Sòm 124

1 Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, kite Israël di koulye a,

[Psalm lal David] LEUM GOD El funu tia wi kut la, lukun fuka? O Israel, kowos in topuk!

2 Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, lè lezòm te leve kont nou yo,

“LEUM GOD El funu tia wi kut le, Ke mwet lokoalok elos mweun lain kut

3 Alò, yo t ap gen tan fin vale nou tou vivan, lè kòlè yo te limen kont nou an.

Kut lukun moul na elos ukumkutla Ke sripen kasrkusrak lulap lalos sesr;

4 Nan lè sa a, dlo yo t ap fin anglouti nou nèt. Kouran dlo yo ta fin pase sou nanm nou.

Na sronot u pokkutla, Kof u afwinkutla,

5 Nan lè sa a, dlo anraje yo t ap fin pase sou nanm nou.

A kof pulkulak akwalomyekutla.”

6 Beni se SENYÈ a, ki pa t livre nou pou chire nan dan yo.

Lela kut in sang kulo nu sin LEUM GOD, Su tia filikutyang nu in poun mwet lokoalok lasr.

7 Nanm nou gen tan fin chape tankou yon zwazo ki sòti nan pèlen a moun k ap fè lachas yo. Pèlen an fin kase e nou chape.

Kut tu kaingla oana sie won su kaingla liki sruf lun mwet sru won; Sruf u musalla a kut sukosokla!

8 Sekou nou se nan non SENYÈ a, ki te fè syèl la ak tè a.

Kasru lasr tuku sin LEUM GOD, Su orala kusrao ac faclu.