< Sòm 147 >

1 Louwe SENYÈ a! Paske li bon pou chante lwanj a Bondye nou an. Paske se agreyab epi lwanj Li se dous.
Chwalcie PANA, bo dobrze [jest] śpiewać naszemu Bogu; jest [to] bowiem miłe i piękna jest chwała.
2 SENYÈ a ap ranfòse Jérusalem. Li ranmase egzile Israël yo.
PAN buduje Jeruzalem [i] gromadzi rozproszonych Izraela.
3 Li geri (sila) ak kè kase yo e mete pansman sou blesi yo.
On uzdrawia skruszonych w sercu i opatruje ich rany.
4 Li konte fòs kantite zetwal yo. Li bay non a yo tout.
On liczy gwiazdy, nazywa każdą z nich po imieniu.
5 Gran se SENYÈ nou an e Li ranpli ak fòs. Bon konprann Li an san limit nèt.
Wielki [jest] nasz Pan i zasobny w moc; jego mądrość jest niezmierzona.
6 SENYÈ a bay soutyen a aflije yo. Li fè mechan yo bese desann jis rive atè.
PAN podnosi pokornych, [a] niegodziwych poniża aż do ziemi.
7 Chante a SENYÈ a ak remèsiman. Chante lwanj a Bondye nou an sou gita,
Śpiewajcie PANU z dziękczynieniem; śpiewajcie naszemu Bogu przy dźwiękach harfy;
8 ki kouvri syèl la ak nwaj yo, ki founi lapli pou tè a, ki fè zèb yo grandi sou mòn yo.
Który okrywa niebiosa obłokami [i] przygotowuje deszcz dla ziemi; który sprawia, że trawa rośnie na górach;
9 Li bay bèt la manje li, ak jenn kòbo k ap kriye yo.
Który daje pokarm bydłu i młodym krukom wołającym [do niego].
10 Li pa pran plezi nan fòs cheval la. Li pa pran plezi nan janm a moun.
Nie lubuje się w mocy konia ani nie ma upodobania w goleniach mężczyzny.
11 SENYÈ a bay favè a (sila) ki krent Li yo, (sila) ki tann lanmou dous Li yo.
PAN ma upodobanie w tych, którzy się go boją, którzy ufają jego miłosierdziu.
12 Louwe SENYÈ a, O Jérusalem! Louwe Bondye ou a, O Sion!
Chwal PANA, Jeruzalem; chwal swego Boga, Syjonie.
13 Paske Li te fòtifye ba fè nan pòtay ou yo; Li te beni fis ou yo anndan w.
On bowiem umacnia zasuwy twoich bram i błogosławi synów twoich pośród ciebie.
14 Li fè lapè anndan lizyè ou yo. Li satisfè ou ak meyè kalite ble.
Zapewnia pokój w twoich granicach i syci cię najwyborniejszą pszenicą.
15 Li voye lòd Li sou latè. Pawòl Li kouri byen vit.
On wysyła swój rozkaz na ziemię; szybko biegnie jego słowo.
16 Li bay lanèj kon lenn. Li gaye lawouze glase kon sann.
On daje śnieg jak wełnę, rozsypuje szron jak popiół.
17 Li jete voye glas Li kon ti mòso. Se kilès ki kab kanpe devan fredi Li a?
Rzuca swój lód jak okruchy; któż ostoi się przed jego zimnem?
18 Li voye pawòl Li pou fonn yo. Li fè van Li soufle e dlo yo koule.
Posyła swoje słowo i [lody] topnieją; wionie swym wiatrem i wody spływają.
19 Li deklare pawòl Li yo a Jacob, règleman Li yo ak òdonans Li yo a Israël.
Oznajmia swe słowo Jakubowi, swe prawa i sądy Izraelowi.
20 Li pa t aji konsa avèk okenn lòt nasyon. Selon òdonans Li yo, yo pa konnen yo. Louwe SENYÈ a!
Nie uczynił tak żadnemu narodowi, nie poznali jego sądów. Alleluja.

< Sòm 147 >