< Sòm 124 >

1 Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, kite Israël di koulye a,
Hefði það ekki verið Drottinn sem með okkur var þetta skulu allir í Ísrael játa – hefði það ekki verið Drottinn,
2 Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, lè lezòm te leve kont nou yo,
þá hefðu óvinirnir gleypt okkur lifandi,
3 Alò, yo t ap gen tan fin vale nou tou vivan, lè kòlè yo te limen kont nou an.
útrýmt okkur í heiftarreiði sinni.
4 Nan lè sa a, dlo yo t ap fin anglouti nou nèt. Kouran dlo yo ta fin pase sou nanm nou.
Við hefðum skolast burt á augabragði,
5 Nan lè sa a, dlo anraje yo t ap fin pase sou nanm nou.
horfið í strauminn.
6 Beni se SENYÈ a, ki pa t livre nou pou chire nan dan yo.
Lofaður sé Drottinn, hann bjargaði okkur úr klóm þeirra.
7 Nanm nou gen tan fin chape tankou yon zwazo ki sòti nan pèlen a moun k ap fè lachas yo. Pèlen an fin kase e nou chape.
Við sluppum eins og fugl úr snöru veiðimanns. Snaran gaf sig og við flugum burt!
8 Sekou nou se nan non SENYÈ a, ki te fè syèl la ak tè a.
Hjálp okkar kemur frá Drottni sem skapaði himin og jörð.

< Sòm 124 >