Chante Salomon 1
1 Kantik A Kantik Yo, ki ekri pa Salomon.
2 Kite l bo m ak bo bouch li! Paske lanmou ou bon pase diven.
Drenk mij met de kussen van uw mond; Want uw liefde is zoeter dan wijn.
3 Lwil pafen ou yo santi bon. Non ou menm se tankou lwil kap vide; se pou sa ke tout vyèj yo renmen ou konsa.
Heerlijk is de geur van uw balsem, Uw naam is het kostbaarst aroom. Daarom hebben de meisjes u lief.
4 Rale m dèyè ou e annou kouri ansanm! Wa a mennen m nan chanm li yo. Lòt Yo “Nou va rejwi nan ou e fè kè kontan; nou va leve lanmou ou wo plis pase diven. Jenn Fi a Ak bon rezon, yo renmen ou konsa.”
Neem mij mede, laat ons vluchten; Want de koning heeft mij in zijn vertrekken gebracht! Wij willen juichen, in u ons verblijden, Uw liefde roemen, hoger dan wijn, Terecht beminnen zij u!
5 Mwen menm, mwen nwa; men mwen byen bèl, O fi a Jérusalem yo, tankou tant Kédar yo, tankou rido a Salomon yo.
Wel ben ik donker, Maar toch nog schoon, Jerusalems dochters: Als de tenten van Kedar, De paviljoenen van Sjalma.
6 Pa gade mwen konsa akoz mwen nwa; solèy la brile m konsa. Fis a manman m yo te byen fache avè m; Yo te fè m gadyen chan rezen yo. Men pwòp jaden pa m nan vin neglije.
Let er niet op, dat ik zwart ben, En van de zon ben verbrand; Want de zonen van mijn moeder waren boos op mij, En lieten mij de wijngaarden bewaken…. Maar mijn eigen wijngaard bewaakte ik niet!
7 Pale mwen, ou menm nan ke nanm mwen tèlman renmen; ki kote ou fè patiraj twoupo ou a? Ki kote ou konn fè l kouche a midi? Paske poukisa mwen ta tankou yon moun ki vwale figi li nan kote twoupo zanmi ou yo?
Bericht mij toch, mijn zielsbeminde, Waar ge uw kudde laat weiden, Waar ge ze in de middag laat rusten? Want waarom zou ik gaan zwerven Bij de kudden uwer vrienden?
8 Si ou menm, ou pa konnen, O pi bèl pami tout fanm yo; janbe swiv wout twoupo a, e fè patiraj pou jenn kabrit ou yo akote tant bèje ou yo.
Als ge het niet weet, Schoonste der vrouwen, Volg dan het spoor van de kudde, En hoed uw geiten Bij de tenten der herders.
9 Pou mwen, cheri mwen an, ou tankou pi bèl poulich pami sa kap rale cha Farawon an.
Met het span van Farao’s wagens Vergelijk ik u, liefste;
10 Bò figi ou byen bèl ak zanno, kou ou ak bèl kolye.
Hoe bekoorlijk uw wangen tussen de hangers, Uw hals in de snoeren.
11 Nou va fè pou ou dekorasyon an lò anbeli ak pwent an ajan tou won.
Gouden hangers laten we u maken, Met plaatjes van zilver.
12 Pandan wa a te sou tab li, pafen mwen te rive kote l ak bèl odè.
Zolang de koning in zijn harem verbleef, Straalde mijn nardus haar geur.
13 Sila ke m renmen an se yon pòch pafen; fèy bazilik ki pase tout nwit lan antre tete mwen.
Want mijn beminde is mij een bundeltje mirre, Dat op mijn boezem blijft rusten;
14 Cheri mwen an se yon grap flè jasmen byen plase nan chan rezen En-Guédi yo.
Mijn beminde is mij een cyper-tros, Van Engédi’s gaarden.
15 “Tèlman ou bèl, cheri mwen an; tèlman ou bèl! Zye ou tankou toutrèl yo.”
Wat zijt ge verrukkelijk, mijn liefste, Uw ogen zijn duiven.
16 Gade jan ou bèl e byen agreyab, cheri mwen an; anverite, se zèb vèt kap fè kabann nou.
Wat zijt ge verrukkelijk schoon, mijn beminde Ons rustbed is in het groen!
17 Pilye kay nou se bwa sèd e travès yo se bwa pen.
De binten van ons paleis zijn ceders, Onze wanden cypressen.
