Amos 7
1 Ga abin da Ubangiji Mai Iko Duka ya nuna mini. Ubangiji yana shirya cincirindon fāri bayan da aka ƙarasa yankan rabon hatsin da yake na sarki, hatsi na biyu kuma yake tohuwa.
Angraeng Sithaw mah hae hmuen hae ang hnuksak: khenah, siangpahrang taham to aah o boeh moe, hnukkhuem thingthai qumpo athaih naah, anih mah pakhuhnawk to ohsak.
2 Sa’ad da suka cinye kome, sai na yi kira, na ce, “Ubangiji Mai Iko Duka, ka gafarta! Ta yaya Yaƙub zai tsira? Ga shi ɗan ƙarami ne!”
Nihcae mah to prae ih phroh to caak o boih pacoengah, Kai mah, Aw Angraeng Sithaw, tahmen raeh, tahmenhaih kang hnik! Jakob loe kawbangmaw angdoe tih? Anih loe tetta ah ni oh, tiah ka naa.
3 Saboda haka sai Ubangiji ya dakatar da nufinsa. “Wannan ba zai faru ba,” in ji Ubangiji.
To pongah Angraeng dawnpakhuem boeh pongah, hae hmuen hae om mak ai, tiah Angraeng mah thuih.
4 Ga abin da Ubangiji Mai Iko Duka ya nuna mini. Ubangiji Mai Iko Duka yana shirin hukunta da wuta; wutar ta ƙone teku ta kuma ƙone ƙasa.
Angraeng Sithaw mah hae hmuen hae ang patuek: khenah, Angraeng Sithaw mah hmai hoi lokcaek hanah kawk, kalen parai tuipui to hmai a kanghsak, prae ahap loe hmai mah kangh boih.
5 Sai na yi kira, na ce, “Ubangiji Mai Iko Duka, ina roƙonka ka dakata! Ta yaya Yaƙub zai tsira? Ga shi ɗan ƙarami ne!”
To naah kai mah, Aw Angraeng Sithaw, toengh raeh, tahmenhaih kang hnik! Jakob loe kathoeng kae acaeng ah oh pongah, anih loe kawbang maw angdoe thai tih? tiah ka hang.
6 Saboda haka sai Ubangiji ya dakatar da nufinsa. “Wannan ma ba zai faru ba,” in ji Ubangiji Mai Iko Duka.
To pongah Angraeng dawnpakhuem moe, hae hmuen doeh om mak ai boeh, tiah Angraeng Sithaw mah thuih.
7 Ga abin da ya nuna mini. Ubangiji yana tsaye kusa da bangon da aka gina, bisa ga awon igiyar gwada gini, da kuma magwaji a hannunsa.
Anih mah hae hmuen hae ang hnuksak: khenah, Angraeng mah ban ah tahhaih qui to sin moe, qui hoi tah ih baktiah sak ih tapang nuiah angdoet.
8 Sai Ubangiji ya tambaye ni, “Me kake gani, Amos?” Sai na amsa, “Igiyar gwada gini.” Sa’an nan Ubangiji ya ce, “Duba, zan sa igiyan nan a cikin mutanena Isra’ila; ba zan ƙara barinsu ba.
To naah Angraeng mah kai khaeah, Amos, timaw na hnuk? tiah ang naa. To naah kai mah, Tahhaih qui ka hnuk, tiah ka naa. To pacoengah Angraeng mah, Khenah, kai mah ih kami Israelnawk salakah tahhaih qui ka suek han; nihcae to ka pathlung mak ai, tiah thuih.
9 “Za a hallakar da wuraren sujada na Ishaku kuma tsarkakan wurare na Isra’ila za su zama kango; da takobina zan tayar wa gidan Yerobowam.”
Isak ih kasang ahmuennawk to phrae ueloe, Israel bokhaih hmuenciimnawk doeh amro tih boeh: Jeroboam ih imthung takoh to sumsen hoiah misa kang thawk thuih han, tiah a thuih.
10 Sai Amaziya firist na Betel ya aika da saƙo zuwa wurin Yerobowam sarkin Isra’ila. “Amos yana shirya maka maƙarƙashiya a tsakiyar Isra’ila. Ƙasar ba za tă iya ɗauka abubuwan da yake faɗi ba.
To naah Bethel ih qaima Amaziah mah Israel siangpahrang Jeroboam khaeah, Amos mah Israel imthung takoh salakah nang to misa ah suek hanah pacaenghaih oh boeh, tiah lok to pat pae: anih mah thuih ih loknawk boih loe prae mah pauep thai ai.
11 Gama ga abin da Amos yake cewa, “‘Yerobowam zai mutu ta wurin takobi, kuma tabbatacce Isra’ila za su tafi zaman bauta, nesa da ainihin ƙasarsu.’”
Amos mah, Jeroboam loe sumsen hoiah dueh tih, Israel loe a prae hoi kangthla ah tamna ah om tih, tiah thuih.
12 Sai Amaziya ya ce wa Amos, “Tafi daga nan, mai duba kawai! Koma ƙasar Yahuda. Ka nemi abin zaman garinka a can ka kuma yi annabcinka a can.
To pacoengah Amaziah mah Amos khaeah, Nang, hnukhaih tawn kami, kalah bangah caeh ving ah! Judah prae ah cawn ah: to ah zok angkok ah loe lok to taphong ah:
13 Kada ka ƙara yin annabci a Betel, gama nan wuri mai tsarki ne na sarki da kuma haikalin ƙasar.”
hae ahmuen loe siangpahrang ohhaih ahmuen ah oh, siangpahrang ih hmuenciim ah oh pongah, Bethel ah lok taphong let hmalai ah, tiah a naa.
14 Amos ya amsa wa Amaziya, “Ni ba annabi ba ne ko ɗan annabi, amma ni makiyayi ne, kuma ina lura da itatuwan al’ul.
Amos mah Amaziah khaeah, Kai loe tahmaa na ai ni, tahmaa capa doeh na ai ni, kai loe tuutoep kami ah ka oh moe, Sikamor thing khenzawn kami ah ni ka oh.
15 Amma Ubangiji ya ɗauke ni daga kiwon dabbobi ya ce mini, ‘Je ka, ka yi wa mutanena Isra’ila annabci.’
Toe tuutoephaih ahmuen hoiah Angraeng mah ang lak moe, kai khaeah, Caeh ah loe kai ih kami Israelnawk khaeah lok to taphong ah, tiah ang naa.
16 Yanzu fa, sai ka ji maganar Ubangiji. Ka ce, “‘Kada in yi annabci a kan Isra’ila, kuma in daina yin wa’azi a kan gidan Ishaku.’
To pongah vaihi Angraeng ih lok hae tahngai ah: Israel misahaih lok to taphong hmah, Isak imthung takoh misahaih lok doeh thui hmah, tiah nang naa.
17 “Saboda haka ga abin da Ubangiji ya ce, “‘Matarka za tă zama karuwa a cikin birni, kuma da takobi za a kashe’ya’yanka maza da mata. Za a auna ƙasarka a kuma raba ta, kai kuma za ka mutu a ƙasar arna. Ba shakka Isra’ila za su tafi zaman bauta, nesa da ainihin ƙasarsu.’”
To pongah Angraeng mah, Na zu loe vangpui thungah tangzat zaw kami ah angcoeng ueloe, na capanawk hoi na canunawk loe sumsen hoiah amtim o tih; na prae loe tah pacoengah amzet o tih; nangmah doeh kamhnong prae ah na dueh tih: Israel loe angmah prae hoi kangthla ah tamna ah caeh o haih tih, tiah thuih.
