Sòm 124

1 Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, kite Israël di koulye a,

Canticum graduum. [Nisi quia Dominus erat in nobis, dicat nunc Israël,

2 Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, lè lezòm te leve kont nou yo,

nisi quia Dominus erat in nobis: cum exsurgerent homines in nos,

3 Alò, yo t ap gen tan fin vale nou tou vivan, lè kòlè yo te limen kont nou an.

forte vivos deglutissent nos; cum irasceretur furor eorum in nos,

4 Nan lè sa a, dlo yo t ap fin anglouti nou nèt. Kouran dlo yo ta fin pase sou nanm nou.

forsitan aqua absorbuisset nos;

5 Nan lè sa a, dlo anraje yo t ap fin pase sou nanm nou.

torrentem pertransivit anima nostra; forsitan pertransisset anima nostra aquam intolerabilem.

6 Beni se SENYÈ a, ki pa t livre nou pou chire nan dan yo.

Benedictus Dominus, qui non dedit nos in captionem dentibus eorum.

7 Nanm nou gen tan fin chape tankou yon zwazo ki sòti nan pèlen a moun k ap fè lachas yo. Pèlen an fin kase e nou chape.

Anima nostra sicut passer erepta est de laqueo venantium; laqueus contritus est, et nos liberati sumus.

8 Sekou nou se nan non SENYÈ a, ki te fè syèl la ak tè a.

Adjutorium nostrum in nomine Domini, qui fecit cælum et terram.]