Ezekiyel 7
1 Maganar Ubangiji ta zo gare ni cewa,
Angraeng ih lok kai khaeah angzoh,
2 “Ɗan mutum, ga abin da Ubangiji Mai Iko Duka yake cewa wa ƙasar Isra’ila, “‘Ƙarshe ya zo! Ƙarshe ya zo a kan kusurwoyi huɗu na ƙasar.
kami capa, Angraeng Sithaw mah Israel kawng pongah, Boenghaih ah oh boeh, long takii ahmuen palito nuiah boenghaih to phak boeh.
3 Ƙarshe yanzu yana a kanki. Zan fashe fushina a kanki. Zan shari’anta ki bisa ga halinki in sāka miki kuma saboda dukan ayyukan banƙyamar da kika yi.
Boenghaih loe vaihi nangcae nuiah phak boeh, nangcae nuiah palungphuihaih kang patoeh han, na caeh o ih loklam baktih toengah lok kang caek o moe, na sak o ih panuet kathok hmuennawk nuiah lu kang lak han.
4 Ba zan dube ki da tausayi; ko in ƙyale ki ba. Tabbatacce zan sāka miki saboda halinki da kuma ayyukanki masu banƙyama a cikinki. Sa’an nan za ki san cewa ni ne Ubangiji.’
Kang pathlung o mak ai, tahmen doeh kang tahmen o mak ai; na caeh o haih loklam hoi nangmacae salakah kaom na sak o ih hmuennawk baktiah kang pathok o let han; to naah Kai loe Angraeng ni, tiah na panoek o tih, tiah thuih.
5 “Ga abin da Ubangiji Mai Iko Duka yana cewa, “‘Masifa! Masifar da ba a taɓa gani ba tana zuwa.
Angraeng Sithaw mah, Khenah, Sethaih maeto, kaom vai ai sethaih maeto phak boeh.
6 Ƙarshe ya zo! Ƙarshe ya zo! Ya farka a kanki. Ga shi, ya zo!
Boenghaih phak boeh, boenghaih to phak boeh; khenah, nang to ang zing moe, angzoh boeh.
7 Ƙaddara ta auko miki, ya ke wadda ke zama cikin ƙasar. Lokaci ya yi, rana ta gabato; akwai fargaba, ba farin ciki ba, a kan duwatsu.
Aw prae thungah kaom kaminawk, akhawnbang atue loe nangcae khaeah phak boeh; atue to phak boeh, khosak binghaih ni loe zoi boeh; oephaih lok na ai, mae nuiah tasoeh takuenhaih to pha tih boeh.
8 Ina gab da fasa hasalata a kanki in kuma aukar da fushina a kanki; zan shari’anta ke bisa ga halinki in kuma sāka miki saboda dukan ayyukanki masu banƙyama.
Akra ai ah palungphuihaih to nangcae nuiah ka kraih han, kho na sak o ih loklam baktih toengah lok kang caek moe, panuet thok na sak o ih hmuennawk boih nuiah lu kang lak o han boeh.
9 Ba zan dube ki da tausayi ko in ƙyale ke ba; zan sāka miki bisa ga halinki da kuma ayyukan masu banƙyama a cikinki. Sa’an nan za ki san cewa ni ne Ubangiji wanda yake bugunki.
Kang paquem o mak ai, tahmen doeh kang tahmen o mak ai; kho na sak o haih tuinuen hoi nangmacae salakah kaom na sak o ih panuet thok hmuennawk baktih toengah lu kang lak o han; to naah Angraeng, Kai mah danpaek boeh, tiah na panoek o tih.
10 “‘Ga shi ranar ta zo! Ta iso! Ƙaddararki ta keto, sandar ta yi toho, girman kai ya yi fure!
To nito khenah, ani loe angzoh boeh! Khosak binghaih to tacawt boeh; cunghet loe apawk pawk boeh moe, amoekhaih doeh tadok tacawt boeh.
11 Rikici ya yi girma ya zama sandar da za a hukunta mugunta; babu wani daga cikin mutanen da za a bari, babu wani dukiyarsu da za a bari, babu wani abin amfani.
Sethaih cunghet pongah patangkhanghaih to tacawt tahang boeh; pop parai mi kawbaktih doeh anghmat mak ai; nihcae qah haih kami mi doeh om mak ai.
12 Lokaci ya yi! Ranar ta gabato! Kada mai saya ya yi farin ciki ko kuwa mai sayarwa ya yi baƙin ciki, gama hasala tana a kan dukan jama’a.
Atue loe angzoh boeh, ani doeh anghnai boeh; hmuenmae qan kami loe oephaih tawn hmah nasoe loe, hmuen zaw kami doeh palungsae hmah nasoe; pop parai kami nuiah palungphuihaih to oh boeh.
13 Mai sayarwa ba zai mayar da ƙasar da ya sayar tuntuni ba muddin dukansu suna da rai, gama ba za a sauya wahayin da ya shafi dukan jama’a ba. Saboda zunubansu, babu ɗayansu da zai adana ransa.
Hmuenmae zaw kami loe hing, toe a zawh ih hmuen pakut let mak ai; rangpui hoi kasaeng hnuksakhaih loe amkhrai mak ai; zaehaih ah hing kami loe mi doeh kacakah angdoe thai mak ai.
14 “‘Ko da yake suna busa ƙaho suna kuma shirya kome, ba wanda zai tafi yaƙi, gama hasalata tana a kan dukan jama’a.
Mongkah to uengh o moe, misatuk hanah amsak o, toe palung ka phuihaih rangpui nuiah oh pongah, mi doeh misatuk han caeh o ai.
15 A waje takobi ne, a ciki annoba ne da yunwa; waɗanda suke fili za su mutu ta wurin takobi, waɗanda kuma suke cikin birni yunwa da annoba za su cinye su.
Tasa bangah sumsen to oh moe, athung bangah kasae nathaih hoi khokhahaih to oh; azawn ah kaom kaminawk loe sumsen hoiah dueh o ueloe, vangpui thungah kaom kaminawk loe kasae nathaih hoi khokhahaih mah paduek tih.
16 Duk waɗanda suka tsira suka tsere za su kasance a cikin duwatsu, suna kuka kamar kurciyoyin kwaruruka, kowanne saboda zunubansa.
Toe kaloih kaminawk loe loih o pacoeng naah, angmacae zaehaih pongah mae nuiah om o ueloe, kami boih azawn ih pahuu baktiah oi o tih.
17 Kowane hannu zai raunana, kowace gwiwa kuma za tă zama marar ƙarfi kamar ruwa.
Nihcae ih ban thazok boih ueloe, khokkhu doeh tha om mak ai tui baktiah ni om tih.
18 Za su sa tufafin makoki su kuma rufu da fargaba. Fuskokinsu kuma za su rufu da kunya a kuma aske kawunansu.
Nihcae loe palungset hoiah kazii to angzaeng o tih, toe misa zithaih mah pazawk tih; mikhmai sae o ueloe, lu sam aat o boih tih.
19 “‘Za su zubar da azurfarsu a tituna, zinariyarsu kuma za tă zama ƙazantacciyar aba. Azurfarsu da zinariyarsu ba za su iya cetonsu a ranar hasalar Ubangiji ba. Ba za su ƙosar da yunwansu ko su cika cikinsu da shi ba, gama su ne sanadin tuntuɓensu cikin zunubi.
Sum kanglung to loklamnawk ah va o ueloe, suinawk doeh ciimcai ai hmuen baktiah poek o tih; Angraeng palungphuihaih niah loe angmacae ih sui hoi sumkanglung mah nihcae to pahlong thai mak ai; a koeh o haih to koep thai mak ai ueloe, zok doeh amhah o mak ai; to hmuennawk loe nihcae zaehaih thungah amtimsakkung ah oh.
20 Sun yi fariya kyan kayan adonsu suka kuma yi amfani da su don su yi gumakansu masu banƙyama, da ƙazantattun abubuwa.
Nihcae loe kahoih khukbuen hoiah amoek o moe, panuet thok krang hoi panuet kaom hmuennawk to a sak o; to pongah to baktih hmuennawk to ciimcai ai hmuen ah ka paqoi pae ving.
21 Zan ba da su duka kamar ganima ga baƙi da kuma kamar abin da aka washe ga mugayen duniya, za su kuma ƙazantar da su.
Prae kalah kaminawk mah, nihcae ih hmuen to paro pae o tih; kasae poekhaih katawn kaminawk hanah to hmuennawk to ka paek han, nihcae mah amhnong o sak tih.
22 Zan juye fuskata daga gare su, za su kuwa ƙazantar da wurina mai daraja;’yan fashi za su shiga su kuma ƙazantar da shi.
Nihcae to kang qoi taak han, to naah nihcae mah kai ih hmuenciim to amhnong o sak tih; mingcahnawk a thungah akun o ueloe, amhnong o sak tih.
23 “‘Ka shirya sarƙoƙi, domin ƙasar ta cika da alhakin jini, birnin kuma ya cika da rikici.
Prae loe athii longhaih hoiah koi moe, vangpui doeh pacaekthlaekhaih hoiah koi pongah, sumqui to sah o coek ah.
24 Zan kawo al’ummai mafi mugunta su mallaki gidajenku; zan kawo ƙarshen fariyar masu ƙarfi, Wurare Masu Tsarkinsu za su ƙazantu.
Sithaw panoek ai kasae koek kaminawk to ka hoih han, to kaminawk mah nihcae ih im to la o tih; thacak nihcae amoekhaih to ka boengsak moe, nihcae ih hmuenciimnawk doeh kam hnongsak han.
25 Sa’ad da wahala ta zo, za su nemi salama, amma ba za su same ta ba.
Amrohaih phak boeh; nihcae mah monghaih pakrong o tih, toe naa ah doeh monghaih to om mak ai.
26 Masifa a kan masifa za su zo, jita-jita kuma a kan jita-jita. Za su yi ƙoƙarin samun wahayi daga annabi; koyarwar doka ta wurin firist za tă ɓace, kamar yadda shawarar dattawa za tă ɓace.
Khosak sethaih nuiah khosak sethaih to om ueloe, tamthang nuiah tamthang to om tih; to naah tahmaa khaeah hnuksak ih hmuen to pakrong o tih; qaima mah ka thuih ih lok to patuk mak ai boeh, kacoehtanawk mah thuitaek ih lok doeh om mak ai boeh.
27 Sarki zai yi makoki, yerima zai fid da zuciya, hannuwan mutanen ƙasar kuma za su yi rawa. Zan sāka musu bisa ga ayyukansu, zan kuma hukunta su bisa ga ma’auninsu. Sa’an nan za su san cewa ni ne Ubangiji.’”
Siangpahrang loe oi ueloe, siangpahrang capa doeh palung boenghaih mah kraeng hmoek tih, prae kaminawk ih ban doeh tasoeh tih. Angmacae khosakhaih tuinuen baktih toengah ka sak pathok moe, angmacae hoi kating ah lok ka caek han; to naah nihcae mah Kai loe Angraeng ni, tiah panoek o tih, tiah a thuih.
