< Sòm 122 >

1 Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Mwen te kontan lè yo te di mwen, “Annou ale lakay SENYÈ a.”
Ako ay nagalak nang kanilang sabihin sa akin, “Tayong pumunta sa tahanan ni Yahweh.”
2 Pye nou kanpe anndan pòtay ou yo, O Jérusalem!
Ang mga paa natin ay nakatayo sa loob ng iyong tarangkahan, O Jerusalem.
3 Jérusalem, ki bati kon yon vil ki kole dyanm ansanm,
Ang Jerusalem ay itinayo tulad ng isang lungsod na matatag.
4 sou (sila) tribi yo konn monte, menm tribi a SENYÈ yo, yon òdonans pou Israël, pou bay remèsiman a non SENYÈ a.
Ang mga angkan ni Yahweh ay umakyat doon, ang mga angkan ni Yahweh, bilang isang batas para sa Israel para magbigay pasasalamat sa pangalan ni Yahweh.
5 Paske la, twòn yo te plase pou jijman, twòn lakay David yo.
Doon ang mga pinuno ay nakaupo sa mga trono para sa hatol ng sambahayan ni David.
6 Priye pou lapè Jérusalem. (Sila) ki renmen ou yo va pwospere.
Manalangin para sa kapayapaan ng Jerusalem! (Sila) ay giginhawa na nagmamahal sa inyo.
7 Ke lapè kapab anndan miray ou yo, e pwosperite nan palè ou yo.
Magkaroon nawa ng kapayapaan sa loob ng inyong mga pader at kaginhawahan sa inyong mga tore.
8 Pou koz a frè m yo ak zanmi mwen yo, m ap di koulye a, “Ke lapè anndan ou”.
Para sa mga kapakanan ng aking mga kapatid at kasamahan, sasabihin ko ngayon, “Magkaroon nawa ng kapayapaan sa inyo.”
9 Pou koz a kay SENYÈ a, Bondye nou an, mwen va chache byen ou.
Para sa kapakanan ng tahanan ni Yahweh na ating Diyos, mananalangin ako para sa inyong ikabubuti.

< Sòm 122 >