Sòm 18
1 Pou direktè koral la. Yon sòm David, sèvitè SENYÈ a, ki te pale a SENYÈ a, pawòl a chan ke li te adrese bay SENYÈ a apre Li te delivre li soti nan men a tout lènmi li yo, e soti nan men a Saül. Konsa li te di: Mwen renmen Ou, O SENYÈ, fòs mwen.
Til songmeisteren; av Herrens tenar David, som førde fram for Herren ordi i denne songen den dag då Herren hadde frelst honom frå alle hans fiendar og frå Saul. Og han sagde: Herre, eg hev deg hjarteleg kjær, min styrke!
2 SENYÈ a se wòch mwen, sitadèl mwen e Delivrans mwen; Bondye mwen, wòch mwen, nan (sila) mwen jwenn pwoteksyon an.
Herren er min berggrunn og mi festning og min frelsar; min Gud er mitt berg som eg flyr til, min skjold og mitt frelsehorn, mi borg.
3 Mwen rele SENYÈ a, ki dign pou bay lwanj; epi mwen sove de lènmi mwen yo.
Eg kallar på Herren som er høglova, og vert frelst frå mine fiendar.
4 Kòd lanmò yo te antoure mwen. Flèv mal ki sòti nan peyi a mò yo te teworize m.
Daudsens reip var spente um meg, og bekkjer av vondskap skræmde meg.
Helheims reip var snørde um meg, daudsens snaror fanga meg. (Sheol h7585)
6 Nan gwo twoub mwen, mwen te rele SENYÈ a, e te kriye a Bondye pou sekou. Depi nan tanp li an, li te tande vwa m. Kri mwen pou sekou devan L te rive nan zòrèy Li.
I mi trengsla kalla eg på Herren, og eg ropa til min Gud; han høyrde frå sitt tempel mi røyst, og mitt rop kom for hans andlit, til hans øyro.
7 Konsa, latè a te tranble. Fondasyon a mòn yo te tranble. Yo te ebranle nèt, akoz kòlè Li.
Og jordi skok og riste seg, og grunnvollarne i fjelli skalv, og dei skok seg, for han var vreid.
8 Lafimen te sòti nan nen L. Dife a devoran te soti nan bouch Li. Chalè li te limen chabon.
Røyk steig upp or hans nase, og eld frå hans munn åt um seg; gloande kol loga frå honom.
9 Anplis, Li te bese syèl la e te desann avèk fènwa byen pwès anba pye Li.
Og han lægde himmelen og steig ned, og det var kolmyrker under hans føter.
10 Li te monte sou yon cheriben, e te vole; Li te vole sou zèl a van yo.
Og han for fram på kerub, og flaug og sveiv på vengjerne åt vinden.
11 Li te sèvi fènwa a tankou kote pou L kache, yon tant ki pou kouvri L. Fènwa nan dlo yo, nwaj pwès nan syèl yo.
Og han gjorde myrker til sitt åklæde rundt ikring seg, til sitt tjeld myrke vatn, tjukke skyer.
12 Soti nan gran klate devan L, gwo nwaj pwès Li yo, Lagrèl avèk chabon dife te pase.
Frå glansen for hans andlit for hans skyer fram, hagl og gloande kol.
13 Anplis, SENYÈ a te eklate nan syèl yo. Pi Pwisan an te fè vwa l sone: wòch lagrèl yo avèk chabon dife.
Og Herren tora i himmelen, den Høgste let si røyst ljoda: hagl og gloande kol.
14 Li te voye flèch li yo deyò e te gaye yo. Avèk anpil gwo klate, Li te fè yo sove ale.
Og han sende ut sine piler og spreidde deim ikring, og eldingar i mengd og fortulla deim.
15 Konsa, gwo kanal dlo yo te parèt; Fondasyon mond yo te vin toutouni; ak repwòch Ou, O SENYÈ, lè gwo souf sòti nan nen Ou.
Då kom djupålarne i vatnom til synes, og grunnvollarne i jordi vart berrsynte ved ditt trugsmål, Herre, ved andepusten frå din nase.
16 Li te voye soti an wo. Li te pran m. Li te rale mwen sòti nan pil dlo yo.
Han rette ut handi frå det høge, han greip meg; han drog meg upp or store vatn.
17 Li te delivre mwen nan men advèsè mwen byen fò; de (sila) yo ki te rayi mwen yo, paske yo te twò fò pou mwen.
Han frelste meg frå min megtige fiende og frå mine hatarar, for dei var meg for sterke.
18 Yo te konfwonte mwen nan jou malè mwen, men SENYÈ a te pwotèj mwen.
Dei for imot meg på min motgangs dag; men Herren vart min studnad.
19 Li te mennen mwen fè m parèt nan yon bèl plas byen laj. Li te fè m sekou, akoz Li te pran plezi nan mwen.
Han førde meg ut i vidt rom; han frelste meg, for han hadde hugnad i meg.
20 SENYÈ a te byen rekonpanse mwen selon ladwati mwen. Selon men m ki pwòp, Li fè m rekonpans.
Herren gjorde med meg etter mi rettferd, han lønte meg etter reinleiken i mine hender.
21 Paske mwen te kenbe chemen SENYÈ a, epi mwen pa t janm kite Bondye mwen an.
For eg tok vare på Herrens vegar og fall ikkje i vondskap frå min Gud.
22 Paske tout òdonans Li yo te devan m. Mwen pa t janm mete règleman Li yo akote.
For alle hans lover hadde eg for auga, hans bodord støytte eg ikkje frå meg.
23 Anplis, mwen te toujou san fot devan L, e mwen te rete lib de inikite m.
Og eg var ulastande for honom og tok meg i vare for mi synd.
24 Pou sa, SENYÈ a te fè m rekonpans selon ladwati mwen, selon men pwòp ke Li te wè yo.
Og Herren lønte meg etter mi rettferd, etter reinleiken i mine hender for hans augo.
25 Avèk (sila) ki gen bon kè, Ou montre kè ki bon. Avèk (sila) ki san fot, Ou vin parèt san fot.
Mot den godlyndte syner du deg godlyndt, mot ulastande mann syner du deg ulastande,
26 Avèk (sila) ki san tach, Ou montre li san tach Ou. Epi avèk (sila) ki kwochi a, Ou parèt koken.
mot den reine syner du deg rein, mot den rangsnudde gjer du deg rang.
27 Paske Ou sove yon pèp aflije, men (sila) ak zye ki leve wo yo, Ou bese yo.
For du frelser arme folk og tvingar høge augo ned.
28 Paske SENYÈ a va lime lanp mwen. Se Bondye mwen an ki klere tenèb mwen.
For du let mi lampa lysa klårt, Herren, min Gud, gjer mitt myrker bjart.
29 Paske avèk Ou, mwen kapab kouri sou yon ekip lame. Avèk Bondye mwen, mwen kab vòltije sou yon mi.
For ved deg renner eg mot herflokkar, og ved min Gud spring eg yver murar.
30 Pou Bondye, chemen Li san fot. Pawòl SENYÈ a pase a leprèv. Li se yon boukliye pou tout moun k ap pran sekou nan Li.
Gud, ulastande er hans veg; Herrens ord er skirt, han er ein skjold for alle deim som flyr til honom.
31 Paske se kilès ke Bondye ye, sof ke SENYÈ a? Epi se kilès ki wòch la, sof ke Bondye nou an.
For kven er Gud forutan Herren, og kven er eit berg utan vår Gud?
32 Bondye ki mare senti m ak fòs, epi fè chemen mwen san fot la?
Den Gud som gyrder meg med kraft og gjer min veg ulastande,
33 Li fè pye m yo vin tankou sèf, epi fè m vin plase kote ki wo yo.
som gjev meg føter liksom hindarne og set meg upp på mine høgder,
34 Li antrene men m pou batay la, jiskaske men m ka koube banza ki fèt an bwonz.
som lærer upp mine hender til strid, so mine armar spenner koparbogen.
35 Anplis, Ou te ban mwen boukliye sali Ou e men dwat Ou te ban soutyen. Se bonte Ou ki fè m gran.
Og du gav meg di frelsa til skjold, di høgre hand studde meg, og di småminking gjorde meg stor.
36 Ou fè longè pa m yo lonje pi laj anba m, epi pye m pa t janm chape.
Du gjorde vidt rom åt mine stig under meg, og mine oklo vagga ikkje.
37 Mwen te kouri dèyè lènmi m yo, e mwen te pran yo. Mwen pa t fè bak jiskaske yo tout te fin manje nèt.
Eg forfylgde mine fiendar og nådde deim og vende ikkje um fyrr eg hev gjort av med deim.
38 Mwen va frape yo jiskaske yo pa kab leve. Yo va tonbe anba pye mwen.
Eg slo deim i knas, so dei vann ikkje reisa seg; dei fell under føter.
39 Ou te mare senti m avèk fòs pou batay la. Ou te soumèt anba m (sila) ki te leve kont mwen yo.
Og du gyrde meg med kraft til striden; du bøygde under meg deim som stod upp imot meg.
40 Ou te, anplis, fè lènmi m yo vire do yo ban mwen; konsa mwen te detwi (sila) ki te rayi mwen yo.
Du let mine fiendar snu ryggen til meg, og mine hatarar, deim rudde eg ut.
41 Yo te kriye sekou, men pa t gen moun pou sove yo; menm a SENYÈ a, men Li pa t reponn yo.
Dei ropa - men der var ingen frelsar - til Herren, men han svarar deim ikkje.
42 Mwen te bat yo kraze fen tankou pousyè devan van; mwen te vide jete yo tankou labou nan lari.
Og eg smuldrar deim som dust for vinden; som søyla på gator slo eg deim ut.
43 Ou te delivre mwen devan yon pèp plen ak konfli; Ou te plase mwen kon chèf an tèt a nasyon yo; Yon pèp ke m pa menm konnen, se sèvitè mwen yo ye.
Du frelste meg frå folke-ufred; du sette meg til hovud for heidningar; folk som eg ikkje kjende, tente meg.
44 Depi yo tande, yo obeyi mwen. Etranje yo soumèt devan m.
Ved gjetordet um meg lydde dei meg; framande folk smeikte for meg.
45 Etranje yo vin disparèt devan m, epi vin sòti tranblan nan fò yo.
Framande folk visna av og gjekk skjelvande ut or sine borger.
46 SENYÈ a viv! Beni se wòch mwen an. Leve byen wo, se Bondye a sali mwen an.
Herren liver, og lova er han, mitt berg, og upphøgd er den Gud som meg frelser,
47 Bondye ki egzekite vanjans pou mwen an, e ki fè pèp yo soumèt anba m nan.
den Gud som gjev meg hemn og legg folkeslag under meg,
48 Se Li menm ki delivre m de lènmi mwen yo. Anverite, Ou leve m pi wo de (sila) ki fè rebèl kont mwen yo. Ou delivre mwen kont men lòm vyolans lan.
som frelser meg frå mine fiendar; ja - du lyfter meg høgt yver deim som stend imot meg, frå valdsmannen bergar du meg.
49 Pou sa, mwen va bay remèsiman a Ou menm pami nasyon yo, O SENYÈ, epi mwen va chante lwanj a non Ou.
Difor vil eg prisa deg millom heidningarne, Herre, og lovsyngja ditt namn.
50 Li bay gran delivrans a wa Li a, epi montre lanmou dous Li a onksyone Li a, a David avèk desandan li yo jis pou tout tan.
Han gjer frelsa stor for sin konge, og gjer miskunn mot den som er salva av honom, mot David og hans ætt til æveleg tid.
