< Sòm 129 >

1 Yon chan pou monte vè tanp lan. “Anpil fwa, yo te pèsekite mwen soti nan jenès mwen. Kite Israël di koulye a:
Sang til Festrejserne.
2 “Anpil fwa, yo te pèsekite mwen soti nan jenès mwen, men yo pa janm reyisi kont mwen.
De trængte mig haardt fra min Ungdom — saa sige Israel — de trængte mig haardt fra min Ungdom, men kued mig ikke.
3 Labourè yo te laboure chan yo sou do m. Yo fè tranch tè yo vin pi long.”
Plovmænd pløjed min Ryg, trak lange Furer;
4 SENYÈ a dwat. Kòd a mechan yo, Li te koupe yo fè bout.
retfærdig er HERREN, han overskar de gudløses Reb.
5 Ke tout (sila) ki rayi Sion yo vin wont! Ke yo retounen fè bak menm.
Alle, som hader Zion, skal vige med Skam,
6 Kite yo vin tankou zèb sou kay la; zèb ki fennen avan li grandi,
blive som Græs paa Tage, der visner, førend det skyder Straa,
7 jis moun rekòlt la p ap kapab plen men l, oubyen (sila) ki mare pote pake a, pa p ka plen lestomak li.
og ikke fylder Høstkarlens Haand og Opbinderens Favn;
8 Ni (sila) ki pase yo, p ap di: “Ke benediksyon SENYÈ a rete avèk ou. Nou beni ou nan non SENYÈ a.”
Folk, som gaar forbi, siger ikke: »HERRENS Velsignelse over eder! Vi velsigner eder i HERRENS Navn!«

< Sòm 129 >