwa yana mafarki cewa yana cin abinci, amma sai ya farka, yunwan tana nan; kamar sa’ad da mai ƙishirwa yana mafarki cewa yana shan ruwa, amma sai ya farka yana suma, da ƙishinsa. Haka zai zama da sojoji na dukan al’ummai da suka yi yaƙi da Dutsen Sihiyona.
Zok amthlam kami loe amang ah buh a caak, toe angthawk tahang naah zok amthlam let baktih, tui anghae kami mah amang ah tui to naek, toe angthawk naah tui anghaeh let toengtoeng, tui anghae dip thai ai baktiah ni om tih; Zion mae tuh prae kaminawk boih doeh to tiah om o tih.
9 Ku firgita ku kuma yi mamaki, ku makance kanku ku kuma zama a makance; ku bugu, amma ba da ruwan inabi ba, ku yi tangaɗi, amma ba daga barasa ba.
Anghngai oh loe, dawnrai oh; nihcae loe misurtui nae ai ah, mu paquih o; mu nae ai ah, ahnuk ahma amtimh o.
10 Ubangiji ya kawo muku barci mai nauyi, Ya rufe idanunku (annabawa); ya rufe kawunanku (masu duba).
Angraeng mah iih angmuethaih palung to paek pongah, mik na pasim o boeh; nangcae ih tahmaa, ukkungnawk hoi angzo han koi hmuen hnu thaih kaminawk to khuk khoep boeh.
11 Gare ku duk wannan wahayi ba kome ba ne sai dai maganganun da aka rufe a cikin littafi. In kuma kun ba da littafin ga wani wanda zai iya karanta, kuka kuma ce masa, “Karanta wannan, muna roƙonka,” zai amsa ya ce, “Ba zan iya ba; an rufe shi.”
Hae hnuksakhaih hmuennawk boih loe nangcae hanah catui daeng tangcae cabu thung ih loknawk baktiah oh; to cabu to ca amtuk kami khaeah paek moe, Tahmenhaih hoiah hae cabu hae kroek ah, tiah a naa. To naah anih mah, Catui daeng pongah, ka kroek thai ai, tiah thuih.
12 Ko kuwa in kun ba da littafin ga wani wanda ba zai iya karantawa ba, kuka kuma ce, “Karanta wannan, muna roƙonka,” zai amsa ya ce, “Ban iya karatu ba.”
To ca to ca amtuk ai kami khaeah na paek moe, Tahmenhaih hoi hae ca hae kroek ah, tiah na naa: to naah anih mah, Ca ka kroek thai ai, tiah thuih.
13 Ubangiji ya ce, “Waɗannan mutane sun zo kusa da ni da bakinsu suka kuma girmama ni da leɓunansu, amma zukatansu suna nesa daga gare ni. Sujadar da suke mini cike take da dokokin da mutane suka koyar.
Angraeng mah, Hae kaminawk loe pakha hoiah ni kai khaeah angzoh o, pahni hoiah kai ang pakoeh o, toe palung loe kai khae hoiah angthla o; kaminawk mah patuk ih baktih toengah kai angzit o:
14 Saboda haka zan firgita waɗannan mutane sau ɗaya da abubuwan banmamaki a kan abubuwan banmamaki; hikimar masu hikima za tă lalace, azancin masu azanci zai ɓace.”
to pongah, khenah, hae kaminawk khaeah dawnrai hmuen, poekraihaih hoi anghmang kathok hmuen to ka sak han; palungha kaminawk ih palunghahaih loe anghmaa tih; khopoek thaih kaminawk ih panoekhaih doeh anghma boih tih, tiah thuih.
15 Kaiton waɗanda suke zuwa manyan zurfafa don su ɓoye shirye-shiryensu daga Ubangiji, waɗanda suke aikinsu cikin duhu su yi tunani, “Wa yake ganinmu? Wa zai sani?”
Angraeng panoeksak han ai ah, kathuk poekhaih tawn kami, vinghaih thungah toksah kami, mi mah maw kaicae hae hnu thai tih? Mi mah maw kaicae hae panoek tih? tiah thui kaminawk loe khosak bing!
16 Kuna birkitar abubuwa, sai ka ce an mayar da mai ginin tukwane ya zama yumɓu! Abin da aka yi zai ce wa wanda ya yi shi, “Ba shi ne ya yi ni ba”? Tukunya za tă iya ce wa mai ginin tukwane, “Ba ka san kome ba”?
Nangcae mah hmuennawk buenglueng tamlet ah na paqoi o boih boeh, laom sahkung loe amlai long baktiah na poek o; a sak ih hmuen mah sahkung khaeah, kai loe anih mah ni sak, tiah thui tih maw? Laom mah laom sahkung khaeah, Anih loe tidoeh panoek ai, tiah thui tih maw?
17 Cikin ɗan lokaci, za a mai da Lebanon gona mai taƙi kuma gona mai taƙi za tă zama kamar kurmi?
Lebanon loe atue setta thung long kahoih ah om tih, long kahoih ahmuen loe taw ah angcoeng mak ai maw?
18 A wannan rana kurame za su ji maganganun littafi, daga duruduru da duhu kuma idanun makafi za su gani.
To na niah loe naa pang kami mah cabu thung ih lok to thaih ueloe, mikmaengnawk mah kamtueng ai, khoving ahmuen thung hoiah hnu o thai tih boeh.
19 Masu tawali’u za su sāke yin farin ciki a cikin Ubangiji; mabukata za su yi farin ciki cikin Mai Tsarkin nan na Isra’ila.
Poeknaem kaminawk doeh Angraeng ah anghoehaih pung o tih; kaminawk thungah amtang kaminawk loe Ciimcai Israel pongah anghoe o tih.
20 Masu zalunci za su ƙare, masu ba’a za su ɓace, kuma dukan waɗanda suke da ido don mugunta za su hallaka,
Zitthok kami loe anghmaa tih boeh; minawk pahnui thuih kami to om mak ai boeh, kami zaehaih khen thaih kaminawk,
21 waɗanda ta magana kawai sukan mai da mutum mai laifi, waɗanda suke kafa tarko wa mai ba da kāriya a ɗakin shari’a da shaidar ƙarya kuma su hana marar laifi samun shari’ar adalci.
lok maeto pazaehaih pongah tayacoi kami, anih aman hanah khongkha ah thaang patung kami, katoeng kami to toeng ai ah sah kaminawk to amro o boih tih boeh.
22 Saboda haka ga abin da Ubangiji wanda ya fanshi Ibrahim, ya ce wa gidan Yaƙub, “Ba za a ƙara kunyata Yaƙub ba; fuskokinsu kuma ba za su ƙara yanƙwanewa ba.
To pongah Abraham akrangkung, Angraeng mah Jakob imthung takoh khaeah hae tiah thuih; Jakob loe azathaih tong mak ai, mikhmai doeh sae mak ai boeh.
23 Sa’ad da suka ga’ya’yansu a tsakiyarsu, aikin hannuwansu, za su kiyaye sunana da tsarki; za su san tsarkin Mai Tsarkin nan na Yaƙub, za su kuma ji tsoron Allah na Isra’ila.
To kaminawk mah, ka sak ih tok to hnuk o naah, ka hmin to ciimcai o sak tih, Jakob ih Ciimcai Sithaw to panoek o ueloe, Israel Sithaw zithaih to tawn o tih.
24 Su da suke marasa azanci a ruhu za su sami fahimtar; waɗanda suke gunaguni za su yarda da koyarwa.”
Anghmang suthaih muithla tawn kaminawk mah panoekthaihaih to tawn o ueloe, lokaek koeh kaminawk mah doeh ka patuk ih lok to tahngai o tih boeh, tiah thuih.