Sòm 74
1 Yon Sòm Asaph O Bondye, poukisa Ou te rejte nou pou tout tan? Poukisa kòlè Ou fè lafimen kont mouton patiraj Ou an?
En Maskil af Asaf. Hvorfor har du, Gud, stødt os bort for evigt, hvi ryger din Vrede mod Hjorden, du røgter?
2 Sonje asanble Ou a, ke Ou te achte depi tan ansyen yo, sa yo ke Ou te rachte pou fè tribi eritaj pa Ou: Mòn Sion (sila) a, kote Ou te abite.
Kom din Menighed i Hu, som du fordum vandt dig, — du udløste den til din Ejendoms Stamme — Zions Bjerg, hvor du har din Bolig.
3 Vire pa Ou yo pou rive kote mazi ki kraze nèt yo, kote lènmi a fin fè tout mechanste li anndan sanktiyè a.
Løft dine Fjed til de evige Tomter: Fjenden lagde alt i Helligdommen øde.
4 Advèsè Ou yo te vin anraje nan mitan kote asanble Ou a. Yo fin monte pwòp drapo yo kon avètisman an.
Dine Fjender brøled i dit Samlingshus, satte deres Tegn som Tegn deri.
5 Yo aji kòn yon moun k ap leve rach li nan mitan yon forè bwa.
Det saa ud, som naar man løfter Økser i Skovens Tykning.
6 Epi koulye a, tout travay skilpti li yo, yo kraze ak rach avèk mato.
Og alt det udskaarne Træværk der! De hugged det sønder med Økse og Hammer.
7 Yo fin brile sanktiyè Ou a jis rive atè. Yo te souye abitasyon ki fèt nan non Ou an.
Paa din Helligdom satte de Ild, de skændede og nedrev dit Navns Bolig.
8 Yo te pale nan kè yo: “Annou kraze yo nèt.” Yo te brile tout kote asanble Bondye nan tout peyi a.
De tænkte: »Til Hobe udrydder vi dem!« De brændte alle Guds Samlingshuse i Landet.
9 Nou paz ankò wè mèvèy yo. Nanpwen pwofèt ankò. Ni pa genyen pami nou ki konnen konbyen de tan sa va dire.
Vore Tegn, dem ser vi ikke, Profeter findes ej mer; hvor længe, ved ingen af os.
10 Konbyen de tan, O Bondye, advèsè a va moke nou ak mo brile? Èske se pou tout tan lènmi an va giyonnen non Ou konsa?
Hvor længe, o Gud, skal vor Modstander smæde, Fjenden blive ved at haane dit Navn?
11 Poukisa Ou retire men Ou? Sitou men dwat Ou? Fè l parèt sòti anndan lestonmak Ou pou detwi yo!
Hvorfor holder du din Haand tilbage og skjuler din højre i Kappens Fold?
12 Men Bondye se Wa mwen depi nan tan ansyen yo. Li te fè zèv delivrans nan mitan latè.
Vor Konge fra fordums Tid er dog Gud, som udførte Frelsens Værk i Landet.
13 Ou te divize lanmè a ak fòs kouraj Ou. Ou te kraze tèt gwo bèt lanmè yo.
Du kløvede Havet med Vælde, knuste paa Vandet Dragernes Hoved;
14 Ou te kraze tèt Levyatan an. Ou te bay li kon manje pou bèt sovaj.
du søndrede Hovederne paa Livjatan og gav dem som Æde til Ørkenens Dyr;
15 Ou te fè pete sous ki koule dlo fre. Ou te seche gwo rivyè pwisan yo.
Kilde og Bæk lod du vælde frem, du udtørred stedseflydende Strømme;
16 Jou yo se pou Ou, anplis, nwit yo se pou Ou. Ou te prepare limyè a avèk solèy la.
din er Dagen, og din er Natten, du grundlagde Lys og Sol,
17 Ou te etabli tout lizyè latè yo. Ou te fè sezon ete ak sezon livè.
du fastsatte alle Grænser paa Jord, du frembragte Sommer og Vinter.
18 Sonje bagay sa a, O SENYÈ, ke lènmi yo te meprize Ou, e yon pèp ki plen ak foli te refize non Ou.
Kom i Hu, o HERRE, at Fjenden har haanet, et Folk af Daarer har spottet dit Navn!
19 Pa livre nanm a toutrèl Ou a bèt sovaj yo. Pa bliye lavi aflije Ou yo pou tout tan.
Giv ikke Vilddyret din Turteldues Sjæl, glem ikke for evigt dine armes Liv;
20 Konsidere akò Ou, paske kote fènwa yo nan tout latè a, plen ak abitasyon vyolans yo.
se hen til Pagten, thi fyldte er Landets mørke Steder med Voldsfærds Boliger.
21 Pa kite oprime yo retounen nan gwo wont. Kite aflije yo ak malere yo louwe Non Ou.
Lad ej den fortrykte gaa bort med Skam, lad de arme og fattige prise dit Navn!
22 Leve, O Bondye! Plede koz Ou! Sonje jan lòm plen foli meprize Ou tout lajounen.
Gud, gør dig rede, før din Sag, kom i Hu, hvor du stadig smædes af Daarer,
23 Pa bliye vwa advèsè Ou yo. Gwo zen a (sila) ki leve kont Ou yo monte tout tan, san rete.
lad ej dine Avindsmænds Røst uænset! Ustandseligt lyder dine Fjenders Larm!
