Sòm 124

1 Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, kite Israël di koulye a,

Fihirana fiakarana. Nataon’ i Davida.

2 Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, lè lezòm te leve kont nou yo,

Raha tsy Jehovah no nomba antsika, Raha nitsangana hamely antsika ny olona.

3 Alò, yo t ap gen tan fin vale nou tou vivan, lè kòlè yo te limen kont nou an.

Dia nitelina antsika velona izy, Raha nirehitra tamintsika ny fahatezerany;

4 Nan lè sa a, dlo yo t ap fin anglouti nou nèt. Kouran dlo yo ta fin pase sou nanm nou.

Dia nandifotra antsika ny rano, Ary nanafotra ny fanahintsika ny riaka;

5 Nan lè sa a, dlo anraje yo t ap fin pase sou nanm nou.

Eny, nanafotra ny fanahintsika Ny rano misafoaka.

6 Beni se SENYÈ a, ki pa t livre nou pou chire nan dan yo.

Isaorana anie Jehovah, Izay tsy nanolotra antsika ho rembin’ ny nifiny.

7 Nanm nou gen tan fin chape tankou yon zwazo ki sòti nan pèlen a moun k ap fè lachas yo. Pèlen an fin kase e nou chape.

Ny fanahintsika dia efa afaka tahaka ny vorona afaka tamin’ ny fandriky ny mpihaza: Tapaka ny fandrika, ka afaka isika.

8 Sekou nou se nan non SENYÈ a, ki te fè syèl la ak tè a.

Ny famonjena antsika dia amin’ ny anaran’ i Jehovah, Mpanao ny lanitra sy ny tany.