< Sòm 130 >
1 Yon chan pou monte vè tanp lan. Soti nan pwofondè abim nan, mwen te kriye a Ou menm, O SENYÈ.
Canticum graduum. De profundis clamavi ad te Domine:
2 SENYÈ, koute vwa mwen! Kite zòrèy Ou rete atantif a vwa siplikasyon mwen yo.
Domine exaudi vocem meam: Fiant aures tuæ intendentes, in vocem deprecationis meæ.
3 Si Ou menm, SENYÈ, ta sonje inikite yo, O SENYÈ, se kilès ki ta kab kanpe?
Si iniquitates observaveris Domine: Domine quis sustinebit?
4 Men avèk Ou menm, gen padon, pou moun ta gen reverans Ou.
Quia apud te propitiatio est: et propter legem tuam sustinui te Domine. Sustinuit anima mea in verbo eius:
5 Mwen tann SENYÈ a. Nanm mwen ap tann e nan pawòl Li, mwen mete espwa m.
speravit anima mea in Domino.
6 Nanm mwen ap tann SENYÈ a plis pase gadyen k ap tann maten rive a. Anverite, plis pase gadyen k ap tann maten rive a.
A custodia matutina usque ad noctem: speret Israel in Domino.
7 O Israël, mete espwa nan SENYÈ a. Paske kote SENYÈ a ye, gen mizerikòd. Avèk Li, gen redanmsyon an abondans.
Quia apud Dominum misericordia: et copiosa apud eum redemptio.
8 Li va fè redanmsyon Israël de tout inikite Li yo.
Et ipse redimet Israel, ex omnibus iniquitatibus eius.