< Maimaitawar Shari’a 13 >
1 In wani annabi ko mai mafarkai, ya bayyana a cikinku, ya kuma yi muku shelar wata alama mai banmamaki ko al’ajabi,
Ki te whakatika ake i roto i a koutou he poropiti, he moemoea ranei, a ka homai e ia ki a koe he tohu, he merekara ranei,
2 in kuwa alamar, ko al’ajabin da annabin ya yi faɗin ya faru, ya kuma ce, “Bari mu bi waɗansu alloli (allolin da ba ku sani ba) mu kuma yi musu sujada,”
A ka puta mai te tohu, te merekara ranei, i korero ai ia ki a koe, i mea ai, Tatou ka whai ki nga atua ke, kihai nei i mohiotia e koe, ka mahi atu hoki ki a ratou;
3 kada ku saurari kalmomin wannan annabi ko mai mafarki. Ubangiji Allahnku yana gwada ku ne don yă sani ko kuna ƙaunarsa da dukan zuciyarku da kuma dukan ranku.
Kei whakarongo koe ki nga korero a taua poropiti, a taua tangata moemoea ranei: e whakamatautau ana hoki a Ihowa, to koutou Atua, i a koutou, kia mohio ai e whakapaua ranei o koutou ngakau katoa, o koutou wairua katoa ki te aroha ki a Ihowa, ki t o koutou Atua.
4 Ubangiji Allahnku ne za ku bi, shi ne kuma za ku girmama. Ku kiyaye umarnansa, ku kuma yi masa biyayya; ku bauta masa, ku kuma manne masa.
Me haere koutou i muri i a Ihowa, i to koutou Atua, ko ia ta koutou e wehi ai, me pupuri ana whakahau, me whakarongo hoki ki tona reo, me mahi ano ki a ia, me awhi ki a ia.
5 Dole a kashe wannan annabi ko mai mafarki, domin ya yi wa’azin tawaye ga Ubangiji Allahnku, wanda ya fitar da ku daga Masar, ya fanshe ku daga ƙasar bauta; gama annabin nan ya yi ƙoƙari yă juye daga hanyar da Ubangiji Allahnku ya umarce ku, ku bi. Dole ku fid da mugu daga cikinku.
A ko taua poropiti, ko taua tangata moemoea ranei, me whakamate; mona i takahi i a Ihowa, i to koutou Atua, i tangohia mai ai koutou i te whenua o Ihipa, i hokona ai koe i roto i te whare pononga, kia takina koe ki wahi ke i te huarahi i whakahau ai a Ihowa, tou Atua, ki a koe kia haerea. Penei ka whakakorea e koe te kino i roto i a koe.
6 In ɗan’uwanka, ko ɗanka, ko’yarka, ko matar da kake ƙauna, ko abokinka na kusa, a ɓoye ya ruɗe ka, yana cewa, “Mu je mu yi wa waɗansu alloli sujada” (allolin da ko kai, ko kakanninka ba su sani ba,
Ki te whakawaia pukutia koe e tou teina, e te tama ranei a tou whaea, e tau tama ranei, e tau tamahine ranei, e tou hoa wahine ranei i tou uma, e tou hoa ranei e rite ana ki tou ngakau, ki te mea ia, Tatou ka haere, ka mahi ki nga atua ke, kihai nei koe i mohio, a koe, ou matua ranei;
7 allolin mutanen kewayenku, ko na kusa, ko na nisa, daga wannan ƙarshen ƙasar zuwa wancan),
Ki etahi o nga atua o nga iwi i tetahi taha ou, i tetahi taha, e tata ana ki a koe, kei tawhiti atu ranei i a koe, i tetahi pito o te whenua puta noa ki tetahi pito o te whenua;
8 kada ka yarda da shi, kada ma ka saurare shi. Kada ka ji tausayinsa. Kada ka haƙura da shi, ko ka tsare shi.
Kei whakaae koe ki a ia, kei whakarongo ranei ki a ia; kaua ano hoki tou kanohi e aroha ki a ia, kaua e tohu i a ia, kaua hoki e huna i a ia:
9 Dole ka kashe shi. Dole hannunka yă zama na farko a kisansa, sa’an nan hannuwan sauran dukan mutane.
Engari patua rawatia kia mate; ko tou ringa te pa wawe atu ki a ia hei whakamate i a ia, muri iho ko te ringa o te iwi katoa.
10 Ku jajjefe shi da duwatsu har sai ya mutu, domin ya yi ƙoƙari yă juye ku daga Ubangiji Allahnku, wanda ya fitar da ku daga Masar, daga ƙasar bauta kuma.
A me aki ia e koe ki te kohatu, kia mate; mona i whai kia whakapeautia koe i a Ihowa, i tou Atua, i tangohia mai ai koe i te whenua o Ihipa, i te whare pononga.
11 Sa’an nan dukan Isra’ila za su ji su kuma tsorata, babu kuma wani a cikinku da zai ƙara yin irin wannan mugun abu.
A ka rongo a Iharaira katoa, ka wehi, e kore hoki e mahi i te mea kino pena i tena i roto i a koutou i muri iho.
12 In kuka ji an yi magana a kan wani daga cikin biranen da Ubangiji Allahnku yake ba ku ku zauna a ciki
Ki te rongo korero koe mo tetahi o ou pa, e homai e Ihowa, e tou Atua, ki a koe hei nohoanga, e korerotia ana,
13 cewa mugaye sun taso a cikinku, suna rikitar da mutane a birni, suna cewa, “Mu je mu yi wa waɗansu alloli sujada” (allolin da ba ku sani ba),
Kua haere atu etahi, he tama na Periara, i roto i a koe, kua whakapeau ke hoki i nga tangata o to ratou pa, kua mea, Tatou ka haere, ka mahi atu ki nga atua ke, kihai nei i mohiotia e koutou;
14 to, sai ku bincike labarin sosai a hankali. In kuwa gaskiya ne, an kuma tabbatar wannan abin ƙyama ya faru a cikinku,
Na me rapu e koe, me ore atu, me te ui marie ano; na, ki te mea he pono, he tuturu rawa te korero, kei te mahia tena mea whakarihariha i roto i a koe;
15 dole a karkashe dukan waɗanda suke zama a wannan birni da takobi. Ku hallaka su ƙaƙaf, ku karkashe mutanen birnin da kuma dabbobinsa.
Tukitukia rawatia nga tangata o taua pa ki te mata o te hoari, whakamotitia rawatia a reira, me nga mea katoa i roto, me ana kararehe, ki te mata o te hoari.
16 Ku tattara dukan ganimar birnin a tsakiyar gari, ku ƙone birnin da kuma ganimar ƙurmus a matsayin hadaya ta ƙonawa ga Ubangiji Allahnku. Birnin zai kasance kufai har abada, kada a sāke gina shi.
Ko nga taonga katoa hoki o reira me hoki ki waenganui o tona huarahi, ka tahu ai koe i te pa, me ona taonga katoa, ki te ahi, a rupeke noa, hei mea ki a Ihowa, ki tou Atua: me waiho hoki a reira hei puranga mo ake tonu atu; kaua e hanga a muri a ke nei.
17 Ba za a iske wani daga cikin abubuwan nan da aka haramta a hannuwanku ba, saboda Ubangiji yă juya daga fushinsa mai ƙuna, yă nuna jinƙai, yă ji tausayinku, yă kuma ƙara yawanku, kamar yadda ya alkawarta da rantsuwa ga kakanninku,
Kei piri hoki ki tou ringa tetahi wahi o te mea kua oti nei te kanga: kia tahuri mai ai a Ihowa i te muranga o tona riri, ka whakaputa mai he atawhai ki a koe, kia atawhai ai hoki ia i a koe, kia whakanui ai i a koe, kia rite ai ki tana i oati a i ki ou matua;
18 domin kun yi biyayya da Ubangiji Allahnku, kuna kiyaye dukan umarnan da nake ba ku a yau, kuna kuma aikata abin da yake daidai a idanunsa.
Ina whakarongo koe ki te reo o Ihowa, o tou Atua, ina pupuri i ana whakahau katoa, e whakahau atu nei ahau ki a koe i tenei ra, kia mahi i te mea e tika ana ki te titiro a Ihowa, a tou Atua.