< Sòm 46 >
1 Yon Sòm a fis a Koré yo, selon Alamot; Yon chanson Bondye se pwotèj nou ak fòs nou, yon sekou ki toujou la nan tan twoub la.
In finem, filiis Core pro arcanis, Psalmus. Deus noster refugium, et virtus: adiutor in tribulationibus, quæ invenerunt nos nimis.
2 Pou sa, nou p ap pè anyen, malgre latè ta chanje e malgre mòn yo ta chape antre nan fon lanmè.
Propterea non timebimus dum turbabitur terra: et transferentur montes in cor maris.
3 Malgre dlo li yo ta fè laraj e kimen, malgre mòn yo souke nan anfle ak ògèy yo. Tan
Sonuerunt, et turbatæ sunt aquæ eorum: conturbati sunt montes in fortitudine eius.
4 Genyen yon rivyè ak flèv li yo ki fè kè vil Bondye a kontan; lye sen a kote Pi Wo a demere a.
Fluminis impetus lætificat civitatem Dei: sanctificavit tabernaculum suum Altissimus.
5 Bondye nan mitan li. Li p ap deplase menm. Bondye va ede li vin parèt nan maten.
Deus, in medio eius, non commovebitur: adiuvabit eam Deus mane diluculo.
6 Nasyon yo te fè gwo boulvèsman. Wayòm yo te souke. Li te leve vwa l e latè te fonn.
Conturbatæ sunt gentes, et inclinata sunt regna: dedit vocem suam, mota est terra.
7 SENYÈ dèzame yo avèk nou. Bondye Jacob la se sitadèl nou.
Dominus virtutum nobiscum: susceptor noster Deus Iacob.
8 Vini, gade byen zèv a SENYÈ yo ki gwo dega Li fè nan tout latè.
Venite, et videte opera Domini, quæ posuit prodigia super terram:
9 Li fè lagè yo sispann jis rive nan ekstremite latè. Li kase banza a, e koupe lans lan an de bout. Li brile cha yo avèk dife.
auferens bella usque ad finem terræ. Arcum conteret, et confringet arma: et scuta comburet igni:
10 “Kanpe la e konnen ke se Mwen menm ki Bondye. Mwen va leve wo pami nasyon yo. Mwen va leve wo sou tè a.”
Vacate, et videte quoniam ego sum Deus: exaltabor in gentibus, et exaltabor in terra.
11 SENYÈ dèzame yo avèk nou. Bondye Jacob la se sitadèl nou. Tan
Dominus virtutum nobiscum: susceptor noster Deus Iacob.