< Sòm 34 >
1 Yon Sòm David lè l te parèt tankou moun fou devan Abimélec ki te pouse l ale, epi konsa, li te pati. Mwen va beni SENYÈ a nan tout tan. Lwanj Li va toujou nan bouch mwen.
Af David; der han anstillede sig afsindig for Abimeleks Ansigt, og denne uddrev ham, og han gik bort.
2 Nanm mwen va fè glwa li nan SENYÈ a. Enb yo va tande l, e yo va rejwi.
Jeg vil love Herren til hver Tid; hans Pris skal altid være i min Mund.
3 O leve SENYÈ a byen wo avè m. Annou leve non L wo ansanm.
Min Sjæl skal rose sig i Herren; de sagtmodige skulle høre det og glæde sig.
4 Mwen te chache SENYÈ a e Li te reponn mwen, epi te delivre mwen de tout perèz mwen yo.
Lover Herren storlig med mig og lader os tilsammen ophøje hans Navn.
5 Yo te gade vè Li, e te vin ranpli ak limyè. Figi yo p ap janm wont.
Jeg søgte Herren, og han bønhørte mig og friede mig af al min Frygt.
6 Malere (sila) a te rele, e SENYÈ a te tande li, epi te sove li sòti nan tout twoub li yo.
De saa til ham og oplivedes, og deres Ansigt skal ingenlunde blive beskæmmet.
7 Zanj SENYÈ a fè kan antoure (sila) ki krent Li yo, epi li sove yo nan gwo twoub.
Denne elendige raabte, og Herren hørte og frelste ham af alle hans Angester.
8 O goute e wè ke Bondye bon. A la beni nonm ki kache nan Li a beni!
Herrens Engel lejrer sig trindt omkring dem, som frygte ham, og frier dem.
9 Krent SENYÈ a, O nou menm ki sen Li yo. Pou (sila) ki krent Li yo, anyen pa manke.
Smager og ser, at Herren er god; salig den Mand, som forlader sig paa ham.
10 Jenn ti lyon yo konn manke manje e soufri grangou, men (sila) ki chache SENYÈ yo, p ap manke okenn bon bagay.
Frygter Herren, I hans hellige! thi de, som frygte ham, have ingen Mangel.
11 Vini, pitit, koute mwen. Mwen va enstwi ou nan lakrent SENYÈ a.
De unge Løver lide Nød og hungre; men de, som søge Herren, skulle ikke have Mangel paa noget godt.
12 Se ki moun ki dezire lavi, e renmen jou li yo pou li kapab wè sa ki bon?
Kommer, I Børn! hører mig; jeg vil lære eder Herrens Frygt.
13 Kenbe lang ou apa de sa ki mal, e lèv ou pou pa bay manti.
Hvo er den Mand, som har Lyst til Livet, som ønsker sig Dage for at se godt?
14 Kite sa ki mal la epi fè sa ki bon. Chache lapè e fè efò pou twouve li.
Bevar din Tunge fra ondt og dine Læber fra at tale Svig.
15 Zye a SENYÈ a sou (sila) ki dwat yo. Zòrèy Li koute kri yo.
Vig fra ondt, og gør godt; søg Fred, og tragt efter den!
16 Figi SENYÈ a kont malfektè yo, pou efase memwa yo sou tè a.
Herrens Øjne ere vendte til de retfærdige og hans Øren til deres Raab.
17 Moun dwat kriye. SENYÈ a tande e vin delivre yo tout nan tout twoub yo.
Herrens Ansigt er imod dem, som gøre ondt, for at udrydde deres Ihukommelse af Jorden.
18 SENYÈ a pre (sila) ak kè kase yo, epi sove (sila) ki kraze nan lespri yo.
Hine raabte, og Herren hørte, og han friede dem af alle deres Angester.
19 Anpil, se afliksyon a moun dwat la, men SENYÈ a delivre li sòti nan yo tout.
Herren er nær hos dem, som have et sønderbrudt Hjerte, og han vil frelse dem, som have en sønderknust Aand.
20 Li konsève tout zo li yo. Pa menm youn nan yo va kase.
Mange Genvordigheder vederfares den letfærdige; men Herren skal udfri ham af dem alle sammen,
21 Se mechanste ki va touye mechan an. (Sila) ki rayi moun ladwati yo va kondane.
Han bevarer alle hans Ben; ikke et af dem skal blive sønderbrudt.
22 SENYÈ a rachte nanm a sèvitè Li yo. P ap gen nan (sila) ki kache nan Li yo k ap kondane.
Ulykken skal dræbe den ugudelige, og de, som hade den retfærdige, skulle dømmes skyldige. Herren forløser sine Tjeneres Sjæl; og alle de, som forlade sig paa ham, skulle ikke dømmes skyldige.