< Sòm 132 >

1 Yon chan pou monte vè tanp lan. Sonje, SENYÈ, pou koz David, ak tout soufrans li an,
Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
2 jan li te sèmante a SENYÈ a, e te fè ve a Toupwisan a Jacob la:
Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
3 Anverite, mwen p ap antre lakay mwen, ni kouche sou kabann mwen;
Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
4 mwen p ap kite zye m dòmi, ni pòpyè zye m fèmen,
I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
5 jiskaske m jwenn yon kote pou SENYÈ a, yon abitasyon pou Toupwisan a Jacob la.
Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
6 Men koute, nou te tande koze sa a nan Éphrata, nou te twouve l nan plèn Jaar a.
Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
7 Annou antre nan abitasyon Li a. Annou fè adorasyon kote machpye twòn Li an ye a.
Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
8 Leve, O SENYÈ, vini nan plas repo Ou a, Ou menm avèk lach fòs Ou.
Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
9 Kite prèt Ou yo abiye nan ladwati, e kite fidèl Ou yo chante ak lajwa.
Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
10 Pou koz David, sèvitè Ou a, pa vire fas kont onksyone Ou a.
Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
11 SENYÈ a te sèmante a David anverite. Sou (sila) Li p ap fè bak: “Nan fwi a kò Ou, mwen va etabli sou twòn Ou.
Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
12 Si fis ou yo kenbe akò Mwen ak temwayaj ke Mwen va enstwi yo, fis pa yo tou va chita sou twòn Ou an jis pou tout tan.”
Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
13 Paske SENYÈ a te chwazi Sion. Li te vle l pou abitasyon Li.
Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
14 “Sa se plas repo Mwen, jis pou tout tan. Isit la Mwen va rete, paske Mwen te vle sa.
Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
15 Mwen va beni pwovizyon li ak abondans. Mwen va satisfè malere li yo ak pen.
Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
16 Anplis, Mwen va abiye prèt li yo ak Sali, e fidèl li yo va chante byen fò ak lajwa.
Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
17 La Mwen va koze kòn a David la boujonnen pou l parèt. Mwen te prepare yon lanp pou onksyone pa M nan.
Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
18 Lènmi li yo, Mwen va abiye yo ak wont. Men sou li menm, kouwòn li an va briye.”
Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.

< Sòm 132 >