Sòm 95

1 O vini, annou chante a SENYÈ a! Annou rele fò avèk jwa a wòch ki sove nou an;

Komt, laat ons juichen ter ere van Jahweh, Jubelen voor de Rots van ons heil;

2 Annou vini devan prezans Li avèk remèsiman, Annou rele fò a Li menm avèk sòm.

Laat ons met lofzangen voor zijn aangezicht treden, En onze liederen voor Hem zingen:

3 Paske SENYÈ a se yon gran Bondye, e yon gran wa pi wo ke tout dye yo.

Want Jahweh is een machtige God! Hij is Koning, boven alle goden verheven:

4 Nan men (Sila) pwofondè latè yo ye a. Pwent mòn yo osi se pou Li.

Hij houdt in zijn hand de diepten der aarde, En de toppen der bergen behoren Hem toe;

5 Lanmè a se pou Li, paske se te Li menm ki te fè l. Ak men L, Li te fòme tè sèch la.

Van Hem is de zee, Hij heeft ze geschapen, Het vaste land, dat zijn hand heeft gemaakt!

6 Vini, annou fè adorasyon, e annou pwostène. Annou mete ajenou devan SENYÈ ki te fè nou an.

Komt, buigen en werpen wij ons neer, Knielen wij voor Jahweh, die ons heeft geschapen;

7 Paske se Li menm ki Bondye nou an. Nou se moun patiraj Li ak mouton men Li yo. Jodi a, si nou ta vle tande vwa L,

Want Hij is onze God, Wij het volk, dat Hij leidt, En de kudde aan zijn hand! Als gij dan heden mijn stem verneemt,

8 pa fè kè nou vin di tankou nan Meriba, tankou nan jou a Massa nan dezè yo,

Verstokt uw hart als bij Meriba niet; Als op de dag van Massa in de woestijn,

9 “lè papa zansèt nou yo te pase M a leprèv. Yo te tante Mwen, malgre yo te deja wè zèv Mwen yo.

Toen uw vaders Mij tartten en beproefden, Ofschoon ze mijn werken hadden aanschouwd!

10 Pandan karantan, Mwen te rayi jenerasyon (sila) a e te di: “Yo se yon pèp ki egare nan kè yo. Yo pa rekonèt chemen Mwen yo.”

Veertig jaar lang was dat geslacht Mij een walg, En Ik sprak: Steeds dwaalt hun hart van Mij af, En mijn wegen kennen ze niet.

11 Akoz sa, Mwen te sèmante nan kòlè Mwen, “Anverite, yo p ap antre nan repo Mwen an.”

Daarom zwoer Ik in mijn toorn: Neen, ze zullen niet ingaan in mijn Rust!