Sòm 124

1 Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, kite Israël di koulye a,

Haddaan Rabbigu inala jirin Hadda reer binu Israa'iil ha yidhaahdeen,

2 Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, lè lezòm te leve kont nou yo,

Haddaan Rabbigu inala jirin, Markii dadku inagu kacay,

3 Alò, yo t ap gen tan fin vale nou tou vivan, lè kòlè yo te limen kont nou an.

Kolkaasay innagoo noolnool ina wada liqliqi lahaayeen, Markay aad inoogu cadhoodeen,

4 Nan lè sa a, dlo yo t ap fin anglouti nou nèt. Kouran dlo yo ta fin pase sou nanm nou.

Kolkaasay biyuhu ina qarqin lahaayeen, Durdurna nafteennuu dul mari lahaa,

5 Nan lè sa a, dlo anraje yo t ap fin pase sou nanm nou.

Oo kolkaasay biyaha kibirsanu nafteenna dul mari lahaayeen.

6 Beni se SENYÈ a, ki pa t livre nou pou chire nan dan yo.

Waxaa mahad leh Rabbiga Aan inaga dhigin ugaadh ilkahoodu ay qabsadaan.

7 Nanm nou gen tan fin chape tankou yon zwazo ki sòti nan pèlen a moun k ap fè lachas yo. Pèlen an fin kase e nou chape.

Nafteennu waxay u baxsatay sida shimbir uga baxsato dabinka shimbirrodabtaha, Dabinkii wuu go'ay, innaguna waynu baxsannay.

8 Sekou nou se nan non SENYÈ a, ki te fè syèl la ak tè a.

Caawimaaddeennu waxay ku jirtaa magaca Rabbiga Sameeyey samada iyo dhulkaba.