Sòm 69
1 Pou direktè koral la. Sou melodi “Lis Yo”. Yon Sòm David. Sove mwen, O Bondye, paske dlo yo fin monte jis nan kou m!
En Psalm Davids, om roserna, till att föresjunga. Gud, hjelp mig, ty vatten går allt intill mina själ.
2 Mwen desann fon nan labou. Nanpwen plas pou pye m kenbe. Mwen fin rive nan dlo fon yo, e yon gwo inondasyon ap debòde sou mwen.
Jag sjunker ned i djup dy, der ingen botten uti är; jag är kommen i djup vatten, och floden vill fördränka mig.
3 Mwen fatige nèt ak kriye mwen an. Gòj mwen sèk nèt. Zye m varye pandan mwen ap tann Bondye mwen an.
Jag hafver ropat mig tröttan, min hals är hes, synen förgås mig; att jag så länge måste bida efter min Gud.
4 (Sila) ki rayi mwen san koz yo plis pase cheve sou tèt mwen. (Sila) ki ta detwi mwen yo pwisan e san rezon, yo fè lènmi avè m. Sa ke m pa t janm vòlè, mwen oblije remèt li.
De som mig utan skuld hata, äro flere än jag håren på hufvudet hafver; de som mig med oskäl förfölja och förderfva, äro mägtige; jag måste betala det jag intet röfvat hade.
5 O Bondye, Ou konnen foli mwen. Koupabilite mwen pa kache devan Ou.
Gud, du vetst min galenskap, och mina skulder äro dig intet förskylda.
6 Pa kite (sila) k ap tann Ou yo vin wont akoz mwen, O Senyè BONDYE dèzame yo. Pa kite yo vin dezonere akoz mwen menm, O Bondye Israël la.
Låt dem icke på mig till skam komma, som dig förbida, Herre, Herre Zebaoth; låt dem icke till blygd komma, som dig söka, Israels Gud.
7 Paske pou koz Ou, mwen te pote repwòch. Dezonè fin kouvri figi mwen.
Ty för dina skuld lider jag försmädelse; mitt ansigte är fullt med blygd.
8 Mwen vin izole de frè m yo, tankou yon etranje de fis a manman m yo.
Jag är minom brödrom främmande vorden, och okänd mins moders barnom.
9 Epi akoz zèl mwen gen pou lakay Ou, yo manje m nèt. Repwòch a (sila) ki te repwoche Ou yo te vin tonbe sou mwen.
Ty dins hus nitälskan uppfräter mig, och deras försmädelser, som dig häda, falla uppå mig.
10 Lè mwen te kriye nan nanm mwen, e te fè jèn, sa te vin yon repwòch pou mwen.
Och jag gret, och fastade bitterliga; och man begabbade mig dertill.
11 Lè m te fè twal sak sèvi kon rad mwen, mwen te vin yon vye pawòl, yon rizib pou yo menm.
Jag drog en säck uppå; men de gjorde der lek af.
12 (Sila) ki chita nan pòtay yo pale afè mwen, e moun sòt yo fè chan sou mwen.
De som i porten sitta, tassla om mig, och i dryckenskap qväder man om mig.
13 Men pou mwen, priyè mwen se a Ou menm, O SENYÈ, nan yon lè ki bon, nan grandè lanmou dous Ou a. Reponn mwen avèk sali verite Ou a.
Men jag beder, Herre, till dig, i behagelig tid; Gud, efter dina stora godhet, hör mig med dine trofasta hjelp.
14 Delivre mwen sòti nan labou a. Pa kite mwen fonse nèt ladann. Kite m delivre de sa yo ki rayi mwen yo, ak nan fon dlo yo.
Upptag mig utu träcken, att jag icke nedersjunker; att jag må frälst varda ifrå mina hatare, och utu de djupa vatten;
15 Pa kite inondasyon dlo yo vin anvayi mwen, ni fon an vale m, ni fòs la fèmen bouch li sou mwen.
Att vattufloden icke fördränker mig, och djupet icke uppsluker mig, och gapet på gropene icke igentäppes öfver mig.
16 Reponn mwen, O SENYÈ, paske lanmou dous Ou a bon; Selon grandè a mizerikòd Ou, vire kote mwen.
Hör mig, Herre, ty din godhet är tröstelig. Vänd dig till mig efter dina stora barmhertighet;
17 Pa kache figi Ou de sèvitè Ou a, paske mwen nan gwo pwoblèm. Reponn mwen vit.
Och bortgöm icke ditt ansigte för dinom tjenare; ty mig är ångest. Hör mig snarliga.
18 Rale nanm mwen pre. Rachte l! Rachte mwen akoz lènmi mwen yo!
Nalka dig till mina själ, och förlossa henne; förlossa mig för mina fiendars skull.
19 Ou konnen repwòch mwen, wont mwen, avèk dezonè mwen an. Tout advèsè mwen yo devan Ou.
Du vetst min försmädelse, skam och blygd; alle mine fiender äro för dig.
20 Repwòch fin kraze kè m. Mwen vin ba nèt. Mwen te chache pitye, men pa t genyen; kondoleyans, men nanpwen.
Försmädelse bråkar mig hjertat sönder, och kränker mig; jag vänter, att någor ville varkunna sig, men der är ingen; och efter hugsvalare, men jag finner ingen.
21 Anplis, yo te ban mwen fyèl kon manje ak vinèg pou swaf mwen.
Och de gåfvo mig galla äta, och ättiko dricka uti minom stora törst.
22 Ke tab devan yo devni yon pèlen. Lè yo nan tan lapè, kite li tounen yon pyèj.
Deras bord varde för dem en snara, till vedergällning, och till ena fällo.
23 Ke zye yo vin twouble pou yo pa kab wè. Ke do yo koube nèt.
Deras ögon varde mörk, så att de intet se; och deras länder låt städse ostadiga vara.
24 Vide kòlè Ou sou yo. Ke fachèz kòlè Ou ki brile ka vini sou yo.
Utgjut dina ogunst uppå dem, och din grymma vrede gripe dem.
25 Pou kan yo kapab dezole. Pou pa gen moun ki rete ankò nan tant yo.
Deras boning varde öde, och ingen vare som uti deras hyddom bor.
26 Paske yo te pèsekite (sila) ke Ou menm te blese a. Yo pale sou doulè a (sila) ke Ou menm te blese yo.
Ty de förfölja den du slagit hafver, och berömma att du slår dina illa.
27 Ogmante inikite sou inikite yo. Ni pa kite yo antre nan ladwati Ou.
Låt dem falla uti den ena synden efter den andra, att de icke komma till dina rättfärdighet.
28 Ke yo kapab efase soti nan liv lavi a. Pou yo pa vin anrejistre nan achiv ak moun ladwati yo.
Utskrapa dem utu de lefvandes bok; att de med de rättfärdiga icke uppskrefne varda.
29 Men mwen aflije e mwen nan doulè. Ke delivrans Ou, O Bondye kapab plase mwen an sekirite an wo.
Men jag är elände, och hafver ondt; Gud, din hjelp beskydde mig.
30 Mwen va louwe non Bondye avèk chan yo, epi leve Li wo avèk remèsiman.
Jag vill lofva Guds Namn med en viso, och vill högeliga ära honom med tacksägelse.
31 Se sa k ap fè kè SENYÈ kontan plis pase yon bèf, ni pase yon jenn towo avèk kòn ak zago.
Det skall bättre täckas Herranom, än en stut, den horn och klöfvar hafver.
32 Enb yo te wè sa e yo kontan. Nou menm ki chache Bondye, kite kè nou reprann fòs.
De elände se det, och glädja sig; och de som Gud söka, dem skall hjertat lefva.
33 Paske SENYÈ a tande malere yo, e Li pa meprize moun pa L ki prizonye yo.
Ty Herren hörer de fattiga, och föraktar icke sina fångna.
34 Kite syèl la avèk tè a louwe Li, lanmè yo avèk tout sa ki fè mouvman ladann yo.
Honom lofve himmelen, jorden och hafvet, och allt det deruti röres.
35 Paske Bondye va delivre Sion e bati vil Juda yo, pou yo kab rete la e posede li.
Ty Gud skall hjelpa Zion, och bygga Juda städer; att man der bo skall, och besitta dem.
36 Desandan a sèvitè Li yo va eritye li. (Sila) ki renmen non Li yo va rete ladann.
Och hans tjenares säd skall ärfva dem; och de som hans Namn älska, skola blifva derinne.
