Maimaitawar Shari’a 9

1 Ku ji, ya Isra’ila. Kuna gab da haye Urdun, ku shiga, ku kuma kori al’ummai da suka fi ku yawa, suka kuma fi ku ƙarfi, masu manyan biranen da suke da katangar da suka yi tsaye zuwa sama.

以色列，請聽! 你今天就要過約但河，去征服比你強大的民族，廣大的城邑和高可摩天的要塞。

2 Mutane ne masu ƙarfi, kuma dogaye, zuriyar Anakawa! Ai, kun ji akan ce, “Wa zai iya tsayayya da Anakawa?”

那高大的民族，即阿納克的子孫，是你所知道的，論到他們，你曾聽說過：「誰能抵抗阿納克的子孫﹖」

3 Amma ku zauna da sani a yau, cewa Ubangiji Allahnku, shi ne wanda ya ƙetare ya sha gabanku kamar wuta mai cinyewa. Zai hallaka su, zai rinjaye su a gabanku. Za ku kore su, ku kuma hallaka su nan da nan, yadda Ubangiji ya yi muku alkawari.

但你今天應該知道，上主你的天主要如吞滅的火，親自走在你前面，是他要消滅他們，是他要他們在你面前屈服；這樣你纔能將他們驅逐，使他們迅速毀滅，一如上主對你所說的。

4 Bayan Ubangiji Allahnku ya kore su a gabanku, kada ku faɗa a zuciyarku, “Ubangiji ya kawo mu a nan, mu mallaki wannan ƙasa saboda adalcinmu ne.” A’a, saboda muguntar waɗannan al’umma ne ya sa Ubangiji ya kore su a gabanku.

當上主你的天主將他們由你面前驅逐以後，你心中不要想：上主領我來佔領這地方，是因了我的義德。其實是因這些民族的罪惡，上主才將他們由你面前趕走。

5 Ba domin adalci ko mutuncinku ba ne ya sa za ku mallaki ƙasarsu; sai dai saboda muguntar al’umman nan ne ya sa Ubangiji Allahnku yana korinsu a gabanku don yă cika abin da ya rantse wa kakanninku, wato, Ibrahim, Ishaku da Yaƙub.

你能去佔領他們的土地，並不是因了你的義德，也不是因了你心地正直，而實是因這些民族的罪惡，上主你的天主纔將他們由你面前趕走；同時也是為實踐上主向你祖先亞巴郎、依撒格和雅各伯起誓所許的諾言。

6 Ku gane wannan, cewa ba domin adalcinku ba ne ya sa Ubangiji Allahnku yana ba ku wannan ƙasa mai kyau, ku mallaki, gama ku mutane masu taurinkai ne.

由此可知，上主你的天主，把這肥美的土地賜給你作產業，並不是因了你的義德，因為你原是一個執拗的民族。

7 Ku tuna da wannan, kada kuma ku manta yadda kuka tsokane Ubangiji Allahnku, har ya yi fushi a hamada. Daga ranar da kuka bar Masar har sai da kuka isa nan, kuna ta tawaye wa Ubangiji.

你當記念不忘：你在曠野裏怎樣激怒了上主你的天主。自從你由埃及地出來的那天起，直到你們來到這地方，你們常是反抗上主。

8 A Horeb, kun tayar wa Ubangiji har ya yi fushin da ya isa yă hallaka ku.

你們在曷勒布激怒了上主，致使上主對你們發怒，幾乎將你們消滅。

9 Sa’ad da na hau kan dutse don in karɓi allunan dutse, allunan alkawarin da Ubangiji ya yi da ku, na zauna a kan dutse yini arba’in da dare arba’in; ban ci abinci ba, ban sha ruwa ba.

那時我上了山，要接受石版，就是上主與你們結約的石版，我在山上住了四十天四十夜，不吃不喝；

10 Ubangiji ya ba ni alluna biyu wanda shi kansa ya yi rubutu da yatsarsa. A kansu akwai dukan umarnan Ubangiji da an furta muku a kan dutse a tsakiyar wuta, a ranar taron jama’a.

上主交給了我兩塊天主用手指寫上字的石版。上面所寫的，是上主於集會之日，在山上由火中對你們所說的一切話。

11 A ƙarshen yini arba’in da dare arba’in ɗin, Ubangiji ya ba ni alluna biyu na dutse, allunan alkawari.

過了四十天四十夜，天主交給了我那兩塊石版、即約版，

12 Sa’an nan Ubangiji ya faɗa mini, “Sauka daga nan da sauri, domin mutanenka waɗanda ka fitar da su daga Masar sun lalace. Sun juye da sauri daga abin da na umarce su, suka kuma yi zubin gunki wa kansu.”

然後對我說：「起來，趕快下去，因為你由埃及領出來的人民已敗壞了，他們很快就離棄了我給他們指定的道路，為自己鑄造了偶像。」

13 Sai Ubangiji ya ce mini, “Na ga mutanen nan, su masu taurinkai ne sosai!

上主又對我說：「我看這民族，確是一個執拗的民族。

14 Bar ni kawai, in hallaka su, in kuma shafe sunansu daga ƙarƙashin sama. Zan kuwa yi maka wata al’umma mafi ƙarfi da kuma masu yawa fiye da su.”

你且由著我罷! 我要消滅他們，由天下抹去他們的名字；我要使你成為一個比他們更大更多的民族。」

15 Saboda haka na juya, na sauko daga dutsen yayinda yake cin wuta. Allunan biyu na alkawarin kuma suna a hannuwana.

我於是轉身從冒火的山上下來，手中拿著兩塊約版。

16 Sa’ad da na duba, sai na ga cewa kun yi zunubi wa Ubangiji Allahnku; kun yi wa kanku gunkin da kuka yi zubi a siffar ɗan maraƙi. Kun kauce da sauri daga hanyar da Ubangiji ya umarce ku.

我一看見你們鑄造了牛犢，犯罪背叛了上主你們的天主，迅速離棄了上主給你們指定的道路，

17 Saboda haka na ɗauko alluna biyun na jefar da su daga hannuwana, na farfashe su a idanunku.

我就把那兩塊石版，由我手中扔下去，在你們眼前摔得粉碎。

18 Sai nan da nan kuma na fāɗi rubda ciki a gaban Ubangiji, yini arba’in da dare arba’in; ban ci ba, ban sha ba, kamar yadda dā na yi, duka saboda zunubin da kuka aikata a gaban Ubangiji. Ta haka kuka tsokane shi don yă yi fushi.

為了你們所犯的一切罪過，作了上主眼中視為惡的事，使他惱怒，我就像上次一樣俯伏在上主面前，四十天四十夜不吃不喝。

19 Na ji tsoron fushi da hasalar Ubangiji, gama ya yi fushin da ku da ya isa yă hallaka ku. Amma na yi roƙo a lokacin, Ubangiji kuwa ya saurare ni.

因為上主對你們大發忿怒，要消滅你們，我實在恐懼不安；但上主這次又俯聽了我。

20 Ubangiji ya yi fushi sosai da Haruna, har ya yi niyya yă hallaka shi, amma a wannan lokaci, na yi addu’a saboda Haruna shi ma.

同樣，上主對亞郎也大發忿怒，要消滅他；那時我也為亞郎祈求過。

21 Sa’an nan na ɗauki kayan zunubin da kuka yi, wato, gunkin ɗan bijimi, na ƙone shi da wuta, na farfashe shi, na niƙa shi liɓis, sai da ya zama kamar ƙura mai laushi, na zubar da ƙurar a cikin ruwan rafin da yake gangarowa daga dutse.

我把你們犯罪所鑄造的牛犢，放在火裏燒了；然後搗碎，磨成細末，將細末拋在由山上流下來的溪水內。

22 Kun kuma sa Ubangiji ya yi fushi a Tabera, a Massa da kuma a Kibrot Hatta’awa.

以後，你們在塔貝辣、瑪撒、克貝洛特阿塔瓦又激怒了上主。

23 Sa’ad da Ubangiji ya aike ku daga Kadesh Barneya ya ce, “Ku haura ku mallaki ƙasar da na ba ku.” Amma kuka yi tawaye ga umarnin Ubangiji Allahnku. Ba ku amince da shi, ko ku yi masa biyayya ba.

當上主命你們由卡德士巴爾乃亞起程，說：「你們上去佔領我賜給你們的地方。」你們又違背了上主你們天主的命令，沒有信賴他，也沒有聽他的命。

24 Kun yi ta tawaye wa Ubangiji tun ran da na san ku.

自從我認識你們那天起，你們常是背叛上主。

25 Na kwanta rubda ciki a gaban Ubangiji waɗannan yini arba’in da dare arba’in domin Ubangiji ya ce zai hallaka ku.

因為上主決意要消滅你們，我就四十天四十夜俯伏在上主面前，

26 Na yi addu’a ga Ubangiji na ce, “Ya Ubangiji Mai Iko Duka, kada ka hallaka mutanenka, gādon kanka, da ka fansa ta wurin ikonka mai girma, ka kuma fitar da su daga Masar da hannu mai ƙarfi.

哀求上主說：吾主上主! 不要消滅你的百姓，你的產業，因為是你以大能救出來的，是你以強力的手由埃及領出來的，

27 Ka tuna da bayinka Ibrahim, Ishaku da Yaƙub. Kada ka kula da taurinkan, mugunta da kuma zunubin wannan mutane.

求你記念你的僕人亞巴郎、依撒格和雅各伯，別看這民族的頑固、邪惡和罪過，

28 In ba haka ba, ƙasar da ka fitar da mu, za tă ce, ‘Domin Ubangiji bai iya kai su cikin ƙasar da ya yi musu alkawari ba ne, kuma domin ya ƙi su, shi ya sa ya fitar da su ya kashe su a hamada.’

免得你領我們出來的那地方的人說：這是由於上主不能領他們進入所許給他們的地方，又由於恨他們纔領他們出來，叫他們死在曠野。

29 Amma su mutanenka ne, gādonka da ka fitar ta wurin ikonka mai girma, da kuma hannunka mai ƙarfi.”

他們畢竟是你的百姓，是你的產業，是你以大能和伸開的手臂領出來的。