< Sòm 124 >
1 Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, kite Israël di koulye a,
Nyanyian ziarah Daud. Jikalau bukan TUHAN yang memihak kepada kita, --biarlah Israel berkata demikian--
2 Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, lè lezòm te leve kont nou yo,
jikalau bukan TUHAN yang memihak kepada kita, ketika manusia bangkit melawan kita,
3 Alò, yo t ap gen tan fin vale nou tou vivan, lè kòlè yo te limen kont nou an.
maka mereka telah menelan kita hidup-hidup, ketika amarah mereka menyala-nyala terhadap kita;
4 Nan lè sa a, dlo yo t ap fin anglouti nou nèt. Kouran dlo yo ta fin pase sou nanm nou.
maka air telah menghanyutkan kita, dan sungai telah mengalir melingkupi diri kita,
5 Nan lè sa a, dlo anraje yo t ap fin pase sou nanm nou.
maka telah mengalir melingkupi diri kita air yang meluap-luap itu.
6 Beni se SENYÈ a, ki pa t livre nou pou chire nan dan yo.
Terpujilah TUHAN yang tidak menyerahkan kita menjadi mangsa bagi gigi mereka!
7 Nanm nou gen tan fin chape tankou yon zwazo ki sòti nan pèlen a moun k ap fè lachas yo. Pèlen an fin kase e nou chape.
Jiwa kita terluput seperti burung dari jerat penangkap burung; jerat itu telah putus, dan kitapun terluput!
8 Sekou nou se nan non SENYÈ a, ki te fè syèl la ak tè a.
Pertolongan kita adalah dalam nama TUHAN, yang menjadikan langit dan bumi.