Sòm 77

1 Pou direktè koral la: pou Jeduthun. Yon Sòm Asaph Vwa m leve vè Bondye! Mwen kriye pou sekou. Vwa m leve vè Bondye pou L tande mwen.

Til Sangmesteren. Til Jedutun. Af Asaf. En Salme.

2 Nan jou gwo twoub mwen an, mwen te chache SENYÈ a. Nan nwit, mwen te lonje men m san poze. Nanm mwen te refize rekonfòte.

Jeg raaber højt til Gud, højt til Gud, og han hører mig;

3 Lè mwen sonje Bondye, alò, lespri m twouble. Mwen fè soupi; lespri m febli nèt.

jeg søger Herren paa Nødens Dag, min Haand er om Natten utrættet udrakt, min Sjæl vil ikke lade sig trøste;

4 Ou te kenbe zye mwen yo louvri. Mwen tèlman twouble ke m pa kab pale.

jeg ihukommer Gud og stønner, jeg sukker, min Aand vansmægter. (Sela)

5 Mwen te reflechi sou jou lansyen yo, ane lontan yo.

Du holder mine Øjne vaagne, jeg er urolig og maalløs.

6 Chanson mwen, mwen va sonje pandan lannwit. Mwen reflechi tout tan nan kè mwen. Lespri m reflechi jis rive nan fon kè m:

Jeg tænker paa fordums Dage, ihukommer længst henrundne Aar;

7 “Èske Senyè a va rejte nou pou tout tan? Èske Li p ap janm kite favè Li vini sou nou ankò?

jeg gransker om Natten i Hjertet, grunder og ransager min Aand.

8 Èske lanmou dous Li a kite nou pou tout tan? Èske pwomès Li yo fini nèt?

Vil Herren bortstøde for evigt og aldrig mer vise Naade,

9 Èske Bondye te bliye gras Li, Oswa nan kòlè Li, èske Li te retire mizerikòd Li a?” Tan

er hans Miskundhed ude for stedse, hans Trofasthed omme for evigt og altid,

10 Epi mwen te di: “Se chagren mwen ki fè m panse men dwat a Wo Pwisan an vin chanje.”

har Gud da glemt at ynkes, lukket sit Hjerte i Vrede? (Sela)

11 Mwen va sonje zèv SENYÈ yo. Anverite, Mwen va sonje mèvèy Ou yo nan tan ansyen yo.

Jeg sagde: Det er min Smerte, at den Højestes højre er ikke som før.

12 Mwen va reflechi tout tan sou tout zèv Ou yo, pou m sonje nan kè m tout sa Ou te fè.

Jeg kommer HERRENS Gerninger i Hu, ja kommer dine fordums Undere i Hu.

13 Chemen Ou a, O Bondye, se apa. Ki dye ki gran tankou Bondye pa nou an?

Jeg tænker paa al din Gerning og grunder over dine Værker.

14 Ou se Bondye ki fè zèv mèvèy. Ou te fè pwisans Ou rekonèt pami pèp yo.

Gud, din Vej var i Hellighed, hvo er en Gud saa stor som Gud!

15 Avèk pwòp pouvwa Ou, Ou te rachte pèp Ou a, fis a Jacob yo avèk Joseph. Tan

Du er en Gud, som gør Undere, du gjorde din Vælde kendt blandt Folkene,

16 Dlo yo te wè Ou, O Bondye. Dlo yo te wè Ou. Yo te nan gran doulè. Anplis, fon yo te boulvèse.

udøste dit Folk med din Arm, Jakobs og Josefs Sønner. (Sela)

17 Nwaj yo te vide gwo dlo. Syèl yo te bay gwo kout loray. Flèch Ou yo te lime pa isit e pa lòtbò.

Vandene saa dig, Gud, Vandene saa dig og vred sig i Angst, ja Dybet tog til at skælve;

18 Bwi tonnè a eklate nan toubiyon an. Loray yo te klere tout tè a. Mond lan te tranble. Li te souke.

Skyerne udøste Vand, Skyhimlens Stemme gjalded, dine Pile for hid og did;

19 Chemen Ou an te nan lanmè a, e vwa Ou nan dlo pwisan yo. Kote Ou mache p ap kab dekouvri menm.

din bragende Torden rulled, Lynene oplyste Jorderig, Jorden bæved og skjalv;

20 Ou te dirije pèp Ou a tankou yon bann, pa men Moïse avèk Aaron.

din Vej gik midt gennem Havet, din Sti gennem store Vande, dine Fodspor kendtes ikke. Du førte dit Folk som en Hjord ved Moses's og Arons Haand.