< Sòm 61 >
1 Pou direktè koral la; sou yon enstriman a kòd; Yon Sòm David Koute kri mwen, O Bondye. Prete atansyon a lapriyè mwen.
(Til sangmesteren. Til strengespil. Af David.) Hør, o Gud, på mit råb og lyt til min bøn!
2 Soti nan dènye pwent latè, mwen rele Ou lè kè m fèb; Mennen mwen sou wòch ki pi wo pase m nan.
Fra Jordens Ende råber jeg til dig. Når mit Hjerte vansmægter, løft mig da op på en Klippe,
3 Paske Ou te yon refij pou mwen, yon fò ki wo, yon gran fòs kont lènmi yo.
led mig, thi du er min Tilflugt, et mægtigt Tårn til Værn imod Fjenden.
4 Kite mwen rete nan tant Ou an jis pou tout tan. Kite mwen pran refij anba zèl Ou. Tan
Lad mig evigt bo som Gæst i dit Telt, finde Tilflugt i dine Vingers Skjul! (Sela)
5 Paske Ou te koute ve mwen yo, O Bondye. Ou te ban mwen eritaj a (sila) ki gen krent non Ou yo.
Ja du, o Gud, har hørt mine Løfter, opfyldt deres Ønsker, der frygter dit Navn.
6 Ou va fè lavi a wa a byen long. Ane li yo va tankou anpil jenerasyon.
Til Kongens Dage lægger du Dage, hans År skal være fra Slægt til Slægt.
7 Li va abite devan SENYÈ a jis pou tout tan. Senyè, bay li lanmou dous avèk verite pou li kapab andire.
Han skal trone evigt for Guds Åsyn; send Nåde og Sandhed til at bevare ham!
8 Konsa, mwen va chante lwanj Ou jis pou tout tan. Konsa, m kapab peye ve mwen yo jou apre jou.
Da vil jeg evigt love dit Navn og således Dag efter Dag indfri mine Løfter.