< Sòm 124 >

1 Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, kite Israël di koulye a,
Een lied Hammaaloth, van David. Ten ware de HEERE, Die bij ons geweest is, zegge nu Israel,
2 Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, lè lezòm te leve kont nou yo,
Ten ware de HEERE, Die bij ons geweest is, als de mensen tegen ons opstonden;
3 Alò, yo t ap gen tan fin vale nou tou vivan, lè kòlè yo te limen kont nou an.
Toen zouden zij ons levend verslonden hebben, als hun toorn tegen ons ontstak.
4 Nan lè sa a, dlo yo t ap fin anglouti nou nèt. Kouran dlo yo ta fin pase sou nanm nou.
Toen zouden ons de wateren overlopen hebben; een stroom zou over onze ziel gegaan zijn.
5 Nan lè sa a, dlo anraje yo t ap fin pase sou nanm nou.
Toen zouden de stoute wateren over onze ziel gegaan zijn.
6 Beni se SENYÈ a, ki pa t livre nou pou chire nan dan yo.
De HEERE zij geloofd, Die ons in hun tanden niet heeft overgegeven tot een roof.
7 Nanm nou gen tan fin chape tankou yon zwazo ki sòti nan pèlen a moun k ap fè lachas yo. Pèlen an fin kase e nou chape.
Onze ziel is ontkomen, als een vogel uit den strik der vogelvangers; de strik is gebroken, en wij zijn ontkomen.
8 Sekou nou se nan non SENYÈ a, ki te fè syèl la ak tè a.
Onze hulp is in den Naam des HEEREN, Die hemel en aarde gemaakt heeft.

< Sòm 124 >