< Sòm 132 >

1 Yon chan pou monte vè tanp lan. Sonje, SENYÈ, pou koz David, ak tout soufrans li an,
Herre! kom David i Hu for alle hans Lidelser,
2 jan li te sèmante a SENYÈ a, e te fè ve a Toupwisan a Jacob la:
ham, som tilsvor Herren og lovede Jakobs mægtige:
3 Anverite, mwen p ap antre lakay mwen, ni kouche sou kabann mwen;
„Jeg vil ikke gaa ind i mit Hus's Telt, jeg vil ikke opstige paa min Sengs Leje;
4 mwen p ap kite zye m dòmi, ni pòpyè zye m fèmen,
jeg vil ikke lade mine Øjne sove, eller mine Øjenlaage blunde,
5 jiskaske m jwenn yon kote pou SENYÈ a, yon abitasyon pou Toupwisan a Jacob la.
førend jeg finder et Sted for Herren, en Bolig for Jakobs mægtige.”
6 Men koute, nou te tande koze sa a nan Éphrata, nou te twouve l nan plèn Jaar a.
Se, vi hørte om den i Efrata; vi fandt den paa Jaars Mark.
7 Annou antre nan abitasyon Li a. Annou fè adorasyon kote machpye twòn Li an ye a.
Vi ville gaa ind i hans Bolig, vi ville tilbede for hans Fødders Fodskammel.
8 Leve, O SENYÈ, vini nan plas repo Ou a, Ou menm avèk lach fòs Ou.
Herre! staa op til din Hvile, du og din Magts Ark.
9 Kite prèt Ou yo abiye nan ladwati, e kite fidèl Ou yo chante ak lajwa.
Lad dine Præster klæde sig med Retfærdighed og dine hellige synge med Fryd.
10 Pou koz David, sèvitè Ou a, pa vire fas kont onksyone Ou a.
For David, din Tjeners Skyld, forskyd ikke din Salvedes Ansigt!
11 SENYÈ a te sèmante a David anverite. Sou (sila) Li p ap fè bak: “Nan fwi a kò Ou, mwen va etabli sou twòn Ou.
Herren tilsvor David den Sandhed, fra hvilken han ikke vilde vige: „Af dit Livs Frugt vil jeg sætte en Mand paa din Trone.”
12 Si fis ou yo kenbe akò Mwen ak temwayaj ke Mwen va enstwi yo, fis pa yo tou va chita sou twòn Ou an jis pou tout tan.”
Dersom dine Børn holde min Pagt og mine Vidnesbyrd, som jeg vil lære dem, da skulle og deres Børn altid sidde paa din Trone.
13 Paske SENYÈ a te chwazi Sion. Li te vle l pou abitasyon Li.
Thi Herren har udvalgt Zion, han har begæret sig den til Bolig:
14 “Sa se plas repo Mwen, jis pou tout tan. Isit la Mwen va rete, paske Mwen te vle sa.
„Den er min Hvile altid, her vil jeg bo; thi jeg har begæret den.
15 Mwen va beni pwovizyon li ak abondans. Mwen va satisfè malere li yo ak pen.
Jeg vil velsigne Spisen der, jeg vil mætte de fattige der med Brød.
16 Anplis, Mwen va abiye prèt li yo ak Sali, e fidèl li yo va chante byen fò ak lajwa.
Og jeg vil klæde dens Præster med Salighed, og dens hellige skulle synge med Fryd.
17 La Mwen va koze kòn a David la boujonnen pou l parèt. Mwen te prepare yon lanp pou onksyone pa M nan.
Der vil jeg lade et Horn opvokse for David; jeg har beredt en Lampe for min Salvede.
18 Lènmi li yo, Mwen va abiye yo ak wont. Men sou li menm, kouwòn li an va briye.”
Hans Fjender vil jeg klæde i Skam, men paa ham skal hans Krone blomstre.

< Sòm 132 >