< Ibraniyawa 12 >

1 Saboda haka, da yake muna kewaye da irin wannan taron shaidu mai girma, sai mu yar da duk abin da yake hana mu da kuma zunubin da yake saurin daure mu, mu kuma yi tseren da aka sa a gabanmu da nacewa.
Seng raangtaan ibah, haaki arah loong ah kookchap hali. Erah raangtaan ih seng tootmui soon li lam adi tim phaklak la nyia rangdah ih tangjoh hali ah thinhaat ih, eno seng thung nah tootmui soon ah kamkam ih thun ino soon ih.
2 Bari mu kafa idanunmu a kan Yesu, tushe da kuma kammalar bangaskiyarmu, wanda ya jure kunyar gicciye da aka yi masa, domin ya san cewa daga baya zai yi farin ciki ya yi haka. Yanzu kuma yana zaune a hannun dama na kursiyin Allah.
Seng mik ah Jisu taangko sok ih, ngo suh ephang dowa ih ethoon tuk ih seng tuungmaang jeela erah wah asuh ah. Heh bangphak ni chamnaang thoi tah thin haatta! mamah liidih tenroon ah heh jaakhoh ni ban tongta, heh ih bangphak nah tek suh rakrek tenthun tah jeeta, eno amadi Rangte tongtheng dakchah ko adi tongla.
3 Ku lura da wannan wanda ya jure da irin hamayyan nan daga masu zunubi, don kada ku gaji, har ku fid da zuciya.
Taatthun thaak an heh di mamah angta rah ah; Heh ih timthan jen naanta rangdah mina loong ih taat miksuk rumta di ah! Erah raangtaan ih sen teenuh teewah thung nak joong theng nyia nak toihaat theng.
4 Cikin famanku da zunubi, ba ku yi tsayayya har ga zub da jininku ba tukuna.
Sen roidong di rangdah damdoh mui raangtaan ih khoh laan mat ruh bah amadi tuk ih maang thaak naan kan.
5 Kun kuma manta da kalmar ƙarfafawan nan da tana ce da ku’ya’ya, “Ɗana kada ka rena horon Ubangiji, kada kuma ka fid da zuciya sa’ad da ya kwaɓe ka,
Rangte ih sen loong suh heh sah dakbi thun hanno tenchaan kot jengkhaap baat tahan rah beehaat tam ehan? “Nga sah, Teesu ih huk baat handoh sen thung ah koh an, Nak thungjoong an heh ih choophaan handoh ah.
6 domin Ubangiji yakan hori waɗanda yake ƙauna, yakan kuma hori duk wanda yakan karɓa a matsayin ɗa.”
Timnge liidih Teesu ih marah minchan ha erah suh huk baat ha, eno marah heh sah ngeh ih ekap eha erah suh hoocham thuk ih la.”
7 Ku jimre shan wahala a matsayin horo; Allah yana yi da ku kamar’ya’ya. Gama wane ɗa ne mahaifinsa ba ya horonsa?
Maama wah ih hoocham thuk eha ah enaan etheng; Rangte ih sen loong suh heh sah lakbi thun halan ah sen chamnaang lan rah ih jat ha. Heh wah ih lataat hoocham thukka rah heh sah eje tam ah?
8 In ba a hore ku ba (kowa kuwa yakan sami horo), to, ku shegu ne ba’ya’yan gida ba.
Sen loong ah heh sah ang anno lah hoocham thuk thang mok ang an bah, sen loong ah sami tah ang kan, enoothong sen loong ah paansah.
9 Ban da haka ma, dukanmu mun kasance da ubannin jiki waɗanda suka hore mu muka kuma yi musu ladabi. Ashe, bai kamata mu yi wa Uban ruhohinmu biyayya mu kuwa rayu ba!
Mina ang ibah sengwah loong ih hoocham thuk ehe, eno neng ah echoomjoot ehi. Erah ang abah chiiala Wah lakhui nah batang aleh timthan wangjih ang ah! eno heh suh look haat ano thing tongjih ang ah!
10 Ubanninmu sun hore mu na ɗan lokaci yadda suka ga ya fi kyau; amma Allah yakan hore mu don amfaninmu, domin mu sami rabo cikin tsarkinsa.
Hansi di hewah loong ih chomroi raangtaan ih hoocham thuk hali marah neng raangtaan ih punla adi ah, enoothong Rangte reela abah seng loong ese ang raangtaan ih reela, enooba heh esa adoh roongroop ih.
11 Babu horon da yake da daɗi a lokacin da ake yinsa, sai dai zafi. Amma daga baya waɗanda suka horu ta haka sukan sami kwanciyar rai wadda aikin adalci yake bayarwa.
Seng ehoocham thuk ehali adi, chomroi raangtaan ih tenroon lah ang thang tenchi ang thuk hali. Ang abah uh linah marah mina asuh hoocham thuk ano sekthukla erah thaang ah kateng roidong di angla semroongroong thaang chotheng ah choh ah.
12 Saboda haka, sai ku ƙarfafa raunanan hannuwanku da gwiwoyinku marasa ƙarfi!
Erah raangtaan ih an lak enaang elu rah toon uh, eno an lakuh mootnaang lu rah rong chap uh!
13 “Ku shirya hanyoyi marasa gargaɗa saboda ƙafafunku,” don kada guragu su daɗa gurguntawa, sai dai su warke.
Lamjun adoh khoom ruh eh uh, ekoong anglu rah toom rong khoom uh, erah nang ibah ede thong toom eh uh.
14 Ku yi iyakacin ƙoƙari ku yi zaman lafiya da kowa, ku kuma zama masu tsarki; gama in ban da tsarki ba babu wanda zai ga Ubangiji.
Thoontang damdoh semroongroong angsuh thun uh, eno esa roidong ih tong suh thun uh, mamah liidih erah lah ang kaabah Teesu tah chotup ko ang ah.
15 Ku lura fa kada wani yă kāsa samun alherin Allah, kada kuma wani tushen ɗacin rai yă tsira har yă kawo rikici, yă kuma ƙazantar da mutane da yawa.
Thungkhom ih tongtheng Rangte minchan nawa ladok soon suh ah. Ngo mina uh khadikdik me asu bangphook ang ano mih chamthuk ah likhiik nak ang an.
16 Ku lura kada wani yă zama mai fasikanci, ko marar tsoron Allah kamar Isuwa, wanda saboda ƙwaryar abinci ɗaya tak ya sayar da gādonsa na ɗan fari.
Ngo uh Isau likhiik mih damdoh roongjup roongtong lah angtheng edoleh chiiala lamdoh larook lata lah angtheng, phokhoh men ah phaksat jaasiit satdi sangta likhiik ah.
17 Daga baya, kamar yadda kuka sani, sa’ad da ya nemi yă gāji wannan albarka, aka ƙi shi. Bai sami zarafin tuba ba, ko da yake ya nemi albarkan nan da hawaye.
Ejat nih ehan, lini hewah roomseetam ah chosuh taat nookta; enoothong heh engaak eta, timnge liidih ehuung taat ih ah bah uh marah reeta erah we lek suh lamhoh takah jeeta,
18 Ba ku zo ga Dutsen Sinai wanda ana iya taɓawa ba, ko ga wuta mai ci sosai, ko ga duhu baƙi ƙirin, ko
Sen loong ah Ijirel mina Sinai Kong ni we luungta nyia rangnak khukhuh, moonheeheek, pong ange angta adi wang rumta likhiik tawang ran,
19 ko busar ƙaho, ko ga irin wata murya mai magana da kalmomin da masu jinta suka yi roƙo kada su ƙara ji,
luirong erongwah ih huungmot arah nyia eriing eraak ih arah angta. Mih loong ah ih miroot ah chaat arah khotok doh nak toom kah we chaat ih ngeh riing huung rumla,
20 domin ba su iya jimrewa da abin da aka umarta cewa, “Ko da ma dabba ce ta taɓa dutsen, dole a jajjefe ta da duwatsu.”
timnge liidih neng loong ih thaaraamta ah kapchaat rum ano tajen naan rumta, eradi amah liita, “Chok awak ih kong ah paanak abah kong rah ih tekpat etheng.”
21 Ganin wannan abu da matuƙar bantsoro yake, har Musa ya ce, “Ina rawar jiki don tsoro.”
Marah noisokta erah micho miphaan ang kano Moses ih liita, “Ngah rapne emoot cho elang!”
22 Sai dai kun zo ne ga Dutsen Sihiyona, ga Urushalima ta sama, birnin Allah mai rai. Kun zo ga dubu dubban mala’ikun da suke cikin taron farin ciki,
Enoothong sen Jaion Kong ni nyia Ething Rangte samnuthung adi wang tahan, marah rangmong Jerusalem liiha eno rangsah hantek tongla eradi ah.
23 kun zo ga ikkilisiyar ɗan fari, waɗanda sunayensu suna a rubuce a sama. Kun zo ga Allah, alƙalin dukan mutane, kun kuma zo ga ruhohin mutane masu adalci da aka mai da su cikakku.
Ngo men rangmong ni raangha erah loong ah Rangte sah phokhoh nakhoh ih hoon ano tenroon theng adi lomtong lan, eno erah Rangte jiinni wang halan, marah ih mina kah dande ah nyia ese mina ah epun ih hoonla erah chiiala taang ni sen wang halan.
24 Kun zo ga Yesu, mai yin sulhu na sabon alkawari, da kuma ga jinin da aka yayyafa wanda yake magana mafi kyau fiye da jinin Habila.
Marah ih ena nuumiijeng khookhamte nyia Abel sih thaknang ibah ese thoon kakham hoonta sih hakte Jisu taang ni wang halan.
25 Ku lura fa kada ku ƙi wanda yake magana. Gama in su ba su tsira sa’ad da suka ƙi wanda ya gargaɗe su a wannan duniya ba, to, ƙaƙa mu za mu tsira, in mun ƙi jin wannan da yake yi mana gargaɗi daga Sama?
Banban ih ban tong an, eno marah jengla erah lachaat thang nak eh an. Arah hatoh ni esa ruurang baat ha rah lachaat thang ih ngo tong ah erah mina abah tajen hottongka. Rangmong nawa marah jengla erah jeng lachaat mok ang ubah ehottong esuh echaan ang ah!
26 A lokacin nan muryarsa ta jijjiga duniya, amma yanzu ya yi alkawari cewa, “Har wa yau sau ɗaya tak zan ƙara jijjiga ba duniya kaɗai ba, amma har ma da sammai.”
Erah tokdi heh jengkhaap nawa ih hatoh ah moot hoomta, Enoothong belam heh ih kakhamta, “Ngah ih jaasiit than we nyoong ang doh hatoh luulu lah angthang rangmong nep nyoong ang.”
27 Wannan magana “sau ɗayan nan” sun nuna, kawar da abin da za a iya jijjigawa, wato, ƙirƙiro abubuwa, saboda abubuwan da ba a iya jijjigawa, su kasance.
Jengkhaap loong “Taksiit we boot baatta” rah ih noisok ha timthan dong hoonchoi loong ah enyoong eh ah nyia tah tong thukka ang ah, erah doba marah lajen moot nyoongka erah ba chengtong ah.
28 Saboda haka, da yake muna karɓar mulkin da ba ya jijjiguwa, sai mu yi godiya, ta haka kuwa mu yi wa Allah sujada yadda ya kamata, tare da bangirma da kuma tsoro,
Lakookmi li thung angtheng timnge ah lajen moot nyoongka hasong ah choli, heh tenroon thuk suh seng echo lam ih nyia heh choomjoot lam ih eno lakookmi jenglam ih heh rang ah soom ih;
29 gama “Allahnmu wuta ne mai cinyewa.”
Mamah liidih seng Rangte ah jirep thet haatte we.

< Ibraniyawa 12 >