Maimaitawar Shari’a 13
1 In wani annabi ko mai mafarkai, ya bayyana a cikinku, ya kuma yi muku shelar wata alama mai banmamaki ko al’ajabi,
Tahmaa, to tih ai boeh loe amang kasah, nangcae salakah kaom angmathaih hoi dawnraihaih hmuen taphong kami to oh,
2 in kuwa alamar, ko al’ajabin da annabin ya yi faɗin ya faru, ya kuma ce, “Bari mu bi waɗansu alloli (allolin da ba ku sani ba) mu kuma yi musu sujada,”
anih mah thuih ih lok baktih toengah, angmathaih hoi dawnrai hmuen to oh, Na panoek o ai ih kalah sithawnawk hnukah caeh si loe, a tok to sah pae o si, tiah na thui nahaeloe,
3 kada ku saurari kalmomin wannan annabi ko mai mafarki. Ubangiji Allahnku yana gwada ku ne don yă sani ko kuna ƙaunarsa da dukan zuciyarku da kuma dukan ranku.
to tahmaa maw, to tih ai boeh loe amang sah kami ih lok to tahngai o hmah; na Angraeng Sithaw mah na palungthin boih, na hinghaih boih hoiah na Angraeng Sithaw to palung o maw, palung o ai, tiah na Angraeng Sithaw mah tanoekhaih ih tok ni.
4 Ubangiji Allahnku ne za ku bi, shi ne kuma za ku girmama. Ku kiyaye umarnansa, ku kuma yi masa biyayya; ku bauta masa, ku kuma manne masa.
Nangcae loe na Angraeng Sithaw hnukah bang oh, anih to zii oh; ang paek ih loknawk to pakuem oh loe, a lok to tahngai oh; a tok to sah oh loe, anih to kacakah patawn oh.
5 Dole a kashe wannan annabi ko mai mafarki, domin ya yi wa’azin tawaye ga Ubangiji Allahnku, wanda ya fitar da ku daga Masar, ya fanshe ku daga ƙasar bauta; gama annabin nan ya yi ƙoƙari yă juye daga hanyar da Ubangiji Allahnku ya umarce ku, ku bi. Dole ku fid da mugu daga cikinku.
Izip kaminawk ih ban thung hoiah nangcae zaehoikung, misong thung hoiah nangcae pahlongkung, na Angraeng Sithaw ih loklam to amkhraeng taak ving moe, na Angraeng Sithaw mah pazui han paek ih lok angqoi taak ving hanah lok a thuih pongah, to tahmaa maw, to tih ai boeh loe amang sah kami to hum han oh; to tiah nangcae salakah kaom kasae hmuennawk to tamit oh.
6 In ɗan’uwanka, ko ɗanka, ko’yarka, ko matar da kake ƙauna, ko abokinka na kusa, a ɓoye ya ruɗe ka, yana cewa, “Mu je mu yi wa waɗansu alloli sujada” (allolin da ko kai, ko kakanninka ba su sani ba,
Nam nawkamya, na canu, na capa, na palung ih na zu, nangmah ih takpum baktiah na poek ih nam pui mah maw, caeh si loe nangmah hoi nam panawk mah panoek vai ai ih, kalah sithawnawk to bok si, tiah a thuih,
7 allolin mutanen kewayenku, ko na kusa, ko na nisa, daga wannan ƙarshen ƙasar zuwa wancan),
nangcae taengah kaom sithawnawk, kangthla ah maw, kazoi ah maw, to tih ai boeh loe long maeto hoi maeto boenghaih khoek to ah na zoek o langlacadoeh,
8 kada ka yarda da shi, kada ma ka saurare shi. Kada ka ji tausayinsa. Kada ka haƙura da shi, ko ka tsare shi.
anih to paroi o hmah loe, a lok doeh tahngai pae o hmah; anih to tahmen hmah; anih to pathlung hmah loe, hawk doeh hawk hmah;
9 Dole ka kashe shi. Dole hannunka yă zama na farko a kisansa, sa’an nan hannuwan sauran dukan mutane.
anih to na hum o tangtang han oh; anih to hum hanah na ban phok hmaloe ah, to pacoengah kami boih mah ban phok o thuih nasoe.
10 Ku jajjefe shi da duwatsu har sai ya mutu, domin ya yi ƙoƙari yă juye ku daga Ubangiji Allahnku, wanda ya fitar da ku daga Masar, daga ƙasar bauta kuma.
Misong ah ohhaih, Izip prae thung hoiah zaehoikung, na Angraeng Sithaw to amkhraeng taak ving hanah, thapaek pongah, anih to duek hanah, thlung hoiah va o maat ah.
11 Sa’an nan dukan Isra’ila za su ji su kuma tsorata, babu kuma wani a cikinku da zai ƙara yin irin wannan mugun abu.
To tiah ni Israel kaminawk mah thaih o naah, zii o ueloe, to baktih kahoih ai hmuen to mi mah doeh nangcae salakah sah o mak ai.
12 In kuka ji an yi magana a kan wani daga cikin biranen da Ubangiji Allahnku yake ba ku ku zauna a ciki
A thungah na oh o hanah, na Angraeng Sithaw mah paek ih, vangpui maeto ah,
13 cewa mugaye sun taso a cikinku, suna rikitar da mutane a birni, suna cewa, “Mu je mu yi wa waɗansu alloli sujada” (allolin da ba ku sani ba),
nangcae salakah kaom, kasae kaminawk mah caeh o moe, Na panoek o vai ai ih kalah sithawnawk bok hanah, caeh o si, tiah to vangpui kaminawk to kahoih ai loklam ah caeh haih ving boeh, tiah na thaih o nahaeloe,
14 to, sai ku bincike labarin sosai a hankali. In kuwa gaskiya ne, an kuma tabbatar wannan abin ƙyama ya faru a cikinku,
loktang maw loktang ai, tito kahoih ah dueng oh; khenah, hmuen loe to tiah oh tangtang moe, nangcae salakah panuet thok hmuen to sah o tangtang nahaeloe,
15 dole a karkashe dukan waɗanda suke zama a wannan birni da takobi. Ku hallaka su ƙaƙaf, ku karkashe mutanen birnin da kuma dabbobinsa.
to vangpui thungah kaom kaminawk boih to sumsen hoiah hum oh; a thungah kaom kaminawk hoi a tawnh o ih moinawk doeh sumsen hoiah hum o boih ah.
16 Ku tattara dukan ganimar birnin a tsakiyar gari, ku ƙone birnin da kuma ganimar ƙurmus a matsayin hadaya ta ƙonawa ga Ubangiji Allahnku. Birnin zai kasance kufai har abada, kada a sāke gina shi.
To vangpui thung hoiah lak ih hmuennawk to lampui ah tapop o boih ah loe, to vangpui thung hoiah lak ih hmuennawk to, na Angraeng Sithaw hmaa ah hmai hoi nawnto qoeng o boih ah; to vangpui loe natuek naah doeh sah let mak ai, dungzan khoek to anghnoeng tapophaih ahmuen ah ni om tih.
17 Ba za a iske wani daga cikin abubuwan nan da aka haramta a hannuwanku ba, saboda Ubangiji yă juya daga fushinsa mai ƙuna, yă nuna jinƙai, yă ji tausayinku, yă kuma ƙara yawanku, kamar yadda ya alkawarta da rantsuwa ga kakanninku,
Tangoeng ih hmuen to maeto doeh na ban ah suem hmah; to tiah nahaeloe na Angraeng palungphuihaih to dip ueloe, nangcae khaeah palungnathaih hoi amlunghaih to amtuengsak tih,
18 domin kun yi biyayya da Ubangiji Allahnku, kuna kiyaye dukan umarnan da nake ba ku a yau, kuna kuma aikata abin da yake daidai a idanunsa.
na Angraeng Sithaw ih lok to na tahngaih o, vaihniah kang paek o ih a loknawk to na pazui o boih moe, a mikhnuk ah katoeng hmuen to na sak o nahaeloe, nam panawk khaeah a sak ih lokkamhaih baktih toengah nangcae to angpungsak tih.
