Sòm 122

1 Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Mwen te kontan lè yo te di mwen, “Annou ale lakay SENYÈ a.”

Rwiyo rworwendo rwaDhavhidhi. Ndakafara pavakati kwandiri, “Handei kumba yaJehovha.”

2 Pye nou kanpe anndan pòtay ou yo, O Jérusalem!

Tsoka dzedu dzimire mukati mamasuo ako, iwe Jerusarema.

3 Jérusalem, ki bati kon yon vil ki kole dyanm ansanm,

Jerusarema rakavakwa seguta rakapakata kwazvo.

4 sou (sila) tribi yo konn monte, menm tribi a SENYÈ yo, yon òdonans pou Israël, pou bay remèsiman a non SENYÈ a.

Ndiko kunokwira marudzi, iwo marudzi aJehovha, kundorumbidza zita raJehovha maererano nezvakatemerwa Israeri.

5 Paske la, twòn yo te plase pou jijman, twòn lakay David yo.

Zvigaro zvokutonga zvimire ikoko, zvigaro zvoushe zveimba yaDhavhidhi.

6 Priye pou lapè Jérusalem. (Sila) ki renmen ou yo va pwospere.

Nyengetererai rugare rweJerusarema: “Vanokuda dai vagara zvakanaka.

7 Ke lapè kapab anndan miray ou yo, e pwosperite nan palè ou yo.

Dai mukati mamasvingo ako maita rugare, nokuchengetedzeka mukati menhare dzako.”

8 Pou koz a frè m yo ak zanmi mwen yo, m ap di koulye a, “Ke lapè anndan ou”.

Nokuda kwehama neshamwari dzangu, ndichati, “Rugare ngaruve mukati mako.”

9 Pou koz a kay SENYÈ a, Bondye nou an, mwen va chache byen ou.

Nokuda kweimba yaJehovha Mwari wedu, ndichatsvaka kubudirira kwako.