Chante Salomon 1
1 Kantik A Kantik Yo, ki ekri pa Salomon.
2 Kite l bo m ak bo bouch li! Paske lanmou ou bon pase diven.
Osculetur me osculo oris sui; quia meliora sunt ubera tua vino,
3 Lwil pafen ou yo santi bon. Non ou menm se tankou lwil kap vide; se pou sa ke tout vyèj yo renmen ou konsa.
fragrantia unguentis optimis. Oleum effusum nomen tuum; ideo adolescentulæ dilexerunt te.
4 Rale m dèyè ou e annou kouri ansanm! Wa a mennen m nan chanm li yo. Lòt Yo “Nou va rejwi nan ou e fè kè kontan; nou va leve lanmou ou wo plis pase diven. Jenn Fi a Ak bon rezon, yo renmen ou konsa.”
Trahe me, post te curremus in odorem unguentorum tuorum. Introduxit me rex in cellaria sua; exsultabimus et lætabimur in te, memores uberum tuorum super vinum. Recti diligunt te.
5 Mwen menm, mwen nwa; men mwen byen bèl, O fi a Jérusalem yo, tankou tant Kédar yo, tankou rido a Salomon yo.
Nigra sum, sed formosa, filiæ Jerusalem, sicut tabernacula Cedar, sicut pelles Salomonis.
6 Pa gade mwen konsa akoz mwen nwa; solèy la brile m konsa. Fis a manman m yo te byen fache avè m; Yo te fè m gadyen chan rezen yo. Men pwòp jaden pa m nan vin neglije.
Nolite me considerare quod fusca sim, quia decoloravit me sol. Filii matris meæ pugnaverunt contra me; posuerunt me custodem in vineis: vineam meam non custodivi.
7 Pale mwen, ou menm nan ke nanm mwen tèlman renmen; ki kote ou fè patiraj twoupo ou a? Ki kote ou konn fè l kouche a midi? Paske poukisa mwen ta tankou yon moun ki vwale figi li nan kote twoupo zanmi ou yo?
Indica mihi, quem diligit anima mea, ubi pascas, ubi cubes in meridie, ne vagari incipiam post greges sodalium tuorum.
8 Si ou menm, ou pa konnen, O pi bèl pami tout fanm yo; janbe swiv wout twoupo a, e fè patiraj pou jenn kabrit ou yo akote tant bèje ou yo.
Si ignoras te, o pulcherrima inter mulieres, egredere, et abi post vestigia gregum, et pasce hædos tuos juxta tabernacula pastorum.
9 Pou mwen, cheri mwen an, ou tankou pi bèl poulich pami sa kap rale cha Farawon an.
Equitatui meo in curribus Pharaonis assimilavi te, amica mea.
10 Bò figi ou byen bèl ak zanno, kou ou ak bèl kolye.
Pulchræ sunt genæ tuæ sicut turturis; collum tuum sicut monilia.
11 Nou va fè pou ou dekorasyon an lò anbeli ak pwent an ajan tou won.
Murenulas aureas faciemus tibi, vermiculatas argento.
12 Pandan wa a te sou tab li, pafen mwen te rive kote l ak bèl odè.
Dum esset rex in accubitu suo, nardus mea dedit odorem suum.
13 Sila ke m renmen an se yon pòch pafen; fèy bazilik ki pase tout nwit lan antre tete mwen.
Fasciculus myrrhæ dilectus meus mihi; inter ubera mea commorabitur.
14 Cheri mwen an se yon grap flè jasmen byen plase nan chan rezen En-Guédi yo.
Botrus cypri dilectus meus mihi in vineis Engaddi.
15 “Tèlman ou bèl, cheri mwen an; tèlman ou bèl! Zye ou tankou toutrèl yo.”
Ecce tu pulchra es, amica mea! ecce tu pulchra es! Oculi tui columbarum.
16 Gade jan ou bèl e byen agreyab, cheri mwen an; anverite, se zèb vèt kap fè kabann nou.
Ecce tu pulcher es, dilecte mi, et decorus! Lectulus noster floridus.
17 Pilye kay nou se bwa sèd e travès yo se bwa pen.
Tigna domorum nostrarum cedrina, laquearia nostra cypressina.
