< Ishaya 12 >
1 A wannan rana za ku ce, “Zan yabe ka, ya Ubangiji. Ko da yake a dā ka yi fushi da ni, amma yanzu ka daina fushi da ni ka kuwa ta’azantar da ni.
Hiche nikho teng chuleh la a nana sah ding: “Aw Pakai, keiman nangma kavahchoi ding! Ka chunga nalung hangin, ahin tunna lung hanna aum tapoi. Tun nei lhamon tan ahi.
2 Tabbatacce Allah shi ne mai cetona; zan dogara gare shi ba kuwa zan ji tsoro ba. Ubangiji, Ubangiji, ne ƙarfina da waƙata; ya zama mai cetona.”
Ven, Pathen chu keima huhhing din ahunge. Keima ama tahsan in katin, chuleh ka kichat tah lou ding ahi. Pakai Pathen chu kathahat naleh ka la ahin; aman galjo na eipen ahi.”
3 Da farin ciki zan ɗebo ruwa daga rijiyoyin ceto.
Huhhing na twibul a kipah tah a twi nana don ding ahitai!
4 A wannan rana za ku ce, “Yi godiya ga Ubangiji, ku kira bisa sunansa; a sanar da wannan abin da ya aikata a cikin al’ummai, a kuma yi shela cewa sunansa mai girma ne.
Hiche kidang tah nikho nile chun la nanasah ding:” Kakipah e Pakai! Amin chu vahchoi jin umhen! Chitin namtin lah a athilbol seiphong len. Thahat chungnung ahi heo hen!
5 Ku rera ga Ubangiji, gama ya aikata manyan abubuwa; bari a sanar da wannan ga dukan duniya.
Thil kidang tahtah aboldoh jeh in Pakai la saovin. Ama thangvahna vannoi pumpi hetsah un.
6 Ku tā da murya ku kuma rera don farin ciki, ya ku mutanen Sihiyona, gama Mai Tsarki na Isra’ila da girma yake a cikinku.”
Jerusalem khopi acheng mijousen ama thangvahna leh kipanan lhang sam uhen! Ajehchu nalah uva chengpa chu Israel te lah a mitheng khat leh milen ahi.”