< Daniyel 12 >

1 “A wannan lokaci Mika’ilu, babban mai mulki wanda yake kāre mutanenka, zai tashi. Za a yi lokacin matsananciyar wahala wanda ba a taɓa yi tun farkon ƙasashe har zuwa yanzu. Amma a lokacin da mutanenka, kowane mutum wanda aka sami sunansa a rubuce a cikin littafin, za a cece shi.
To naah nangmah ih kaminawk pakaakung, angraeng kalen Mikael to angzo tih; prae oh amtong tangsuek na hoi vaihi khoek to kaom vai ai, patangkhang raihaih to om tih. To naah cabu thungah kaom nangmah ih kaminawk loe loih o boih tih.
2 Ɗumbun mutanen da suka yi barci cikin turɓayar duniya za su farka, waɗansu zuwa ga rai madawwami, waɗansu zuwa ga madawwamiyar kunya da kuma madawwamin ƙasƙanci.
Maiphu thungah iip kami paroeai angthawk o tih, thoemto kaminawk loe dungzan hinghaih ah angthawk o ueloe, thoemto kaminawk loe azathaih hoi dungzan lokcaekhaih ah angthawk o tih.
3 Waɗanda suke da hikima za su haskaka kamar hasken samaniya, waɗanda kuma suka jagoranci waɗansu da yawa zuwa adalci, za su zama kamar taurari har abada abadin.
Palungha kaminawk loe van aanghaih baktih toengah aang o tih; kami paroeai toenghaih thungah zaehoikung loe cakaeh baktiah dungzan hoi dungzan khoek to aang tih.
4 Amma kai, Daniyel, ka rufe zancen nan ka kuma liƙe kalmomin littafin nan har sai ƙarshe. Mutane da yawa za su yi ta kai komo don neman sani.”
Toe Aw Daniel nang loe, atue boeng khoek to loknawk to taphong hmah, cabu to catui daeng ah; paroeai kaminawk loe ahnuk ahmaa cawn o ueloe, palunghahaih to angpung tih.
5 Sa’an nan ni, Daniyel, na duba, a gabana kuwa ga waɗansu mutum biyu tsaye, ɗaya a wannan hayen kogi ɗaya kuma a ƙetaren kogin.
To pacoengah Kai, Daniel mah ka khet naah, vapui hae bang zaeh ah maeto, ho bang zaeh ah maeto kangdoe, kalah kami hnetto ka hnuk.
6 Ɗayansu ya ce wa mutumin da yake sanye da tufafin lilin, wanda yake a saman ruwan kogin, “Har yaushe waɗannan abubuwan banmamakin za su cika?”
Nihnik thung ih maeto mah puu ngan kahni angkhuk, vapui nuiah angdoe kami khaeah, Hae dawnrai hmuennawk boenghaih atue nasetto maw akra tih? tiah a dueng.
7 Mutumin da yake sanye da tufafin lilin, wanda yake a saman ruwan kogin, ya ɗaga hannun damansa da kuma na hagunsa sama, sai na ji yana rantsuwa da wannan da yake raye har abada, yana cewa, “Zai kasance na ɗan lokaci, lokuta da rabin lokaci. Za a kammala waɗannan abubuwa, sa’ad da aka gama ragargaje ikon tsarkakan mutane.”
Puu ngan khukbuen hoiah amthoep vapui nuiah angdoe kami loe, a ban to van ah payangh tahang hmaek moe, atue maeto, atuenawk, atue ahap thungah om tih, ahmuen kruekah kaciim kaminawk ih thacakhaih ampraek phang pacoengah loe, hae hmuennawk boih hae boeng tih boeh, tiah dungzan ah kahing Sithaw ih ahmin hoiah sak ih lokkamhaih to ka thaih.
8 Na kuma ji, amma ban fahimta ba. Don haka sai na yi tambaya, “Ranka yă daɗe, mene ne ƙarshen waɗannan abubuwa?”
To lok to ka thaih, toe ka thaikop ai pongah, Aw ka Angraeng, hae hmuennawk loe kawbangmaw boeng tih? tiah ka naa.
9 Sai ya amsa ya ce, “Ka kama hanyarka, Daniyel, domin a rufe kalmomin aka kuma liƙe su har sai ƙarshen lokaci.
Anih mah, Daniel, caeh lai ah; boenghaih pha ai karoek to, to loknawk to taphong han ai ah catui daeng ah oh boeh, tiah ang naa.
10 Za a tsarkake mutane da yawa, za a maishe su marasa aibi a kuma tace su; amma mugaye za su ci gaba da mugunta. Babu wani mugun da zai fahimta, amma waɗanda za su zama masu hikima za su fahimta.
Paroeai kaminawk loe tanoekhaih oh naah ciim o ueloe, coek koi om ai ah anglung o tih, toe kasae kaminawk loe sethaih sah o poe tih; palungha kaminawk loe thaikop o tih, toe kasae kaminawk loe thaikophaih tawn o mak ai.
11 “Daga lokacin da za a hana miƙa hadayar ƙonawa ta yau da kullum, a kuma kafa abin banƙyama, wanda yake lalatarwa, za a yi kwana 1,290.
Ni thokkruek sak ih angbawnhaih to phraek ving moe, panuet thok hmuen sahkung angzohhaih atue hoi kamtong ni sang, cumvai hnet, qui takawtto akra tih.
12 Mai albarka ne wanda ya jira har yă zuwa ƙarshen kwanakin nan 1,335.
Ni sang, cumvai thum, pumphae panga karoek to zing kami loe tahamhoih.
13 “Gare ka dai, ka yi tafiyarka har zuwa ƙarshe. Za ka huta, sa’an nan a ƙarshen kwanaki za ka tashi don karɓi sashen gadon da aka ba ka.”
Toe nang loe boeng khoek to caeh ah; to pacoengah nang hak tih, boenghaih tue phak naah na hnuk ih qawktoep hanah nang thawk let tih, tiah ang naa.

< Daniyel 12 >