Sòm 90

1 Yon priyè Moïse; Moun Bondye a. Senyè, se te kote Ou, lakay nou te ye pandan tout jenerasyon yo.

(En Bøn af den Guds Mand Moses.) Herre, du var vor Bolig slægt efter slægt.

2 Avan mòn yo te vin parèt, oswa Ou te bay nesans a mond lan avèk tè a, menm pou tout tan e pou tout tan, Ou se Bondye.

Førend Bjergene fødtes og Jord og Jorderig blev til, fra Evighed til Evighed er du, o Gud!

3 Ou fè lòm retounen nan pousyè a, epi di: “Retounen, O pitit a lòm yo.”

Mennesket gør du til Støv igen, du siger: "Vend tilbage, I Menneskebørn!"

4 Paske mil ane devan zye Ou se tankou ayè lè l fenk pase, oswa tankou yon veye lannwit lan.

Thi tusind År er i dine Øjne som Dagen i Går, der svandt, som en Nattevagt.

5 Ou bale yo ale pandan y ap dòmi.

Du skyller dem bort, de bliver som en Søvn. Ved Morgen er de som Græsset, der gror;

6 Nan maten, yo vin tankou yon chan zèb nèf ki fènk leve. Vè aswè, chan an febli e fennen nèt ale.

ved Morgen gror det og blomstrer, ved Aften er det vissent og tørt.

7 Paske nou fin manje nèt akoz kòlè Ou. E akoz kòlè Ou, nou boulvèse nèt.

Thi ved din Vrede svinder vi hen, og ved din Harme forfærdes vi.

8 Ou te mete inikite nou yo devan Ou. Peche ki kache yo vin parèt nan limyè prezans Ou.

Vor Skyld har du stillet dig for Øje, vor skjulte Brøst for dit Åsyns Lys.

9 Paske tout jou nou yo pase nan gran kòlè Ou. Ane nou yo ap fini kon souf.

Thi alle vore Dage glider hen i din Vrede, vore År svinder hen som et Suk.

10 Pou jou lavi nou yo, yo gen swasann-dizan, oswa akoz gwo fòs, katre-ventan. Men ògèy a jou sa yo se sèlman kòve ak tristès. Paske byen vit li prale, e nou vole ale.

Vore Livsdage er halvfjerdsindstyve År, og kommer det højt, da firsindstyve. Deres Herlighed er Møje og Slid, thi hastigt går det, vi flyver af Sted.

11 Se kilès ki konprann fòs a kòlè Ou a? Avèk gwo kòlè Ou, selon krent ke Ou merite a?

Hvem fatter din Vredes Vælde, din Harme i Frygt for dig!

12 Pou sa, montre nou jan pou konte jou nou yo, pou nou kab ofri Ou yon kè ki plen sajès.

At tælle vore Dage lære du os, så vi kan få Visdom i Hjertet!

13 Lache, O SENYÈ! Konbyen tan sa va ye? Pran sa akè pou kòz sèvitè ou yo!

Vend tilbage, HERRE! Hvor længe! Hav Medynk med dine Tjenere;

14 O fè nou satisfè nan maten avèk lanmou dous Ou a, pou nou kab chante ak jwa e fè kè kontan pandan tout jou nou yo.

mæt os årle med din Miskundhed, så vi kan fryde og glæde os alle vore Dage.

15 Fè nou rejwi pou menm kantite jou ke Ou te aflije nou yo, tout ane ke nou te wè mal yo.

Glæd os det Dagetal, du ydmygede os, det Åremål, da vi led ondt!

16 Kite zèv Ou yo vin parèt a sèvitè Ou yo, akmajeste Ou a pitit yo.

Lad dit Værk åbenbares for dine Tjenere og din Herlighed over deres Børn!

17 Kite favè SENYÈ a, Bondye nou an, vini sou nou, epi konfime pou nou menm, zèv men nou yo. Wi, konfime zèv men nou yo.

HERREN vor Guds Livsalighed være over os! Og frem vore Hænders Værk for os, ja frem vore Hænders Værk!