मरकुस 13
1 जिब यीशु मन्दर तै लिकड़ै था, तो उसकै चेल्यां म्ह तै एक नै उसतै कह्या, “हे गुरु, लखा, किसे बड़े-बड़े पत्थरां तै बणाये होए किसे सुथरे भवन सै!”
ଅନନ୍ତରଂ ମନ୍ଦିରାଦ୍ ବହିର୍ଗମନକାଲେ ତସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟାଣାମେକସ୍ତଂ ୱ୍ୟାହୃତୱାନ୍ ହେ ଗୁରୋ ପଶ୍ୟତୁ କୀଦୃଶାଃ ପାଷାଣାଃ କୀଦୃକ୍ ଚ ନିଚଯନଂ|
2 यीशु नै उनतै कह्या, “के थम ये बड़े-बड़े पत्थरां के भवन देक्खो सो: पर उरै एक पत्थर भी कोनी बचैगा जो गेरया न्ही जावैगा।”
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତମ୍ ଅୱଦତ୍ ତ୍ୱଂ କିମେତଦ୍ ବୃହନ୍ନିଚଯନଂ ପଶ୍ୟସି? ଅସ୍ୟୈକପାଷାଣୋପି ଦ୍ୱିତୀଯପାଷାଣୋପରି ନ ସ୍ଥାସ୍ୟତି ସର୍ୱ୍ୱେ ଽଧଃକ୍ଷେପ୍ସ୍ୟନ୍ତେ|
3 जिब यीशु मन्दर कै स्याम्ही जैतून कै पहाड़ पै बेठ्या था, तो पतरस, याकूब, यूहन्ना अर अन्द्रियास नै न्यारे जाकै उसतै बुझ्झया,
ଅଥ ଯସ୍ମିନ୍ କାଲେ ଜୈତୁନ୍ଗିରୌ ମନ୍ଦିରସ୍ୟ ସମ୍ମୁଖେ ସ ସମୁପୱିଷ୍ଟସ୍ତସ୍ମିନ୍ କାଲେ ପିତରୋ ଯାକୂବ୍ ଯୋହନ୍ ଆନ୍ଦ୍ରିଯଶ୍ଚୈତେ ତଂ ରହସି ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ,
4 “हमनै बता के ये बात कद होवैगी? अर जिब ये सारी बात पूरी होण पै होवैगी उस बखत की के निशान्नी होवैगी?”
ଏତା ଘଟନାଃ କଦା ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି? ତଥୈତତ୍ସର୍ୱ୍ୱାସାଂ ସିଦ୍ଧ୍ୟୁପକ୍ରମସ୍ୟ ୱା କିଂ ଚିହ୍ନଂ? ତଦସ୍ମଭ୍ୟଂ କଥଯତୁ ଭୱାନ୍|
5 यीशु उनतै कहण लाग्या, “चौकन्ने रहियो के कोए थमनै भकावै न्ही।
ତତୋ ଯାଶୁସ୍ତାନ୍ ୱକ୍ତୁମାରେଭେ, କୋପି ଯଥା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ନ ଭ୍ରାମଯତି ତଥାତ୍ର ଯୂଯଂ ସାୱଧାନା ଭୱତ|
6 क्यूँके घणखरे मेरै नाम तै आकै कहवैगें, ‘मै मसीह सूं!’ अर घणाए नै भकावैगें।
ଯତଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋହମିତି କଥଯିତ୍ୱା ମମ ନାମ୍ନାନେକେ ସମାଗତ୍ୟ ଲୋକାନାଂ ଭ୍ରମଂ ଜନଯିଷ୍ୟନ୍ତି;
7 जिब थम रोळे, अर लड़ाईया का जिक्र सुणो, तो घबराईयो ना; क्यूँके इनका होणा जरूरी सै, पर उस बखत खात्मा कोनी होवैगा।
କିନ୍ତୁ ଯୂଯଂ ରଣସ୍ୟ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ରଣାଡମ୍ବରଞ୍ଚ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ମା ୱ୍ୟାକୁଲା ଭୱତ, ଘଟନା ଏତା ଅୱଶ୍ୟମ୍ମାୱିନ୍ୟଃ; କିନ୍ତ୍ୱାପାତତୋ ନ ଯୁଗାନ୍ତୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|
8 क्यूँके जात पै जात, राज्य पै राज्य चढ़ाई करैगा। भोत सारी जगहां पै हाल्लण आवैगें, अर अकाळ पड़ैंगें, ये तो दुखां की शरुआत ए होवैगी।”
ଦେଶସ୍ୟ ୱିପକ୍ଷତଯା ଦେଶୋ ରାଜ୍ୟସ୍ୟ ୱିପକ୍ଷତଯା ଚ ରାଜ୍ୟମୁତ୍ଥାସ୍ୟତି, ତଥା ସ୍ଥାନେ ସ୍ଥାନେ ଭୂମିକମ୍ପୋ ଦୁର୍ଭିକ୍ଷଂ ମହାକ୍ଲେଶାଶ୍ଚ ସମୁପସ୍ଥାସ୍ୟନ୍ତି, ସର୍ୱ୍ୱ ଏତେ ଦୁଃଖସ୍ୟାରମ୍ଭାଃ|
9 “पर थम अपणे बारै म्ह चौकन्ने रहो; क्यूँके माणस थारे ताहीं बड्डी सभा म्ह सौपैगें अर थम आराधनालयों म्ह छितोगे, अर मेरै कारण हाकिमां अर राजां कै आग्गै खड़े करे जाओगे, ताके थम मेरे बारें म्ह गवाही दे सको।
କିନ୍ତୁ ଯୂଯମ୍ ଆତ୍ମାର୍ଥେ ସାୱଧାନାସ୍ତିଷ୍ଠତ, ଯତୋ ଲୋକା ରାଜସଭାଯାଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟନ୍ତି, ତଥା ଭଜନଗୃହେ ପ୍ରହରିଷ୍ୟନ୍ତି; ଯୂଯଂ ମଦର୍ଥେ ଦେଶାଧିପାନ୍ ଭୂପାଂଶ୍ଚ ପ୍ରତି ସାକ୍ଷ୍ୟଦାନାଯ ତେଷାଂ ସମ୍ମୁଖେ ଉପସ୍ଥାପଯିଷ୍ୟଧ୍ୱେ|
10 पर जरूरी सै के पैहल्या सुसमाचार सारी जात्तां म्ह प्रचार करया जावै।
ଶେଷୀଭୱନାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ଦେଶୀଯାନ୍ ପ୍ରତି ସୁସଂୱାଦଃ ପ୍ରଚାରଯିଷ୍ୟତେ|
11 जिब वे थमनै ले जाकै सौपैगें, तो पैहल्या तै फिक्र ना करियो इब हम के कहवागें; पर जो कुछ थमनै उस बखत बताया जावै वोए कहियो; क्यूँके बोल्लण आळे थम कोनी सो, पर पवित्र आत्मा सै।”
କିନ୍ତୁ ଯଦା ତେ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଧୃତ୍ୱା ସମର୍ପଯିଷ୍ୟନ୍ତି ତଦା ଯୂଯଂ ଯଦ୍ୟଦ୍ ଉତ୍ତରଂ ଦାସ୍ୟଥ, ତଦଗ୍ର ତସ୍ୟ ୱିୱେଚନଂ ମା କୁରୁତ ତଦର୍ଥଂ କିଞ୍ଚିଦପି ମା ଚିନ୍ତଯତ ଚ, ତଦାନୀଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମନଃସୁ ଯଦ୍ୟଦ୍ ୱାକ୍ୟମ୍ ଉପସ୍ଥାପଯିଷ୍ୟତେ ତଦେୱ ୱଦିଷ୍ୟଥ, ଯତୋ ଯୂଯଂ ନ ତଦ୍ୱକ୍ତାରଃ କିନ୍ତୁ ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମା ତସ୍ୟ ୱକ୍ତା|
12 “भाई नै भाई, पिता नै बेट्टा मारण खात्तर सौंप देंगें, अर बाळक माँ-बाप कै बिरोध म्ह खड़े होकै उन ताहीं मरवा देवैगें।
ତଦା ଭ୍ରାତା ଭ୍ରାତରଂ ପିତା ପୁତ୍ରଂ ଘାତନାର୍ଥଂ ପରହସ୍ତେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତେ, ତଥା ପତ୍ୟାନି ମାତାପିତ୍ରୋ ର୍ୱିପକ୍ଷତଯା ତୌ ଘାତଯିଷ୍ୟନ୍ତି|
13 अर मेरै नाम कै कारण सारे माणस थारे तै बैर करैगें; पर जो आखर ताहीं धीरज धरैगा, उस्से का उद्धार होवैगा।”
ମମ ନାମହେତୋଃ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ସୱିଧେ ଯୂଯଂ ଜୁଗୁପ୍ସିତା ଭୱିଷ୍ୟଥ, କିନ୍ତୁ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ଶେଷପର୍ୟ୍ୟନ୍ତଂ ଧୈର୍ୟ୍ୟମ୍ ଆଲମ୍ବିଷ୍ୟତେ ସଏୱ ପରିତ୍ରାସ୍ୟତେ|
14 (पढ़ण आळा इस बात नै समझ लेवै) “जिस दिन थम मन्दर म्ह उस उजाड़ण आळी घृणित चीज नै खड़े देक्खो, जिस ताहीं मन्दर म्ह न्ही होणा चाहिये, तब जो यहूदिया परदेस म्ह हो वे पहाड़ां पै भाज जावै;
ଦାନିଯେଲ୍ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନା ପ୍ରୋକ୍ତଂ ସର୍ୱ୍ୱନାଶି ଜୁଗୁପ୍ସିତଞ୍ଚ ୱସ୍ତୁ ଯଦା ତ୍ୱଯୋଗ୍ୟସ୍ଥାନେ ୱିଦ୍ୟମାନଂ ଦ୍ରକ୍ଷଥ (ଯୋ ଜନଃ ପଠତି ସ ବୁଧ୍ୟତାଂ) ତଦା ଯେ ଯିହୂଦୀଯଦେଶେ ତିଷ୍ଠନ୍ତି ତେ ମହୀଧ୍ରଂ ପ୍ରତି ପଲାଯନ୍ତାଂ;
15 जो छात पै हो, वो घर म्ह कुछ लेण खात्तर भीत्त्तर ना जावै,
ତଥା ଯୋ ନରୋ ଗୃହୋପରି ତିଷ୍ଠତି ସ ଗୃହମଧ୍ୟଂ ନାୱରୋହତୁ, ତଥା କିମପି ୱସ୍ତୁ ଗ୍ରହୀତୁଂ ମଧ୍ୟେଗୃହଂ ନ ପ୍ରୱିଶତୁ;
16 अर जो खेत म्ह हो, वो अपणे लत्तें लेण खात्तर घर नै ना बोहड़ैं।
ତଥା ଚ ଯୋ ନରଃ କ୍ଷେତ୍ରେ ତିଷ୍ଠତି ସୋପି ସ୍ୱୱସ୍ତ୍ରଂ ଗ୍ରହୀତୁଂ ପରାୱୃତ୍ୟ ନ ୱ୍ରଜତୁ|
17 उन दिनां म्ह जो गर्भवती अर दूध पिलान्दी बिरबान्नी होवैगीं, उनकै खात्तर भागणा भी मुश्किल होगा!
ତଦାନୀଂ ଗର୍ବ୍ଭୱତୀନାଂ ସ୍ତନ୍ୟଦାତ୍ରୀଣାଞ୍ଚ ଯୋଷିତାଂ ଦୁର୍ଗତି ର୍ଭୱିଷ୍ୟତି|
18 अर प्रार्थना करया करो के यो जाड्यां म्ह न्ही हो।
ଯୁଷ୍ମାକଂ ପଲାଯନଂ ଶୀତକାଲେ ଯଥା ନ ଭୱତି ତଦର୍ଥଂ ପ୍ରାର୍ଥଯଧ୍ୱଂ|
19 क्यूँके वे दिन इसे क्ळेश के होवैगें के सृष्टि की शरुआत तै, जो परमेसवर नै रचाई सै, इब ताहीं ना तो होए अर ना फेर कदे होवैगें।”
ଯତସ୍ତଦା ଯାଦୃଶୀ ଦୁର୍ଘଟନା ଘଟିଷ୍ୟତେ ତାଦୃଶୀ ଦୁର୍ଘଟନା ଈଶ୍ୱରସୃଷ୍ଟେଃ ପ୍ରଥମମାରଭ୍ୟାଦ୍ୟ ଯାୱତ୍ କଦାପି ନ ଜାତା ନ ଜନିଷ୍ୟତେ ଚ|
20 अर जै प्रभु उन दिनां नै न्ही घटान्दा, तो कोए जीव भी कोनी बचदा; पर उन छाँटे होया कै कारण जिन ताहीं उसनै छाट्या सै, उन दिनां ताहीं घटाया।
ଅପରଞ୍ଚ ପରମେଶ୍ୱରୋ ଯଦି ତସ୍ୟ ସମଯସ୍ୟ ସଂକ୍ଷେପଂ ନ କରୋତି ତର୍ହି କସ୍ୟାପି ପ୍ରାଣଭୃତୋ ରକ୍ଷା ଭୱିତୁଂ ନ ଶକ୍ଷ୍ୟତି, କିନ୍ତୁ ଯାନ୍ ଜନାନ୍ ମନୋନୀତାନ୍ ଅକରୋତ୍ ତେଷାଂ ସ୍ୱମନୋନୀତାନାଂ ହେତୋଃ ସ ତଦନେହସଂ ସଂକ୍ଷେପ୍ସ୍ୟତି|
21 उस बखत जै कोए थमनै कहवै, देक्खो, मसीह उरै सै, या देक्खो, ओड़ै सै, तो बिश्वास ना करियो;
ଅନ୍ୟଚ୍ଚ ପଶ୍ୟତ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୋତ୍ର ସ୍ଥାନେ ୱା ତତ୍ର ସ୍ଥାନେ ୱିଦ୍ୟତେ, ତସ୍ମିନ୍କାଲେ ଯଦି କଶ୍ଚିଦ୍ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଏତାଦୃଶଂ ୱାକ୍ୟଂ ୱ୍ୟାହରତି, ତର୍ହି ତସ୍ମିନ୍ ୱାକ୍ୟେ ଭୈୱ ୱିଶ୍ୱସିତ|
22 क्यूँके झूठ्ठे मसीह अर झूठ्ठे नबी उठ खड़े होवैगें, अर बड़े-बड़े चमत्कार अर अनोक्खे काम दिखावैगें के जै हो सक्या तो छाँटे होया ताहीं भी भका देवैगें।
ଯତୋନେକେ ମିଥ୍ୟାଖ୍ରୀଷ୍ଟା ମିଥ୍ୟାଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଶ୍ଚ ସମୁପସ୍ଥାଯ ବହୂନି ଚିହ୍ନାନ୍ୟଦ୍ଭୁତାନି କର୍ମ୍ମାଣି ଚ ଦର୍ଶଯିଷ୍ୟନ୍ତି; ତଥା ଯଦି ସମ୍ଭୱତି ତର୍ହି ମନୋନୀତଲୋକାନାମପି ମିଥ୍ୟାମତିଂ ଜନଯିଷ୍ୟନ୍ତି|
23 पर थम चौकन्ने रहियो; देक्खो, मन्नै थारे तै सारी बात बखत तै पैहल्याए बता दी सै।
ପଶ୍ୟତ ଘଟନାତଃ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ସର୍ୱ୍ୱକାର୍ୟ୍ୟସ୍ୟ ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟମଦାମ୍, ଯୂଯଂ ସାୱଧାନାସ୍ତିଷ୍ଠତ|
24 उन दिनां म्ह, उस क्ळेश कै पाच्छै सूरज अन्धेरा हो जावैगा, अर चाँद चाँदणा कोनी देवैगा;
ଅପରଞ୍ଚ ତସ୍ୟ କ୍ଲେଶକାଲସ୍ୟାୱ୍ୟୱହିତେ ପରକାଲେ ଭାସ୍କରଃ ସାନ୍ଧକାରୋ ଭୱିଷ୍ୟତି ତଥୈୱ ଚନ୍ଦ୍ରଶ୍ଚନ୍ଦ୍ରିକାଂ ନ ଦାସ୍ୟତି|
25 अर अकास के तारे पड़ण लागैगें; अर अकास की शक्तियाँ हलाई जावैंगी।
ନଭଃସ୍ଥାନି ନକ୍ଷତ୍ରାଣି ପତିଷ୍ୟନ୍ତି, ୱ୍ୟୋମମଣ୍ଡଲସ୍ଥା ଗ୍ରହାଶ୍ଚ ୱିଚଲିଷ୍ୟନ୍ତି|
26 फेर मुझ माणस कै बेट्टे नै बड्डी सामर्थ अर महिमा कै गेल्या सब लोग बादळां पै आन्दे देक्खैंगे।
ତଦାନୀଂ ମହାପରାକ୍ରମେଣ ମହୈଶ୍ୱର୍ୟ୍ୟେଣ ଚ ମେଘମାରୁହ୍ୟ ସମାଯାନ୍ତଂ ମାନୱସୁତଂ ମାନୱାଃ ସମୀକ୍ଷିଷ୍ୟନ୍ତେ|
27 उस बखत मै अपणे सुर्गदूत्तां नै भेजकै, धरती कै इस सिरे तै अकास कै उस सिरे ताहीं, च्यारु दिशायां तै अपणे चुणे होए माणसां नै कठ्ठा करुँगा।
ଅନ୍ୟଚ୍ଚ ସ ନିଜଦୂତାନ୍ ପ୍ରହିତ୍ୟ ନଭୋଭୂମ୍ୟୋଃ ସୀମାଂ ଯାୱଦ୍ ଜଗତଶ୍ଚତୁର୍ଦିଗ୍ଭ୍ୟଃ ସ୍ୱମନୋନୀତଲୋକାନ୍ ସଂଗ୍ରହୀଷ୍ୟତି|
28 अंजीर के दरखत तै यो उदाहरण सीक्खो: जिब उसकी डाळी कोमल हो जावै, अर पत्ते लिकड़ण लागैं सै; तो थम जाण ल्यो सो के गर्मी का बखत लोवै सै।
ଉଡୁମ୍ବରତରୋ ର୍ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତଂ ଶିକ୍ଷଧ୍ୱଂ ଯଦୋଡୁମ୍ବରସ୍ୟ ତରୋ ର୍ନୱୀନାଃ ଶାଖା ଜାଯନ୍ତେ ପଲ୍ଲୱାଦୀନି ଚ ର୍ନିଗଚ୍ଛନ୍ତି, ତଦା ନିଦାଘକାଲଃ ସୱିଧୋ ଭୱତୀତି ଯୂଯଂ ଜ୍ଞାତୁଂ ଶକ୍ନୁଥ|
29 इस्से तरियां जिब थम इन बात्तां नै होन्दे देक्खो, तो जाण ल्यो के वो भोत तावळा आण आळा सै।
ତଦ୍ୱଦ୍ ଏତା ଘଟନା ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ସ କାଲୋ ଦ୍ୱାର୍ୟ୍ୟୁପସ୍ଥିତ ଇତି ଜାନୀତ|
30 मै थमनै साच्ची कहूँ सूं के जिब ताहीं ये बात न्ही हो लेन्दी, जद ताहीं ये पीढ़ी खतम न्ही होवैंगी।
ଯୁଷ୍ମାନହଂ ଯଥାର୍ଥଂ ୱଦାମି, ଆଧୁନିକଲୋକାନାଂ ଗମନାତ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ତାନି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଘଟିଷ୍ୟନ୍ତେ|
31 धरती अर अकास टळ जावैंगे, पर मेरी बात कदे न्ही टळैगी।
ଦ୍ୟାୱାପୃଥିୱ୍ୟୋ ର୍ୱିଚଲିତଯୋଃ ସତ୍ୟୋ ର୍ମଦୀଯା ୱାଣୀ ନ ୱିଚଲିଷ୍ୟତି|
32 “उस दिन या उस बखत कै बारै म्ह कोए न्ही जाण्दा, ना सुर्गदूत अर ना बेट्टा; पर सिर्फ पिता जाणै सै।
ଅପରଞ୍ଚ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥଦୂତଗଣୋ ୱା ପୁତ୍ରୋ ୱା ତାତାଦନ୍ୟଃ କୋପି ତଂ ଦିୱସଂ ତଂ ଦଣ୍ଡଂ ୱା ନ ଜ୍ଞାପଯତି|
33 लखाओ, जागदे अर प्रार्थना करदे रहो; क्यूँके थमनै न्ही बेरा के वो बखत कद आवैगा।
ଅତଃ ସ ସମଯଃ କଦା ଭୱିଷ୍ୟତି, ଏତଜ୍ଜ୍ଞାନାଭାୱାଦ୍ ଯୂଯଂ ସାୱଧାନାସ୍ତିଷ୍ଠତ, ସତର୍କାଶ୍ଚ ଭୂତ୍ୱା ପ୍ରାର୍ଥଯଧ୍ୱଂ;
34 मेरे आण का बखत उस माणस के समान सै, जो परदेस जान्दे बखत अपणा घर छोड़ जावै, अर अपणे नौकरां ताहीं हक देवै, अर हरेक नै उसका काम बता देवै, अर पहरेदार ताहीं जागदे रहण का हुकम देवै।
ଯଦ୍ୱତ୍ କଶ୍ଚିତ୍ ପୁମାନ୍ ସ୍ୱନିୱେଶନାଦ୍ ଦୂରଦେଶଂ ପ୍ରତି ଯାତ୍ରାକରଣକାଲେ ଦାସେଷୁ ସ୍ୱକାର୍ୟ୍ୟସ୍ୟ ଭାରମର୍ପଯିତ୍ୱା ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ସ୍ୱେ ସ୍ୱେ କର୍ମ୍ମଣି ନିଯୋଜଯତି; ଅପରଂ ଦୌୱାରିକଂ ଜାଗରିତୁଂ ସମାଦିଶ୍ୟ ଯାତି, ତଦ୍ୱନ୍ ନରପୁତ୍ରଃ|
35 “इस करकै जागदे रहो, क्यूँके थमनै न्ही बेरा के घर का माल्लिक कद आवैगा, साँझ नै या आध्धी रात नै, या मुर्गे के बाँग देण के बखत या तड़कै ए तड़कै नै।
ଗୃହପତିଃ ସାଯଂକାଲେ ନିଶୀଥେ ୱା ତୃତୀଯଯାମେ ୱା ପ୍ରାତଃକାଲେ ୱା କଦାଗମିଷ୍ୟତି ତଦ୍ ଯୂଯଂ ନ ଜାନୀଥ;
36 इसा ना हो के वो चाणचक आकै थमनै सोंदे पावै।
ସ ହଠାଦାଗତ୍ୟ ଯଥା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ନିଦ୍ରିତାନ୍ ନ ପଶ୍ୟତି, ତଦର୍ଥଂ ଜାଗରିତାସ୍ତିଷ୍ଠତ|
37 अर जो मै थमनै कहूँ सूं, वोए सारया नै कहूँ सूं: जागदे रहो!”
ଯୁଷ୍ମାନହଂ ଯଦ୍ ୱଦାମି ତଦେୱ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ୱଦାମି, ଜାଗରିତାସ୍ତିଷ୍ଠତେତି|
