Sòm 124

1 Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, kite Israël di koulye a,

Canticum graduum. Nisi quia Dominus erat in nobis, dicat nunc Israel:

2 Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, lè lezòm te leve kont nou yo,

nisi quia Dominus erat in nobis, Cum exurgerent homines in nos,

3 Alò, yo t ap gen tan fin vale nou tou vivan, lè kòlè yo te limen kont nou an.

forte vivos deglutissent nos: Cum irasceretur furor eorum in nos,

4 Nan lè sa a, dlo yo t ap fin anglouti nou nèt. Kouran dlo yo ta fin pase sou nanm nou.

forsitan aqua absorbuisset nos.

5 Nan lè sa a, dlo anraje yo t ap fin pase sou nanm nou.

Torrentem pertransivit anima nostra: forsitan pertransisset anima nostra aquam intolerabilem.

6 Beni se SENYÈ a, ki pa t livre nou pou chire nan dan yo.

Benedictus Dominus qui non dedit nos, in captionem dentibus eorum.

7 Nanm nou gen tan fin chape tankou yon zwazo ki sòti nan pèlen a moun k ap fè lachas yo. Pèlen an fin kase e nou chape.

Anima nostra sicut passer erepta est de laqueo venantium: Laqueus contritus est, et nos liberati sumus.

8 Sekou nou se nan non SENYÈ a, ki te fè syèl la ak tè a.

Adiutorium nostrum in nomine Domini, qui fecit cælum et terram.