Zakari 11
1 Ouvri pòt ou yo, O Liban, pou dife ka devore bwa sèd ou yo.
Aw Lebanon, nang ih Sidar thing hmai mah kang hanah, nangmah ih khongkha to paong ah.
2 Rele anmwey, O pye siprè a, paske bwa sèd la fin tonbe, akoz bèl ab plen ak glwa yo fin detwi. Rele anmwey, O bwadchenn a Basan yo, paske gran forè a fin tonbe.
Sidar thingkung loe amtim boeh pongah, Aw hmaica thing, qah ah; kahoih thingnawk loe amtim o boih boeh; Bashan ih kamtak oak thingnawk, qah oh; tu thung ih thingnawk loe pahum o boih boeh.
3 Men yon vwa kriye lamantasyon a bèje yo! Paske glwa gran fore yo fin detwi; yon vwa jenn lyon k ap gwonde a! Paske ògèy Jourdain nan fin kraze nèt.
Nihcae lensawkhaih to amro boih boeh pongah, tuutoep kaminawk ih qahhaih lok to oh: Jordan amoekhaih loe amro boeh pongah, kaipui hanghaih lok to oh.
4 Konsa pale SENYÈ a, Bondye mwen an: “Nouri bann mouton k apkòche a.
Ka Angraeng Sithaw mah, hum han kaom tuu to pacah ah;
5 Sila ki achte yo, kòche yo, e rete san koupabilite. Sila ki vann yo va di: ‘Beni se SENYÈ a, paske mwen vin rich!’ Epi pwòp bèje pa yo pa menm gen pitye pou yo.
Tawnkung mah tuunawk to boh naah, danpaekhaih tidoeh om ai: tuu zaw kaminawk mah, Angraeng loe tahamhoihaih om nasoe, kai loe angraeng boeh, tiah thuih o: tuutoep kaminawk loe tuunawk to tahmen ai.
6 Paske Mwen p ap fè pitye ankò pou pèp peyi a,” deklare SENYÈ a; “men gade byen, Mwen va delivre tout mesye yo, yo tout anba men pwochen yo, e anba pouvwa a wa li a. Y ap frape peyi a, e Mwen p ap delivre yo anba pouvwa yo.”
Prae thungah kaom kaminawk tahmenhaih ka tawn mak ai boeh, tiah Angraeng mah thuih: toe, khenah, kami boih angmacae taengah kaom kaminawk khaeah ka paek han, angmacae siangpahrang ban ah ka paek han: nihcae mah prae to tuh o tih, to naah nihcae ban thung hoi ka pahlong mak ai.
7 Konsa, mwen te nouri bann mouton pou kòche a; soutou, aflije nan bann mouton yo. Mwen te pran pou mwen de baton: youn mwen te rele Gras e lòt la, mwen te rele li Tèt Ansanm. Konsa, mwen te nouri bann mouton an.
To pongah nang kamtang tuu, hum han kaom tuu to ka pacah han. Tuu toephaih cung hnetto ka lak, maeto loe Kranghoih, tiah ahmin ka paek, kalah maeto loe zaenghaih qui, tiah ka kawk; tuu to ka pacah.
8 Epi mwen te koupe retire nèt twa bèje sila yo nan yon mwa, paske nanm mwen te pèdi pasyans avèk yo, e nanm pa yo te fatige avè m tou.
Khrahto thungah tuutoep kami thumto kang haksak; ka hinghaih mah nihcae to hnukma, nihcae hinghaih mah doeh kai to hnukma o toeng.
9 Epi mwen te di: “Mwen p ap nouri nou. Sa ki fèt pou mouri, kite l mouri, e sa ki fèt pou koupe retire nèt, kite l koupe retire. Epi konsa, kite sila ki rete yo manje chè youn lòt.”
To pacoengah kai mah, Nangcae kang pacah o mak ai boeh, kadueh kami loe, dueh nasoe; anghma kami loe anghma nasoe; anghmat kaminawk loe maeto hoi maeto ih ngan to caa o nasoe, tiah ka naa.
10 Mwen te pran baton Gras la, e mwen te koupe li an twa mòso pou m te kab kraze akò ke m te fè ak tout pèp la.
To naah prae kaminawk boih hoi ka sak ih lokmaihaih to ka lak let thai hanah, Kranghoih cunghet to, ka lak moe, ka khaeh lawt.
11 Konsa, li te kraze nan jou sa a. Epi konsa, aflije nan bann mouton yo ki t ap gade mwen an, te vin konprann ke se te pawòl SENYÈ a.
To na niah angkhaeh lawt; to pongah kai kazing amtang tuutoep kaminawk mah, hae loe Angraeng ih lok ni, tiah panoek o.
12 Mwen te di yo: “Si sa bon nan zye nou, peye m salè mwen an, men si se pa sa, pa okipe w.” Konsa, yo te peze trant sik ajan kòm salè mwen an.
Kai mah nihcae khaeah, Kahoih hmuen na poek o nahaeloe, ka toksakhaih atho to na paek oh; toe to tiah na poek o ai nahaeloe, na paek o hmah, tiah ka naa. To pongah nihcae mah kai hanah sum kanglung phoisa qui thumto ang noek pae o.
13 Konsa, SENYÈ a te di mwen: “Jete sa vè bòs potye a—pri manyifik valè M ki te estime pa yo menm nan!” Konsa, mwen te pran trant sik ajan, e mwen te jete yo vè bòs potye a, lakay SENYÈ a.
To naah Angraeng mah kai khaeah, Nihcae mah kai han katingah ang paek o ih atho to long laom sahkung khaeah va ah, tiah ang naa. To pongah sum kanglung phoisa qui thumto ka lak moe, Angraeng imthung ih long laom sah kami khaeah ka vah.
14 Epi mwen te koupe an mòso dezyèm baton ki rele Tèt Ansanm nan, pou kraze fratènite ki te egziste antre Juda ak Israël la.
To pacoengah zaenghaih qui, tiah kawk ih kalah cung to ka khaeh moe, Judah hoi Israel nawkamya ah ohhaih to ka phraek.
15 SENYÈ a te di mwen: “Pran ankò pou ou menm, enstriman a yon bèje ki san konprann.
To naah Angraeng mah kai khaeah, kamthu tuutoep kami ih hmuennawk to la ah.
16 Paske, gade byen, Mwen ap fè leve yon bèje nan peyi a, yon bèje ki p ap vizite sila ke yo koupe retire yo, ni chache sila ke yo gaye yo, ni geri sila ki aflije a, ni nouri sila ki ansante a, men li va devore chè a mouton gra yo, e li va menm chire retire zago yo.
Khenah, prae nuiah tuutoep kami maeto ka pacah han, anih loe anghma kaminawk to dawncang mak ai, tuucaanawk doeh pakrong mak ai, ahmaa kaca tuunawk doeh khenzawn mak ai ueloe, angdoe sut tuunawk doeh pacah mak ai: toe anih loe kathawk hruk tuu moi to caa tih, a khokpacin mataeng doeh amongh pae boih tih.
17 Malè a bèje san valè ki abandone bann mouton an! Nepe va sou bra li ak sou zye dwat li! Bra li va vin seche nèt e zye dwat la va vin avèg nèt.”
Tuucaa caehtaak tuutoep kami loe khosak bing! Sumsem mah a ban hoi bantang mik to takroek pae nasoe; a ban to angqo pae nasoe loe, a bantang mik to maeng pae nasoe, tiah a naa.
